تقدیس جنایتکار خونآشام توسط واتیکان!
هنگامی که بزرگترین گانگستر سالهای پس از جنگ جهانی با بدرقه کمنظیر کلیسا تقدیس و به خاک سپرده شد، ذهنهای آگاه و با انصاف به خوبی دانستند که کلیسا هیچگاه نمیتواند نمونهای از اخلاق و رفتار حضرت مسیح(ع) را به نمایش بگذارد.
به گزارش انجمن رهپویان هدایت، "گانگسترها"جنایتکارانی هستند که در طول زندگی خودهمواره با خونآشامی، فساد، قاچاق، اعمال ضد اخلاق و مغایر قانون گذران زندگی و معمولا با همین سرانجام و عاقبت از همقطاران خود جدا شده و تسلیم مرگ میشوند.
یکی از این مفسدان گردنکش فردی بهنام "لوچیانو" بود که بعد از عمری آدمکشی و ارتکاب جرم و جنایت، با مرگش جهانی از شر وجودش آسوده شد، اما مراسم تشییع جنازه او با حواشی قابل توجهی همراه بود.
لوکی لوچیانو
در بدرقه جنازه این "گانگستر" معروف جمعی از جنایتکاران مافیایی مانند: "محافظ شخصی سابق لوچیانو"، "معاون خونخوارش"، "چند تن از گانگسترها و رهبران مافیا" و "آدمکشهای سرشناس" شرکت کردند، اما مهمتر از همه اینها حضور نمایندهای از جانب کلیسای واتیکان و تقدیس جنازه "لوچیانو" بود که نگاهها را به سمت خود فرا خواند.
نکته جالب توجه آنکه مأموران پلیس اف.بی.آی که با لباسهای مخفی وگاه متحدالشکل در آنجا حضور داشتند، نیز به این واقعیت تلخ اشاره داشتند که زیباترین و مجللترین تاج گل که متشکل از شاخه گلهای نرگس، بنفشه و گل سرخ بود از طرف نماینده واتیکان به جنازه این جنایتکار بینالمللی تقدیم شد.
شوربختانه و با کمال تأسف باید به حقیقت دیگری در ماجرای مرگ "لوچیانو" اشاره کرد که از همکاری کلیسا با زورگویان و قلدرمآبان هنجارشکن و مردمآزار حکایت دارد.
بر اساس این حقیقت تاریخی، کلیسای ناپل فرش قرمز را زیر پای حاملان تابوت "گانگستر" معروف پهن کرد و مقام قدیسی کلیسا را به جنایتکار مشهور اعطا کرد؛ درحالیکه بر اساس آموزههای کاتولیک این عنوان معنوی به فردی داده میشود که پس از مرگش معجزهای قابل تأیید از او سر زده باشد.
بعدها مشخص شد اسقف اعظم ناپل به نام "کاردینال آلفونسو کاستلدو"شخصا به اسقف شهر ناپل دستور داده بود تا مراسم باشکوهی برای استقبال از جنازه بزرگترین گانگستر سالهای پس از جنگ جهانی و تقدیس او به جا آورد.
حتی کلیسای واتیکان نیز پس از مرگ "لوچیانو" اعلامیه معناداری صادر و با آوردن عبارت"وانگهی از نظر کلیسا هر فرد قبل از مرگ میتواند برای مرتبهنهایی توبه و طلب آمرزش کند"، در واقع در صدد توجیه حمایت غیرموجه و نامعقول خود از یک خونآشام بر آمد.
اما کیست که نداند تقدیس رئیس جنایتکارانی که در گذشته تاریک خود، حتی یکلحظه شیرین برای بشریت بر جای نگذاشتهاند، رفتار ناهنجار و غیرقابل قبولی است که اعتبار عمومی کلیسا را بیش از پیش خدشهدار کرد.
گفتنی است استقبال باشکوه و مثالزدنی اصحاب کلیسا از جنازه "لوچیانو" باعث شد دیگرجنایتکاران بینالمللی جریتر از گذشته شده و حتی در همان مراسم با نیروهای مخوف اف.بی.آی درگیرشدند.
بدین سان کلیسا بدون ابراز هیچگونه شرمندگی و با زیر پا گذاشتن تمامی موازین اخلاقی و انسانی، یک گانگستر بینالمللی را به خاک سپرد و کلیسا علاوه بر پیشقراولی در استعمار ملتهای مظلوم و محروم توسط مستکبران، با آدمکشهای حرفهای که به حق اشجار خبیثه هستند، همنوا و همآواز شد تا جنایتکاران با پشتگرمی کلیسا و کشیشها به اعمال مجرمانه و پلید خود ادامه دهند.