نگاهی به تبیین معنای دین در آثار علامه عسگری
انجمن رهپویان هدایت: کمتر متفکری است که با آثار علامه عسگری و اندیشه ژرف ایشان آشنا نباشد. بر پایه آثار گرانسنگ علامه عسگری وی را باید از بزرگترین اندیشمندان عرصه دین محسوب کرد. در یادداشت حاضر دین‌های اسلام، یهود و مسیحیت بر پایه آثار ایشان بررسی و سرچشمه هر کدام بیان شده است.
اسلام و مسلمان
اسلام: تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شرایع و احکام او داشتن است.
خداى سبحان فرموده: إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلامُ یعنى: دین در نزد خدا اسلام است و مسلمان کسى است که تسلیم خدا و دین او باشد.
بنابراین، اسلام در زمان آدم علیه السّلام: تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان دستورات او داشتن است، و مسلمان آن زمان کسى بوده که تسلیم خدا و دستورات نازل بر آدم علیه السّلام بوده است.
این تسلیم بودن، متضمن تسلیم شدن در برابر آدم علیه السّلام، که برگزیده خدا و حامل دستورات عصر خود بوده، نیز، می باشد.
اسلام در زمان نوح علیه السّلام نیز، تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت او داشتن، و پیروى از نوح به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به شریعت پیشین آدم علیه السّلام بوده است. و مسلمان کسى بوده که به همه آنچه گفته شد ایمان داشته است.
اسلام در زمان ابراهیم علیه السّلام نیز: تسلیم خدا بودن، و سر به فرمان شریعت نوح داشتن، و پیروى از ابراهیم علیه السّلام به عنوان پیامبر مرسل خدا، و ایمان به انبیا و رسولان پیشین تا آدم علیه السّلام بوده است. در عصر موسى علیه السّلام و عیسى علیه السّلام نیز، این چنین بوده است.
و نیز، در زمان خاتم انبیا صلّى اللّه علیه و آله و سلم، اسلام همان است که در گذشته بوده، و حدّ آن اقرار به زبان، یعنى گفتن شهادتین: اشهد ان لا اله الا اللّه، و اشهد انّ محمدا رسول اللّه می باشد.
چنین اقرار زبانى، لازمه اش آن است که: هیچ یک از ضروریات دین از عقاید و احکام، و نبوت انبیاى پیشین که در قرآن کریم آمده، انکار نگردد، یعنى: آنچه که مورد اتفاق همه مسلمانان است و آن را از اسلام می دانند، نباید انکار شود، مانند: وجوب نماز و روزه و حج، و حرمت شرابخوارى و گرفتن ربا و ازدواج با کسانى که ازدواج با آنان حرام است، و امثال آن از چیزهائى که همه مسلمانان حکم آن را می دانند، نباید مورد انکار قرار گیرد. حال سوال می‌شود پس این الفاظ دین یهود و دین مسیح از کجا آمده؟
تحریف شرایع گذشته و تحریف نام آنها
امت هاى پیشین همان گونه که اصل شریعت ربّ العالمین را تحریف کردند، نام آن را نیز تغییر دادند، زیرا نامگذارى برخى ادیان به نامى غیر از اسلام، مانند: یهودیت و نصرانیت، خود تحریفى است در نام دین که توضیح آن چنین است:
الف- نامگذارى یهود
یهود، نامى است منسوب به شهر یهودا در کوه صهیون در جنوب غربى اورشلیم که داود علیه السّلام آن را پایتخت حکومت خویش ساخت، و بناى ویژه اى براى تابوت، که تورات و سایر مواریث بنى اسرائیل در آن بود، بنیان نهاد، پادشاهان بنى اسرائیل در آنجا مدفونند.
ب- نامگذارى نصارى
نصرانى، نامى است منسوب به شهر ناصره در منطقه الجلیل که عیسى بن مریم علیه السّلام کودکى خود را در آنجا سپرى کرده است. آن حضرت در زمان خود به عیساى ناصرى مشهور بوده، شاگردان وى نیز بدین خاطر معروف به ناصرى شدند.
مسیحیت نیز، منسوب به مسیح، عیسى بن مریم است، پیروان مسیح علیه السّلام را از سال 41 میلادى مسیحیان خواندند و با این لقب قصد مذمت آنان را داشتند.
پی‌نوشت:
کتاب عقاید اسلام علامه عسکری ج 1ص202
