واکاوی حقوقی ادعاهای دروغین فرقه ضاله بهائیت

رهپویان هدایت: فرقه ضاله بهائیت در بزنگاه‌های مختلف سعی می‌کند با برجسته‌سازی موضوعات دروغین ، تکرار ادعاهای نخ‌نما شده ، هجمه تبلیغاتی علیه نظام جمهوری اسلامی ایران در فضای رسانه ایجاد کند. اخیراً یکی از اعضای این فرقه ضاله براثر ابتلا به بیماری کرونا فوت می‌کند، خانواده و بستگان وی برای تحویل جنازه و تدفین وی حاضر نمی‌شوند. لذا مسئولان سازمان بهشت‌زهرای تهران طبق دستورات قانونی، متوفی را در آرامستان متعلق به بهاییان دفن و مشخصات و اطلاعات محل دفن را به خانواده وی اطلاع می‌دهند.

اما عناصر رسانه‌ای این فرقه ضاله با وارونه نمایی این موضوع، بدون ارائه اسناد و مدارک مثبته ، به‌دروغ مدعی شدند که این اقدام از سوی مأموران وزارت اطلاعات به‌منظور آزار و اذیت بهاییان صورت گرفته است . در بیانیه‌ای که در این خصوص صادرشده آمده ، به دلیل عدم توان مالی  خانواده متوفی برای پرداخت هزینه مربوط به قبرستان بهاییان ، متوفی را در مجاورت آنجا دفن کرده‌اند !!!

 در این مجال کوتاه قصد داریم این سناریوی دروغینی که از سوی عناصر این فرقه ضاله در فضای رسانه منتشرشده و موردتوجه و حمایت فعالان حقوق بشری قرارگرفته را به‌اختصار بیان کنیم.

 طبق ماده 746 قانون مجازات اسلامی ،هر کس به‌قصد تشویش اذهان عمومی جامعه اکاذیبی را در فضای رسانه منتشر کند و اعمالی را برخلاف حقیقت رأساً یا به‌صورت تلویحی به اشخاص حقوقی و حقیقی نسبت بدهد دارای مجازات حبس و جزای نقدی خواهد بود.

طبق قوانین بین‌المللی هر اقدامی که در ساختار قانونی کشورهای عضو سازمان ملل، جرم باشد و برخلاف نظم و اخلاق عمومی آن جامعه تلقی شود ، مورد تائید جامعه جهانی خواهد بود. حال این سناریوسازی‌های دروغین بهاییان در فضای رسانه علیه جمهوری اسلامی ایران کاملاً با ماده 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر انطباق کامل دارد.

دربند2 ماده 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است:  هر کس در اجرای حقوق و استفاده از آزادی‌های خود ، فقط تابع محدودیت‌هایی است که به‌وسیله قانون منحصراً برای رعایت مقتضیات صحیح اخلاقی و نظم عمومی در یک جامعه وضع گردیده است.

عناصر ضاله بهائیت، برای اجرای اهداف شوم و فرقه‌ای که کاملاً برخلاف اخلاق و نظم عمومی جامعه بوده ، انتظار این رادارند که هیچ ممانعت قانونی از آنان صورت نگیرد و محدودیت قانونی برای ارتکاب جرائم مجرمانه‌شان بر اساس مبانی نخ‌نما شده حقوق بشر، بایستی کنار گذاشته شود.

این قبیل اقدامات ناشیانه بهاییان در فضای رسانه ، مصداق عینی ، ایجاد کینه و تنفر ملی یا مذهبی بوده و منجر به ایجاد دشمنی و انزجار دروغین در سطح جامعه می‌شود. در ماده 20 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی آمده است: هرگونه دعوت(ترغیب)به کینه (تنفر) ملی یا نژادی ، یا مذهبی که محرک مخاصمه ، تبعیض ر سطح جامعه گردد، به‌موجب قانون ممنوع است.

متأسفانه  امروز مبانی حقوق بشر و ساختار قوانین بین‌المللی به گونه مورد تفسیر و خوانش قرار می‌گیرد که حقوق و امتیازات نداشته‌ای برای جریان‌های گمراه‌کننده‌ای مانند بهائیت ایجاد کند تا از طریق آن بتوانند اهداف کلان استعماری و استکباری خود را علیه جمهوری اسلامی ایران پیاده‌سازی کنند.

البته زهی خیال باطل .