بررسی کتاب مقدس از نظر محتوا (بخش دوم)

 چنانچه در گذشته آمد کتاب مقدس از نظر محتوا با چالشی جدی مواجه است که عمده این چالش‌ها انتساب مسائلی سخیف به پیامبران الهی است که نه تنها عقل از قبول آن سرباز می‌زند بلکه به دور از شان پیامبران است و با اصل پبامبرگونه بودن همخوانی ندارد. 

در ادامه بخشی از این ادعاهای سخیف را بررسی خواهیم کرد.

6- الیشع و نفرین بچه ها

الیشع یکی از انبیای کتاب مقدس است و پیامبری مستجاب الدعوه بود کتاب مقدس می نویسد: و از آنجا به بیت ئیل برآمد و چون او به راه برمی آمد اطفال کوچک از شهر بیرون آمده او را سخریه نموده گفتند ای کچل برای ای کچل برای و او به عقب برگشته ایشان را دید و ایشان را به اسم یهوه لعنت کرد و دو خرس از جنگل بیرون آمده چهل و دو پسر از ایشان بدرید

7- هارون و بت سازی

هارون یکی از پیامبران خدا و همراه حضرت موسی است ۴ ولی هنگامی که حضرت موسی از کوه طور باز میگردد متوجه میشود که هارون مرتکب گناهی بزرگ شده است. و موسی به هارون گفت: این قوم به تو چه کرده بودند که گناه عظیمی برایشان آوردی؟ هارون گفت:...  و به من گفتند برای ما خدایان بساز که پیش روی ما بخرامند... بدیشان گفتم هر که را طلا باشد آن را بیرون کند پس به من دادند و آن را در آتش انداختم و این گوساله بیرون آمد و خداوند بر هارون بسیار غضبناک ؛ شده بود تا او را هلاک ؛ سازد.

اما قرآن ساختن گوساله را به شخصی به نام سامری نسبت میدهد و هارون را با بیانی زیبا از این نسبت تبرئه میکند: این قوم [بنی اسرائیل ] من را به استضعاف کشاندند و نزدیک بود که مرا به قتل برسانند.

8-  سلیمان و بت پرستی

سلیمان یکی از مهمترین شخصیت های کتاب مقدس است و نویسنده سه کتاب از مجموعه ۳۹ کتاب عهد عتیق می‌باشد. با این وجود رسم بت پرستی پیشه می‌کند و فریب زنان بت پرست خود را می‌خورد. کتاب مقدس مینویسد: و سلیمان پادشاه سوای دختر فرعون، زنان غریب بسیاری از موآبیان و عمونیان و ادومیان و صیدونیان و حتّیان دوست می داشت.... و او را هفتصد زن بانو و سیصد متعه بود و زنانش دل او را برگردانیدند...   آنگاه سلیمان در کوهی که روبه روی اورشلیم است مکانی بلند به جهت کموش، که رجس موآبیان است، و به جهت مولک، رجس بنی عمون، بنا کرد...  پس خشم خداوند بر سلیمان افروخته شد از آن جهت که دلش از یهوه، خدای اسرائیل منحرف گشت.

اما قرآن کریم سلیمان را از چنین نسبتی مبرا می داند و می فرماید: و ما کَفَرَ سلُیماَن؛ و سلیمان کفر نورزید.

9- پوچ انگاری حضرت سلیمان!

یکی از سه کتابی که به سلیمان منسوب است کتاب جامعه است. می توان این کتاب را فلسفه ای بدبینانه قلمداد کرد که نویسنده آن بین ایمان و شک، امید و یأس، لذت و رنج، و معناداری زندگی و پوچیِ آن در نوسان است. او به انسانی که به سوی آینده ای ناشناخته قدم برمی دارد سفارش می کند که از زمان حاضر لذت ببرد.

او در این کتاب می نویسد: پس دریافتم برای انسان چیزی بهتر از این نیست که از دسترنج خود لذت ببرد زیرا سهم او از زندگی همین است.

و یا در جای دیگر چنین می نگارد: در زیر این آسمان چیزی بهتر از این نیست که انسان بخورد و بنوشد و خوش  او در این کتاب، پا را از این هم فراتر نهاده و علاوه بر ترغیب به دنیاگرایی، از زبونی و بی ارزشی دانش سخن  باشد رانده و حکمت را بی ارزش برمی شمرد.

۱۰-  گناه بزرگ داوود

کتاب مقدس گناه بزرگی را به داوود نسبت می دهد: و واقع شد در وقت عصر که داود از بسترش برخاسته بر پشت بام خانة پادشاه گردش کرد و از پشت بام زنی را دید که خویشتن را شستشو می کند و آن زن بسیار نیکومنظر بود. پس داود فرستاده درباه زن استفسار نمود و او را گفتند که آیا این بتشبع دختر الیعام، زن اوریای حتّی نیست؟ و داود قاصدان فرستاده او را گرفت و او نزد وی آمده داود با او همبستر شد و او از نجاست خود طاهر شده و به خانه خود برگشت و آن زن حامله شد و فرستادة داود را مخبر ساخت و گفت که من حامله هستم. داوود پس از اطلاع از حامله شدن بتشبع با اطلاع از اینکه گناه چنین خیانتی در بنی اسراییل سنگسار است برای حفظ آبروی خود سریعا فرستاد تا همسر بتشبع را از میدان جنگ فرا بخوانند تا او شبی را در کنار همسرش باشد: پس داود نزد یوآب فرستاد که اوریای حتی را نزد من بفرست و یوآب اُوریا را نزد داود فرستاد. چون اوریا نزد وی رسید داود از سلامتی یوآب و از سلامتی قوم و از سلامتی جنگ پرسید. و داود به اوریا گفت: به خانه ات برو و پای های خود را بشو. پس اوریا از خانة پادشاه رفت و از عقبش خوانی از پادشاه فرستاده شد.

اما اُوریا نزد در خانة پادشاه با سایر بندگان آقایش خوابیده به خانة خود نرفت. داود را خبر داده گفتند که اُوریا به خانة خود نرفته است پس داود به اُوریا گفت: آیا تو از سفر نیامده ای پس چرا به خانة خود نرفته ای و اوریا به داود عرض کرد که تابوت و اسرائیل و یهودا در خیمه ها ساکنند و آقایم یوآب و بندگان آقایم بر روی بیابان خیمه نشینند و آیا من به خانة خود بروم تا اکل و شرب بنمایم و با زن خود بخوابم؟ به حیات تو و به حیات جان تو قسم که این کار را نخواهم کرد.

 داود پس از اینکه دید اوریا سرسختانه معتقد است که هنگامی که برادرانش در میدان جنگ در روی بیابان صحرا می نشینند استراحت او در منزل گناه به حساب می آید برای حفظ آبروی خویش، نامه ای به این مضمون به یوآب، فرمانده سپاه خود، نوشت: اوریا را در مقدمة جنگ سخت بگذارید و از عقبش پس بروید تا زده شده بمیرد.

پس از آنکه اوریا کشته شد داود بتشبع را به همسری خویش درآورد!  و بعدها از آن زن صاحب فرزندی شد به نام سلیمان.

 در ادامه این نسبت ها به سیمای [حضرت مسیح] در اناجیل خواهیم رسید که یادداشتی جداگانه را می‌طلبد.

ادامه دارد...

اخبار مرتبط:

بررسی کتاب مقدس از نظر محتوا (بخش نخست)