فرار به جلوی نورعلی تابنده

قطب فرقه انحرافی دراویش که به نام چماقداران صوفی شناخته می‌شوند در بیانیه‌ای که صبح امروز صادر کرده به شیوه اسلاف خود در جبهه ملی، فرار به جلو را در پیش گرفته و چنان سخن رانده که انگار از جنایات دست پروردگان داعشی خود در گلستان هفتم هیچ اطلاعی نداشته است.

به گزارش انجمن رهپویان هدایت در بیانیه‌ای که در پی جنایت اعضای این فرقه، توسط قطب صوفیه گنابادی صادر شده وی با بیان مطالبی از این دست که " در چند روز اخیر ظاهرا مثل اینکه تصادمی شده که دقیقا نمی‌دانم بین چه کسانی و چطوری است گویا چند نفر هم کشته شده‌اند" تمام تلاش خود را برای فرار به جلو و بی اطلاع نشان دادن خود از جنایات محبانش به کار برده در حالی که جواز این جنایات صبح روز سه شنبه از سوی خود وی صادر شده است.

بعد از نماز صبح روز 96/12/1 بود که نورعلی تابنده در یک پیام ویدئویی که در رسانه ها و کانال‌های متعلق به دراویش به سرعت پخش شد ؛ اعلام کرد که دراویش در مقام دفاع!!! هرکاری از دستشان بر می آید انجام دهند، حال قرائت داعشیان وطنی از این مجوز را باز خوانی می‌کنیم:

1- مقام دفاع یعنی اجازه دارند سربازان وظیفه پلیس را که فرزندان ملتند، زیر بگیرند و بسیجیانی را که برای جلوگیری از تخریب اموال عمومی و خودروهای مردم به کمک پلیس آمدند، به شهادت برسانند.

تصویری از شهید بسیجی مدافع امنیت محمد حسین حدادیان که توسط دراویش داعشی به شهادت رسید

2- مقام دفاع یعنی اجازه دارند خودروهای مردم که در کوچه و خیابان پارک شده ،  به آتش بکشند و به داخل خانه‌های مردم هجوم ببرند و حریم خصوصی را شکسته و مثل سارقان مسلح، تن زن و بچه مردم را بلرزانند.

3- مقام دفاع یعنی اجازه دارند قمه و قداره و میلگرد و نبشی دست بگیرند و به شیوه شعبان بی‌مخ‌ها و رمضون یخی‌ها برای سربازان وظیفه و بسیجیان نوجوان و جوان، رجزخوانی‌کنند و آتش‌افروزی کنند.

4- مقام دفاع یعنی اجازه دارند به شیوه همان‌هایی که قطبشان در جریان فتنه آمریکایی، صهیونیستی از آنها حمایت کرد (مهدی کروبی) اردوکشی خیابانی کنند و امنیت یک شهر و منطقه را بازیچه دست خود قرار دهند و کسب و کار مردم را مختل کنند.

5- مقام دفاع یعنی اجازه دارند  از  مردم داری و تساهل پلیس که برای جداسازی اراذل و اوباش قداره کش از مردم عادی، مامور به صبوری است، نهایت سوءاستفاده را بکنند.

6- و در پایان اجازه دارند تا بعد از این، هر  وقت دوست داشتند اغتشاش و آشوبی تدارک ببینند و با فراخوان دوستان شهرستانی خود در کوچه و خیابان به بهانه دفاع مشروع، جان مردم و عابران و کسبه و رانندگان و همشهریان را به خطر اندازند.