رواج بهائیت به این معنا است که ملت ایران هویتی تاریخی و
فرهنگی ندارد و باید دنباله رو آمریکا و کشورهای سلطه طلب باشد. عبدبها در در بخشی
از صحبت های خود این موضوع را با صراحت گفت: از برای تجارت و منفعت ملت آمریکا مملکتی
بهتر از ایران نیست چراکه مملکت ایران مواد ثروتش همه در زیر خاک پنهان است، امیدوارم
که ملت آمریکا سبب شوند که آن ثروت ظاهر گردد.
مهره بهائی با تسلط بر ذهن و ضمیر کودکان سعی می کند تا آن ها به گونه ای جهت دهد که در مسیر عملی بهائیت قرار گیرند. مقصود از مسیر عملی بهائیت یعنی اینکه طفل بدون اطلاع و آگاهی از مبانی فرقه ضاله بهائیت از نتایج آن مانند انزجار از تقوا، بی عفتی و شریعت ستیزی تبعیت کند.
یکی از مشخصه‌های مهم فرق تصوف، بنگاه‌داری سیاسی است. فرقه‌های صوفیه در سده‌های اخیر، پایگاه و پشتیبانی حاکمان و سیاستمداران وقت بودند. این ارتباط آن‌ها از دو حالت خارج نبوده یا حاکمان و رجال سیاسی مرید اقطاب و مشایخ صوفیه بودند یا اینکه اقطاب و مشایخ صوفیه از بدنه دربار و ملازمان حاکمان می‌شدند در هر دو صورت منافع و امتیازات متعددی نصیب فرقه می‌گردید.
اخیرا رسانه های فرقه ضاله بهائیت پیرامون بازپس گرفتن زمین های کشاورزی غصب شده توسط مهره های بهائی مبادرت به شانتاژ رسانه ای کرده اند و در صدد برآمده اند تا تصرف غیرقانونی خود بر زمین های کشور را تحت شعاع قرار دهند.
غرض بهائیان از طرح خلع سلاح عمومی منهای رژیم صهیونیستی
زمانی که به مهره های بهائی گفته می شود چرا این دست قوانین(خلع سلاح عمومی) را در منطقه قرار گرفتن تشکیلات فرقه ابراز نمی کنید می گویند: ما اجازه تبلیغ در آن نواحی(فلسطین اشغالی و در میان صهیونیست ها) را نداریم.
در فرقه هایی چون بهائیت، محبت و عاطفه فرد، در اراده تشکیلات استحاله می شود تا جایی که حاضر می شود جسد مادرخویش را ابزاری برای هوچی گری رسانه های برانداز قرار دهد.
در فرقه ضاله بهائیت که مملو از ناسازگاری و تناقض است چنین ادعا می شود که علم بر گزاره های دینی تقدم دارد به این معنا که در هنگام تعارض میان علم و دین باید طرف علم را گرفت. جدای از اینکه چنین تفسیری با نقدهای بنایی و مبنایی مواجه است بر فرض پذیرش این مدعا بهائیان و سردمداران شان به هیچ عنوان تعهدی به این ادعا ندارند.
سرکردگان بهائیت برای حفظ منافع صهیونیست ها تا آنجا پیش رفتند که تبلیغ در مناطق غصب شده توسط صهیونیست ها را ممنوع اعلام کردند و از اعضاء فرقه خواستند به هیچ عنوان در این اراضی به نحو دائم ساکن نشوند.
