نگاهی به نزاع پطرس حواری و پولس یهودی

 رهپویان هدایت/ تعالیم پولس ازدو جهت با تعالیم دیگرحواریان و در رأس آنان پطرس متفاوت بود:

نخست اینکه عقایدی که او ترویج می‌کرد با عقاید یهودی سازگاری نداشت و دوم اینکه او پایبندی به شریعت موسی را لازم نمی ‌دانست.

به گفته بسیاری از نویسندگان مسیحی او به ‌اندازه‌ای مسیحیت را تغییر داده که باید او را مؤسس دوم این دین به شمار آورد. ازموارد متعددی ازعهد جدید، به ویژه رساله‌های پولس بر می‌آید که بین پولس از یک سو وحواریان عیسی ودر رأس آنهاپطرس ،از سوی دیگر نزاع سختی در جریان بوده است.

پولس گاهی از دست حواریان و پطرس خشمگین می‌شود و به آنان می‌تازد و حتی پطرس را به نفاق و دو رویی متهم می‌سازد . او گاهی چنان خشمگین می‌شود که به مسیحیان برخی از شهرها، که از گروه حواریان اطاعت می‌کردند می‌تازد و حتی به آنان توهین می‌کند.

اما سوال مهم و اساسی این است که اگر پولس در حدود سال ۴۰ میلادی یعنی حدود ۱۰سال پس از حیات زمینی عیسی به مسیحیان گروید و در این مدت رهبری مسیحیان بر عهده پطرس بود، او چگونه می‌توانست برای خود جایی باز کند و حتی با پطرس مخالفت کند؟

پاسخ این سوال آن است که او مقام پطرس و مسئولیتی که عیسی به او داده بود، را نفی نکرد، بلکه مسئولیت وی را محدود کرد. پولس مدعی شد که مسئولیتی که عیسی  به پطرس داده ، بشارت به یهودیان است، اما همان عیسی در راه دمشق بشارت غیر یهودیان را به من سپرده است.

بدین ترتیب مأموریت پطرس محدود به یهودیان شد و پولس نه تنها مقامی‌‌مساوی با او یافت، بلکه از آنجا که حوزه ماموریت او غیر یهودیان بود و سراسر امپراتوری را در بر می‌گرفت، به زودی تعداد پیروان او بسیار بیشتر از پیروان پطرس گردیدند.

علاوه بر این، نوع مسیحیتی که پولس تعلیم می‌داد با مسیحیت یهودی متفاوت و پذیرش آن برای مشرکان امپراتوری آسان‌تر بود. او از یک سو انجام اعمال شریعت رابرای غیریهودیان لازم نمی‌دانست وازسوی دیگرنظام الهیاتی او که مشتمل بریک مسیح الوهی بودکه جسم گرفته تا فدای جان گناهان انسان‌ها شود، برای پیروان ادیان یونان – رومی‌مأنوس و قابل پذیرش بود؛ اما آنان با نظام الهیاتی یهود بیگانه بودند.

این امور باعث شد که پولس و ‌اندیشه‌هایش به تدریج غلبه یابد و از اهمیت حواریان و مسیحیان یهودی‌گرا هر روزکاسته شود. پطرس و پولس در سال ۶۴ میلادی در شهر رُم اعدام شدند اما اندیشه های پولس به تدریج غلبه یافت.

بر اساس منقولات سنتی، پطرس نخست در اورشلیم و سپس در انطاکیه و سرانجام در رم به رهبری جامعه رسولان برگزیده شد و اعدام وی در عهد  نرون  در شهر رم  رخ داد و در همین شهر دفن شد . آرامگاه پطرس در تپه واتیکان شهر رم قرار داد و از گذشته دور مرکز مسیحیت کاتولیک بوده است.