تصویری از خشونت موجود در کتاب مقدس(بخش دوم)
انجمن رهپویان هدایت: در قسمت قبل بخش هایی از خشونت موجود در کتاب مقدس بیان شد. در ادامه وجوه دیگری از این خشونت آمده است:
روش برخورد با اسیر
هنگامی که یوشع به شهرهای حبرون و یرموت و لاخیش عجلون و اورشلیم حمله میکند و تمامی ساکنان این شهرها را از پیر و جوان، زن و مرد، کودک و نوجوان از دم سر می‌برد، پادشاهان این شهرها می‌گریزند و خود را در غاری پنهان می‌کنند. سربازان یوشع ایشان را می یابند: و چون ملو؛ را نزد یوشع بیرون آوردند، یوشع تمامی مردان اسرائیل را خواند و به سرداران مردان جنگی که همراه وی می‌رفتند، گفت: نزدیک بیایید و پای های خود را بر گردن این ملو ؛ بگذارید. پس نزدیک آمده، پای های خود را برگردن ایشان گذاردند.
سپس یوشع پادشاهان را به صلیب می‌کشد و ایشان را به آتش می‌سوزاند و خاکسترشان را نیز به باد می‌دهد.
حتی طفل شیر خواره !
تاریخ دوره های بعد نیز نشان می‌دهد که سنت کشتار مخالفین، تنها منحصر به دوره تورات نبوده و در تمام دورانهایی که کتاب مقدس از آن ها نام می برد وجود داشته است. به عنوان نمونه، هنگامی که نوبت به پادشاهی شائول می رسد و او خود را با مخالفین قدرتمندی به نام عمالقه یا فلسطینیان روبرو می بیند، خداوند به وی دستور می دهد: حال برو و مردم عمالیق را قتل عام کن. بر آن ها رحم نکن، بلکه زن و مرد و طفل شیرخواره، گاو و گوسفند، شتر و الاغ، همه را نابود کن. به دستور یهوه مردان و زنان و حتی کودکان معصوم به فجیع ترین وضع به خاک و خون کشیده می شوند .او حتی دستور می‌دهد چهارپایان را کشته و جنازه ها را بسوزانند.
کشتار به خاطر خبر چینی
کتاب مقدس البته ادله مختلفی را برای این نسل کشی ها بر می شمارد. به عنوان مثال، اهالی منطقه ای به صرف احتمال اینکه ممکن است خبرچینی کنند، کشته می‌شوند. وقتی داوود تحت تعقیب پادشاه، شائول قرار می گیرد به سرزمین فلسطین پناهنده می شود. پادشاه فلسطینیان نیز به رسم مهمان نوازی، زمینی وسیع و آباد به نام «جت» را در اختیار وی و لشگرش قرار می دهد. اما پس از مدتی، داود به فکر تجاوز به سرزمین‌های اطراف می‌افتد.
«داوود و مردانش بر آمده بر جشوریان و جوزیان و عمالقه هجوم آوردند زیرا که این طوایف در ایام قدیم در آن زمین از شور تا به زمین مصر ساکن می بودند و داوود اهل آن زمین را شکست داده مرد یا زنی زنده نگذاشت... »
اما اینکه چرا داود به زنان نیز رحم نکرد و هیچکس را زنده نگذاشت خواندنی است.
و داود مرد یا زنی را زنده نگذاشت که به جت بیایند زیرا گفت مبادا درباره ما خبر آورده بگویند که داود چنین کرده است.
کشتار ایرانیان
در کتاب استر آمده است که خشایارشاه (پادشاه پارس)، در آخرین روز جشن ۱۸۰ روزه، دستور می‌دهد تا ملکة وشتی، زیبایی اش را به مقامات و مهمانان نشان دهد. ملکه امتناع میورزد و به همین دلیل، پادشاه بسیار خشمناک می شود و در همان مجلس، او را طلاق می دهد... از میان تمام دخترانی که به حرم سرا آمده بودند استر، دختر یتیم یهودی، انتخاب و به جای وشتی ملکه ایران می‌شود.
پس از این جریان، هامان وزیر خشایارشاه، توطئه ای بر علیه یهودیان می چیند؛ اما این توطئه به ضرر وی تمام می شود و خشایارشاه دستور قتل هامان و تمام پسرانش را صادر می کند و همچنین به یهودیان اجازه می دهد تا مخالفانشان را از میان بردارند. مردخای، پسر عموی استر، فرمانی به نام پادشاه می نویسد و آن را به همه جا می فرستد. فرمانی که به یهودیان اجازه می دهد مخالفان خود را از هر قومی که باشند، بکشند و دارایی شان را به غنیمت بگیرند. تورات می‌گوید در سراسر مملکت همه از یهودیان می ترسیدند. تمام حاکمان، استانداران، مقامات مملکتی و درباریان از ترس مردخای، به یهودیان کمک می کردند. به این ترتیب یهودیان به ایرانیان حمله کردند و آنها را از دم شمشیر گذراندند.
در کتاب مقدس می خوانیم در روزِکشتار، یهودیان تنها در پایتخت ۵۰۰ نفر را که ده پسر هامان نیز جزو آنان بودند، کشته اند. روز بعد باز یهودیان پایتخت جمع شدند و ۳۰۰ نفر دیگر را کشتند. بقیه یهودیان نیز در سایر استانها، ۷۵۰۰۰ نفر از دشمنان خود را کشتند. این همه کشتار تنها در ازای نقشة ناکام هامان بود. سپس یهودیان به دستور مردخای گرفتن جشن و یادبود را بر خویشتن واجب کردند.
جشن پوریم یکی از بزرگ ترین جشن های یهودیان است که هرساله در یادبود واقعه کشتار ۷۵۸۰۰ ایرانی برگزار می شود. آنان در این جشن، سیزدهم ماه اذار را روزه می‌گیرند و سپس، چهاردهم و پانزدهم ماه را به رقص و پایکوبی می پردازند.
آنچه تصویر شد تنها گوشه ای از خشونت موجود در کتاب مقدس است و نگاهی عمیق‌تر ابعاد متفاوتی از این خشونت را به خوبی نشان می دهد که در واقع خط بطلانی بر ادعای کسانی است که مسیحیت را به محبتش معرفی می‌کنند.
پی نوشت:
کتاب مقدس بخشهای تثنیه، یوشع، اعداد، اول سموئیل، استر باب‌های 8 و 9
