خشونت و نژاد پرستی ثمره مسیحیت پروتستان (بخش اول)

در انجیل جمله‌ای است که می گوید درخت بد میوه بد می‌دهد (انجیل متی) و این حکایت مسیحیت پروتستان است که از بدو پیدایش تا کنون ثمره‌ای جز خشونت و نژادپرستی از خود بروز نداده است.

به گزارش انجمن رهپویان هدایت چند روز قبل سالروز تاسیس یکی از نژاد پرست ترین فرقه‌های مسیحی بود که از دل پروتستانتیزم بیرون زده و نشان دادن که بروز این فرقه انحرافی چه نتیجه‌ای میتواند داشته باشد.

این گروه که از مسیحیان انجیلی هستند کوکلاس کلان نامیده می‌شوند که به kkk نیز معروف هستند و به طور کلی این گروه برتری سفیدپوستان مسیحی را ترویج می‌کرد در ابتدا در جنوب امریکا فعالیت داشت. آن‌ها بر اساس کتاب مقدس و داستان نفرین فرزند نوح [پیامبر] برده داری را درست دانسته و به اخلاق هم پای‌بندی نداشتند.

نها به دلیل استفاده از شکنجه‌ و خشونت‌های زیاد برای ظلم و تعدی به دیگران به ویژه افریقایی‌های آمریکایی بدنام هستند. این گروه در 1866،‌ در پایان جنگ داخلی آمریکایی‌ها و روزهای آغازین نوسازی جنوبی، پایه گذاری شد. در این دوره بردگان آفریقایی‌ آمریکایی،‌ قانوناً‌ آزاد شدند. اما برده‌داران سابق، می‌خواستند با استفاده از شرایط جنگ داخلی، بردگان را مطیع خود باقی بگذارند. از این زمان تا حدود دوره حقوق مدنی در دهه 1950، قوانین نژادپرستانه «جیم کرو» (Jim crow) توسط متعصبان kkk  اجرا می‌شد و هرکس تلاش می‌کرد این وضعیت را به هم بزند، شکنجه و کشته می‌شد.

اعضای این گروه با صلیب، کلاه یا ماسکی به صورت شناخته می‌شدند. اما در اوایل قرن بیستم، لباس مشترک آنها به یک لباس سفید مشترک به همراه کلاه تغییر پیدا کرد. این لباس و صلیب در حال سوختن یادآور دو سمبل اولیه برای گروه امروزی است. در طول دهه 1920، اعضای گروه بعد از فیلم تبلیغاتی این گروه به نام «تولد یک سرزمین» به نقطه اوج خود یعنی حدود 4 میلیون نفر رسید. اما در دهه 1930 اعضای این گروه به علت اختلاف مالیاتی با اداره خدمات عمومی افت کرد. اما باز در دهه 1950 توانست تجدید حیات کند اما رشد آن نزولی بود. در 2015 این گروه مدعی شد که 42 هزار پیرو دارد. عمده آنها در نواحی جنوبی به ویژه در میسیسیپی، جنوب کارولینا و تگزاس زندگی می‌‌کنند. امروزه برخی از شعبه‌های این گروه مدعی هستند که نه تنها گروهی منفور مردم نیستند بلکه آنها یک گروه مسیحی ضد خشونت و مخالف با تغییر سیاست‌های آمریکا هستند.

یکی از رهبران این گروه در ایالت مونتانا،‌ مدعی است که فرقه او عمومی است و به روی غیر سفید پوستان نیز باز است. با این حال فرقه‌های دیگر این گروه مدعی هستند که جمعیت آنها با اتحاد با نیروهای نئو نازی، در حال افزایش است و آنها تقویت کننده دیدگاه‌های نژاد پرستی و ضد مهاجری هستند. علیرغم تلاش‌های آنها برای تغییر آرم خود، هسته تشکیل دهنده این گروه بر باور برتری سفید پوستان باقی هستند. گرچه اعضای این گروه رو به کاهش هست اما امید آنها به تعداد اعضای سابق خود باقی است. محققان در «کانون فقر جنوبی» (Southern PovertyLaw Center) که به دنبال گروه‌های ضد آمریکایی هستند، مدعی هستند که این گروه نفس‌های آخر را می‌زند.

شب ۲۳ نوامبر ۱۹۱۵ گروهی با لباس‌های سفید و نقاب بر صورت در تپه‌های خارج از آلاباما تجمع کردند و پس از قرائت فرازهایی از انجیل که در آن در مورد عدالت خداوند سخن رفته بود، صلیب چوبی بزرگی‌ را که آغشته به مواد آتش زا بود، به آتش کشیدند. این رویداد خبر از بازگشت فرقه مخوف کوکلوکس کلان می‌داد.

در بخش بعد این یادداشت، توضیح بیشتری در خصوص این گروه نژاد پرست پروتستان به نگارش درخواهد آمد.

                                                                                                                                ادامه دارد...