کشیش ارشد کلیسای باپتیست حامی رژیم صهیونیستی
انجمن رهپویان هدایت: جری فال ول کشیش ارشد کلیسای باپتیست توماس رود (1) و مؤسس و رییس دانشگاه آزادی باپتیست مستقل (2) واقع در لینچبرگ (3) ویرجینیا با ظرفیت ده هزار دانشجو بود. (4) سایت خدمات کشیشی جری فالول از کانال تلویزیونی شبکه رادیو تلویزیونی آزادی (5) پشتیبانی میکند و برنامه ساعت بشارت دیرین (6) را که از 350 ایستگاه رادیویی در آمریکا پخش میشود و دارای بودجه 60 میلیون دلاری است، به طور همزمان پخش میکند. (7) فالول در اوایل خدمات کشیشی خود از سیاست دوری میکرد. او در سال 1964 نوشت:
آنچنان که من به کتاب مقدس اعتقاد دارم، میدانم که توقف تبلیغ انجیل ناب و رهایی بخش عیسی مسیح و مبادرت به انجام کاری دیگر مثل مبارزه با کمونیسم و یا شرکت در اصلاح حقوق مدنی غیرممکن است. از مبلغان خواسته نشده که سیاستمدار باشند بلکه خواستند که فاتحان روح باشند. ما در هیچ جا مکلّف نشده ایم که امور بیرونی را اصلاح کنیم.(8)
عقیدهی فال ول بعد از جنگ شش روزه اعراب و اسرائیل در سال 1967 تغییر کرد. او وارد سیاست شد و یکی از حامیان پرشور دولت صهیونیستی شد. گریس هالسل تغییر عقیده فالول را اینگونه توصیف میکند:
پیروزی حیرت انگیر اسرائیل نه تنها بر فال ول بلکه بر بسیاری از آمریکایی ها تأثیر عمیقی گذاشت... به یاد آورید که در 1967 آمریکا در جنگ ویتنام گرفته شده بود. بسیاری از افراد به نوعی احساس شکست، بدبختی و ناامیدی میکردند. به خوبی آگاه بودیم که قدرت ما تحلیل رفته است و دیگر قادر نیستیم که دنیا و چه بسا حتی همسایگان خود را کنترل کنیم... بسیاری از آمریکایی ها، از جمله فال ول، به اسرائیل، که در نظر آنان یک قدرت نظامی شکست ناپذیر بود، با نگاه های تحسین برانگیز مینگریستند. آنان بی دریغ از تصرف زمین های اعراب به دست اسرائیل حمایت میکردند. زیرا آنان این پیروزی را عین قدرت و عدالت تلقی میکردند... ماچوها (9) [= دلیر مردان مسیحی] یا مسیحیان قدرتمندی (10) همچون فال ول پیروزی بر نیروهای اعراب را به ژنرال اسرائیلی موشه دایان (11) نسبت دادند و او را معجزه گر عصر (12) خواندند و پنتاگون از او دعوت کرد تا به ویتنام سفر کند و به ما بگوید که چگونه میتوان در آن جنگ پیروز شد. (13)
در سال 1979، همان سالی که فالول «حزب اکثریت اخلاقی» (14) را تأسیس کرد، دولت اسرائیل به پاس حمایت فالول از اسرائیل هواپیمای جت لیر (15) را به او اهدا کرد. همچنین، یک سال بعد در سال 1980، فال ول اولین غیر یهودی بود که مدال ولادیمیر زئوف جابوتینسکی (16) را به پاس برتری صهیونیستی از مناخیم بگین نخست وزیر اسرائیل دریافت کرد. جابوتینسکی (ژابوتینسکی) بنیانگذار صهیونیسم تجدید نظرطلب (17) بود و عقیده داشت که یهودیان بر اساس حکمی الاهی حق تصرّف و شهرک سازی «در هردو طرف رود اردن» را دارند و در برابر قوانین بین المللی هم پاسخگو نیستند. (18) زمانی که اسرائیل نیروگاه هستهای عراق را در سال 1981 بمباران کرد، بگین قبل از این که با ریگان تماس بگیرد، به فال ول تلفن کرد. او همچنین از فال ول خواست تا «دلایل این بمباران را برای عموم مسیحیان توضیح دهد». (19) در طول تهاجم 1982 به لبنان، فال ول به همان ترتیب، از اقدامات اسرائیل دفاع کرد:
زمانی که این قتل عام ها در دو اردوگاه فلسطینی [صبرا و شتیلا] رخ داد، (20) فال ول درست شبیه خط دفاعی اسرائیل بود: "اسرائیلی ها دخالتی نداشتند." و حتی زمانی که نیویورک تایمز گزارش های شاهدان عینی دربارهی منوّرهای پرتابی اسرائیل برای کمک به فالانژیست ها (21)در ورود به اردوگاه ها را ارائه میداد، فال ول میگفت: "این فقط تبلیغات است". (22)
در مارس 1985، فال ول در مجمع خاخام های محافظه کار (23) میامی سخنرانی کرد و قول داد تا «70 میلیون مسیحی محافظه کار را برای حمایت از اسرائیل و مقابله با یهودستیزی بسیج کند». (24) در ژانویه 1998، زمانی که بنیامین نتانیاهو (25) نخست وزیر اسرائیل به واشنگتن سفر کرد، به جای این که ابتدا با رییس جمهور کلینتون ملاقات کند، با جری فال ول و ائتلاف وحدت ملی برای اسرائیل که مجمع بزرگی متشکل از بیش از 500 تن از رهبران مسیحی بنیادگرا بود، ملاقات کرد. به گفتهی دونالد واگنر جمعیت حاضر از نتانیاهو به عنوان «رونالد ریگان اسرائیل» استقبال کردند. در همین زمان فال ول قول داد تا با دویست هزار کشیش و رهبر کلیسا، که مجله آزادی ملی (26) (27) او را دریافت میکنند، تماس بگیرد و از آنان بخواهد که «به رییس جمهور کلینتون بگویند که از تحت فشار قرار دادن اسرائیل» برای پذیرش توافقات اسلو خودداری کند. (28)
فال ول در 1999 در مصاحبه ای با واشنگتن پُست، کرانه باختری را «بخش جدا نشدنی اسرائیل» خواند. او اضافه کرد که تحت فشار قرار دادن اسرائیل برای عقب نشینی، «مانند آن است که از آمریکا بخواهند تگزاس را به مکزیک بدهد تا روابط حسنه ایجاد شود. مسخره آمیز است». (29) در سال 2000فال ول، اکثریت اخلاقی را با نام قوم مؤمن 2000 (30) احیا کرد، «جنبشی که هدف آن نجات آمریکا تحت حکومت خدا» است و نیز موضع محکمی را در حمایت از اسرائیل اتخاذ کرده است. (31) فال ولاحتمالاً بهتر از هر رهبر مسیحی آمریکایی دیگر موفق شده است که با اطمینان به پیروانش بقبولاند که تکلیف مسیحی آنان در برابر خدا مستلزم تدارک حمایت بی چون و چرا از اسرائیل است. / حرف آخر
پی نوشت:
پینوشتها:
1.Thomas Road Baptist Church / 2. Independent Baptist Liberty University / 3. Lynchburg / 4.http://falwell.com / 5. Liberty Broadcasting Network / 6. Old Time Gospel Hour / 7.Iwan Rusell-Jones, 'Give me that prime time religion’ New Internationalist, 133, March (1984). / 8.James Price and William Goodman, Jerry Falwell, An Unauthorized Profile, cited in Grace Halsell. Prophecy and Politics, Militant Evangelists on the Road to Nuclear War, (WestportConnecticut, Lawrence Hill, 1986), p72-73., / 9. Macho / 10. muscular Christians / 11. Moshe Dayan / 12. Miracle Man of the Age / 13. Ibid. / 14. Moral Majority / 15. Lear jet / 16. Vladimir Ze'ev Jabotinsky medal / 17. Revisionist / 18.Allan C. Brownfeld, 'Fundamentalists and the Millennium: A Potential Threat to Middle Eastern Peace’ The Washington Report, June (1999), pp82-84. / 19.Donald Wagner 'Evangelicals and Israel: Theologicals Roots of a Political Alliance.' The Christian Century, November 4, (1998), pp1020-1026.
20. شایسته آن بود که نویسنده محترم آقای سایزر اسناد منتشره کشورهای عربی را نیز در مورد حوادثی مانند کشتار اسرائیلی ها در صبرا و شتیلا بیان میکرد.
21. Phalangists / 22. Brownfeld, op.cit., pp82-84. / 23. conservative Rabbinical Assembly / 24. Wagner, ‘Evangelicals', op.cit.. ppl020-1026. / 25. Benjamin Netanyahu / 26. National Liberty Journal / 27. http://www.nljonline.com/feb02 . / 28. Wagner, 'Evangelicals’, op.cit., pp1020-1026. / 29. Brownfeld, op.cit., pp82-84. / 30. People of Faith 2000 / 31.Jerry Falwell, http://falwell.com/action%20alerts/actnow.htm
منبع مقاله به نقل از سایت راسخون: سایزر، استیون آر؛ (1386)، صهیونیسم مسیحی، ترجمهی حمید بخشنده، قدسیه جوانمرد، قم: نشر کتاب طه، چاپ اول.