رمز صوفیگری : بری از خانواده و فرزند بودن
در این مجال چند نمونه از مطالبی که در مکتوبات رایج فرق تصوف در خصوص این موضوع به اختصار بیان خواهیم کرد.
درکتاب تذکره الاولیا از جنید بغدادی نقل شده است: هر مریدی ازدواج کند و صاحب زن و فرزند شود، از وی هیچ نیاید. در همان کتاب آمده است دختری در بصره که پدر ثروتمندش فوت کرده بود ، به نیت اطاعت از خداوند متعال ، به درویش مشهور شهر پیشنهاد ازدواج داد، وی در جواب گفت ما طبق مسلک صوفیه ، دنیارا سه طلاقه کرده ایم و نمی توانیم ازدواج بکنیم. !!
در احوالات یکی از مریدان سری سقطی آمده است: برای اثبات رابطه مرید و مرادبازی صوفیانه ، زن وبچه خود را ترک کرد و به صحرا نشینی و عزلت پرداخت، خانواده وی به سراغ مراد فرقه امدند و از وضعیت پیش آمده اظهار ناراحتی و نگرانی کردند، اما اثری نداشت و این مرید بیچاره تا اخر عمر به گوشه نشینی صوفیانه مشغول بود.
درجای دیگری از کتاب مذکور آمده است، درویشی به دختر جوان و زیبارویی دل بسته و از پدرش وی را خواستگاری کرد. با موافقت پدر ، وی خرقه درویشی را از تن درآورد و با رسیدن به سر وضع ظاهری خود ، همانند سایر مردم شهر به زندگی عادی پرداخت ، در یکی از روزها بعد از نماز شروع به فغان و فریاد کرد . همسرش علت را از او جویا شد و گفت: نباستی از مسلک درویشی خارج می شدم و گرنه صفای باطنی خود را از دست خواهم داد. وی همسر خود را طلاق داد و به همان زندگی درویشی خود برگشت.!!
این تنها چند نمونه از کتاب مشهور تذکره الاولیا در میان فرق صوفیه بود. هزاران موارد بدتر از این در سایر کتب صوفیه در این خصوص وجود دارد....
التماس تفکر
