زن کُشی با شعار زن زندگی آزادی

 

در روزهای گذشته و به بهانه اغتشاشات صورت گرفته اخیر، مسیحیت صهیونیست در کنار منافقین و معاندین به هجوگویی، هرز گویی و سخنان سخیف و غیر منطقی روی آورده است. یکی از این برنامه ها، هتک حرمت و توهین به بانوان ایران زمین، تمسخر عفت و پاکدامنی و زدودن حیا و عفت از سطح جامعه است که مسیحیت صهیونیست پابه‌پای افراد بی دین و ضد اسلام و انسان در حال حرکت است.

اما باید درباره مقوله ای سخن گفت که مسیحیت صهیونیست در آن موضوع کارنامه ای سیاه و کثیف دارد. سردست گرفتن شعار زن زندگی آزادی زمانی درست است که مسیحیت خود آلوده به بدترین بی حرمتی ها به زن نشده باشد. این سخن زمانی از مسیحیت و مسیحیت صهیونیست مورد قبول است که کتاب آنان مملو از بی احترامی به زن و نگاه به جنس زن به عنوان جنس درجه دو!!( رجوع شود به کتاب مقدس مسیحیان) نشده باشد.

آنان دم از دفاع از حقوق زن می زنند در حالی است که تاریخ مسیحیت در باب زن، سیاه تر از ذغال است! و الهی‌دانان برجسته صدر مسیحیت، اظهارات تأسف باری در مورد زنان داشته‌اند.

لطفا فقط به همین یک نمونه از میان صدها شاهد مثال دقت کنید:

سوفرنیوس استیبیوس هیرونیموس، ملقب به «جروم» یکی از بزرگ‌ترین الهی‌دانان مسیحی است. این متأله که در قرن چهارم و پنجم میلادی زندگی می‌کرده، با ترجمه کتاب مقدس از عبری به لاتین موسوم به «ولگات»، حق بزرگی بر گردن جهان مسیحیت دارد.
مسیحیان همواره از او به بزرگی یاد کرده و او را «قدیس جرم» می‌خوانند. به نقل از کتاب تاریخ تفکر مسیحی، جای خوشبختی است که او ازدواج نکرد وگرنه زندگی زناشویی‌اش سرانجام به تلخی می‌گراید. (1)

بداخلاقی جروم به زندگی شخصی خلاصه نمی‌شود. قدیس جروم، به بدنظری در مورد زنان هم شهره است. افراط این الهی‌دان در مورد زن، باعث ظلمی آشکار بر برخی زنان شده است. شفرد کیچین از اساتید مشهور و پژوهشگر دانشگاه کمبریج می‌نویسد:

"Jerome execrated a woman who married again after the death of her husband,calling her"a dog returning to its vomit and a washed sow returning to its wallowing-place  (2)

ترجمه: جروم، زنی را که مجدداً پس از مرگ شوهرش ازدواج کرد، اعدام کرد؛ در حالی‌که او را سگ می‌خواند، ناظر به این آیه انجیل که: «لکن معنی مَثَل حقیقی بر ایشان راست آمد که سگ به قی خود رجوع کرده است و خَنزیرِ شسته شده، به غلطیدن در گِل.» (نامه دوم پطرس، 2:2)

به نظر نمی‌رسد بتوان به آسانی اعدام زنی به بهانه ازدواج مجدد بعد از مرگ شوهرش را، توجیه کرد. طبق نظر جروم، او ازدواج دوم و بعد از مرگ شوهر را به‌مثابه «قی سگ» و یا «خوک گِلی» دانسته و فوت شوهر و تجرد را راحتی از شرّ موارد مذکور می‌داند. این اظهارات در حالی است که جروم خود را فراخوانده از طرف خدا برای وقف خویش در جهت خدمت به مسیحیت می‌دانست.(3)
خوب است تبشیری‌هایی که امروزه دم از حقوق زن می‌زنند و با توجه با اغتشاشات اخیر با گندهگویی به ادعاهای دهان پرکن روی آورده اند، ابتدا به کتاب مقدس، بعد به نظر و رویکرد بزرگان مسیحی در طول قرون گذشته و سپس به تاریخ اجتماعی و فرهنگی خود نگاهی بیندازند... شاید و شاید متوجه شوند که زن در نگاه آنان چقدر حقیر و ابزاری است و در نگاه والای اسلامی ایرانی چه جایگاه رفیع و عظیمی دارد.

 

پی نوشت:
(1). تونی لین، تاریخ تفکر مسیحی
(2). Kitchin, Shepherd Braithwaite, A History of Divorce, P 21.
(3). تاریخ تفکر مسیحی، ص65.