پیشگیری امام حسن عسگری(ع) از فرقهسازی و اختلاف بین مسلمانان
به گزارش انجمن رهپویان هدایت، با توجه به شرایط خاص جامعه اسلامی در زمان امام حسن عسگری(ع)، آن امام بزرگوار برای پیشگیری از پیدایش تفرقه بین مسلمانان تلاشهای فراوانی را انجام دادند.
در زمان امامت امام عسگری(ع) جریانهای مختلف فکری و مذهبی در سطح جامعه بسیار فعال بودند و شبهههای متعددی را در موضوعهای مختلف و مهم دینی مطرح میکردند؛ شبهه هایی از قبیل تناقض در قرآن، شبهه ثنویه، شبهه مفوضه، اعتزالی و اشعری ازسوی فرقههای مختلف التقاطی و حتی نیروهای فکری غیردینی در میان مردم متداول شده بود.
عصر آن امام همام را مانند عصر پس از مأمون و هارونالرشید، باید اوج فرقهگرایی و مذهبسازی دانست. در این شرایط امام(ع) میبایست به پرسشها و شبهات دروندینی و بیروندینی پاسخهای قانعکننده میدادند و با جریانهای سیاسی فرقهساز به مبارزه برمیخاستند؛ از اینرو مبارزه نظری و عملی با فرقهها به معنای درهم شکستن اصول دعوتی آنها، سرلوحه سیاستهای اصولی امام یازدهم قرار گرفت.
مبارزه با فرقههای باطل و انحرافی چون: مفوضه، غلات، واقفی، تصوف و صوفیگری و دیگر فرقههای التقاطی که اصول دین و مذهب را با خطر مواجه میساختند، یکی از نقطههای درخشان دوران کوتاه امامت امام حسن عسگری(ع) بود.
امام(ع) با زدودن تردید، ذهن مسلمانان را به سوی حقیقت رهنمون میساختند و تلاش میکردند با جلوگیری از فرقهسازی و یا گسترش فرقهها، وحدت را در میان مسلمانان حفظ و تقویت کنند.
بدین ترتیب امام حسن عسگری(ع) با درایت و هوشیاری خودشان توانستند در دورهای که اوج بیثباتی در سلسله غاصب عباسی بود، امت اسلامی را بهصورت جمعی حفظ کنند و روز به روز بر قدرت و شمار آنان بیفزایند.
با این توصیفها میتوان نتیجه گرفت، عصر امام عسگری(ع) از نظر عقاید و روشهای فکری، عصر سالم و صحیحی نبود و همه گونه دعوتها و گرایشها رواج داشت و درمقابل، امام(ع) نیز بنا به وظیفه خویش، به شبههزدایی و تبیین عقاید حق و راستین میپرداختند.
امام حسن عسگری(ع) دراین دوره با استفاده از روش تبلیغ حقایق دینی و معرفتی اسلام حقیقی، کوشیدند با تفرقه و فرقهسازی برخورد کنند. ایشان برای جلوگیری از کشتار مسلمانان که در قالب دین و مذهب صورت میگرفت، از همراهی با قیامهای به ظاهر مذهبی خودداری کردند.
استدلال امام(ع) برای همراه نشدن با این فعالیتها این بود که این قیامها هرچند که به ظاهر علیه ظلم و ستم خلفا و امرا بوده است، ولی بهکارگیری پوشش مذهب برای کشتار مردم و ایجاد تفرقه در بین مسلمانان و آسیب به اتحاد و وحدت آنان موجب میشد تا کشتارهای مردمان رنگ دینی و مذهبی پیدا کند.
از این رو امام(ع) برای در امان ماندن جامعه اسلامی از آسیب دشمنان و همچنین تبلیغ اسلام اصیل، وکلائی را در نقاط مختلف جامعه اسلامی منصوب کردند که اسلامی بر مبنای مخالفت با هرگونه تفرقه، بیداد و ستم ورزی را ترویج میدادند.
بنا بر این گزارش، امام حسن عسگری(ع) در روز هشتم ربیعالثانی یا بیستوچهارم ربیعالاول سال 232 هجری قمری در مدینه به دنیا آمدند، در سن 22 سالگی به امامت رسیدند و پس از شش سال رهبری امت اسلامی، در هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری با توطئه معتمد خلیفه عباسی درشهر سامرا، در سن 28 سالگی به شهادت رسیدند.