نقدی بر رویکرد کتاب مقدس در خصوص پوشش

راه حل کلیسا برای زنانی که نمی خواهند سرخود را بپوشانند این است که سرهایشان را بتراشند.

انجمن رهپویان هدایت: پوشش سر از جمله آدابی است که برای زن در کتاب مقدس تعیین شده است. اگر دقیق به این حکم بنگریم یک مسیحی ایمان دار که دائما در جلال خدا به سر می برد باید حجاب و پوششی دائمی برای خود داشته باشد.

در اول قرنتیان باب11 چنین می گوید که:

"همچنین زنی که با سر نپوشیده دعا کند یا پیامی از خدا بیاورد، سر خود یعنی شوهرش را رسوا ساخته و با زنی که سرش تراشیده شده، هیچ فرقی ندارد.

اگر پوشانیدن یا نپوشانیدن سر برای زنی مهم نیست، پس سر خود را هم بتراشد و اگر تراشیدن موی سر برای زن رسوایی به بار می‌آورد، بهتر است که سر او هم پوشیده باشد."

و در سطور بعدی این باب می نویسد:

"خودتان قضاوت کنید آیا شایسته است که زن با سر نپوشیده در پیشگاه خدا دعا کند؟"

این دستور کتاب مقدس حاکی از نقص تمام عیار آن در تبیین احکام شرعی است. وقتی به فقه اسلامی رجوع می کنیم برای جزئیات پوشش زن در عبادت حکمی داده شده و به صورت جامع و مانع امور مربوط به پوشش نمازگزار بیان شده است اما در این حکم کتاب مقدس فقط به پوشش سر اشاره شده و چیز دیگری را توصیه نمی کند که در این صورت هر پوششی یا بی پوششی در هنگام دعا، بجز سر، مجاز می باشد.

دینی چنین ناقص و بی اساس چطور می تواند به تربیت افراد بپردازد؟!

جالب اینکه راه حل کلیسا برای زنانی که نمی خواهند سرخود را بپوشانند این است که سرهایشان را بتراشند پس اگر دستگاه کلیسا بخواهد حکم را اجرا کند کشیشان دست به تیغ گرفته موی از سر زنان خواهند تراشید چنانچه تاریخ کلیسا موید اینگونه جنایات می باشد.

تراشیدن سر زنان راهی است که به موجب آن نیازی نیست زنان سر خویش را در دعا بپوشانند، اما چنانچه گفته شد یک مسیحی که دائما در جلال خداوند زندگی می کند و دائما در حال دعا است باید در تمام احوال سر خویش را بپوشاند و این از امور کاملا منافی عقل در کتاب مقدس می باشد.

براستی یک مسیحی چطور در این احکام تفکر نمی کند تا ببیند که به چه ایمان آورده است؟!