اعترافات یک اوانجلیست

 

رهپویان هدایت: مسیحیت اونجلیستی جریانی است که در درون مسیحیت پدید آمد و هدف آن تنزیه و حمایت از یهود بود. تا پیش از این، کلیسا، یهودیان را دشمنان حضرت عیسی قلمداد می کرد و از این رو همواره نزاع میان آنان بر قرار بود. صهیونیست ها برای حل این مناقشه، فرقه ای در درون مسیحیت ایجاد کردند که نه تنها به تکریم یهود می پرداخت بلکه خواسته های نامشروع صهیونیزم مانند  سلطه بر فلسطین را هم امری ضروری محسوب می کرد. در این یادداشت، نظرات برخی از مبلغان مسیحیت اونجلیستی مطرح می شود تا مشخص گردد، فرایند استحاله باورهای سنتی مسیحیت تا کجا رسیده است.

لوید جورج، مسیحی بریتانیایی که از سال 1916 تا 1919 نخست وزیر انگلستان بود، آشکارا عنوان می‌کند: در مدرسه ای بزرگ شدم که در آن، تاریخ یهود را بیش از تاریخ کشورم فراگرفتم. اکنون می توانم تمام پادشاهان بنی اسرائیل را نام ببرم اما شک دارم بتوانم شش تن از پادشاهان انگلستان یا پادشاه ولز را نام ببرم. جان و روح ما مملو از تاریخ با شکوه و با عظمت عبریان است و ادبیات مقدس آن را به عنوان اینکه این ادبیات بخشی از بهترین های اخلاق مسیحیت است یاد گرفتم.

ا. سی. فورست، کشیش آمریکایی در یکی از نوشته هایش می گوید: گرایش های طرفداری از یهود و مخالفت با اعراب در وجود من بود. یهودیان از نظر من ملت برگزیده خداوند هستند و خیلی خوب است که آنان توانستند پس از قرن ها فلسطین را تصاحب کنند. من این رویکرد خود را از مدرسه روزهای یکشنبه و کلیسا به ارث برده ام.

آرتور جیمز بالفور، وزیر امور خارجه انگلستان و صاحب بیانیه معروف واگذاری سرزمین فلسطین به یهود، آگاهی خویش از کتاب عهد قدیم را نتیجه تربیت پروتستانی می داند. او در دامان آداب و سنن اسکاتلندی پرورش یافت که نسبت به عهد قدیم به دیده احترام و علاقه می نگریستند. آن ها معتقد به بازگشت مسیح بودند که مقدمه آن را سلطه یهود بر فلسطین می دانستند.

بلانچ داکریل دختر خواهر و نویسنده بیوگرافی بالفور می نویسد: بالفور بسیار متدین بود و اعتقاد داشت، مسیحیت چنان مدیون یهود است که قابل بیان نیست و ننگ است که مسیحیت نخواهد آنچه حق این دین است، ادا نماید.

مصادیق عنوان شده نشان می دهد مسیحیان اونجلیست و مبلغان طراز اول آن به گونه ای از سلطه صهیونیزم حمایت می کنند که روی حاخام های رژیم غاصب صهیونیستی را سفید کرده اند. در گذشته پایگاه اصلی مسیحیت واتیکان محسوب می شد در حالی که امروزه مهره های مبلغان مسیحیت صهیونیستی مقر و مرکز اصلی این جریان را فلسطین اشغالی می دانند.