جای شهید و جلاد را عوض می‌کنند
اخیرا، یکی از مهره‌های رسانه ای بهائی، نسبت به حکم زندان و اعدام عاملان حادثه تروریستی اهواز مطلبی منتشر نموده که در آن، محاکمه تروریست ها و قاتلان مردم ایران را جنایت نامیده است.
رهپویان هدایت: این سخن پراکنی های مهره های بهائیت نشان می دهد که جان و امنیت مردم ایران کوچکترین اهمیتی برای حامیان این فرقه ندارد. افرادی که بر روی زنان و کودکان اسلحه کشیدند و کشتار به راه انداختند در نظر مهره های بهائی باید آزاد باشند و حتی زندانی کردن تروریست ها نیز در نظر این طیف جنایت است.
تعریف غلط از جنایت و عوض کردن جای ظالم و مظلوم از رفتارهای زشت و ضد انسانی افراد رسانه ای بهائیت می باشد. ریشه این دلسوزی رسانه های بهائی برای تروریست ها در همزادپنداری رفتاری است که با آن ها دارند.
این طیف به دنبال ایجاد هرج و مرج در کشور هستند و به همین خاطر از همسنگران خود یعنی تروریست ها دفاع می کنند تا جایی که حتی زندانی شدن و قصاص تروریستهای گروه های تجزیه طلب را بر نمی‌تابند. این رفتار رسانه‌ای از دیگر واکنش‌های ضد انسانی بهائی ها می باشد.
حمایت از تروریست ها و گروه های تجزیه طلب در حالی است که بنا به متون موجود از فرقه، اعضا حق دخالت در سیاست را ندارند به دیگر سخن بهائیت در ظاهر به پیروان خود دستور می دهد تا در امور سیاسی دخالت نکنند چنانچه بهاء در کتاب اقدس می گوید:
« لَیسَ لأحَدٍ أن یَعتَرِضَ عَلی الَّذین یَحکُمُونَ عَلَی العِبادِ. دَعوا لَهُم ما عِندَهُم وَ تَوَجَّهُوا إلَی القلوب "بر هیچ کس جایز نیست که بر کسانی که حکومت می کنند اعتراض کنند. آن چه را که نزد آنان است به خودشان واگذارید و به دل ها توجه کنید."
اما وقتی روند و دستورات شوراهای بهائی را مورد بررسی قرار دهیم به این نتیجه می رسید که این گفته های بهاء نیز مانند سایر حرف هایش دروغ و فریبی بیش نیست.
بهائیان در حکم حمل اسلحه، ظاهرا مدعی می شوند که حمل سلاح را جائز نمی دانند اما در واقع حمایت از تروریست های مسلح کذب این مدعا را روشن می کند. علاوه بر این مرور جنایات فرقه ضاله بهائیت نشان می‌دهد هر کجا توانسته‌اند سلاح گرم و سرد به دست گرفته و قتل و غارت کردند.
دستور قتل یک زن تنها و پنج فرزند کوچکش با تیشه و تبر در ابرقو، ترورهای وحشیانه بهائیان از علمای عظام گرفته تا هر شخص مخالف با بهائیت، شادمانی بهائیان نسبت به شهید شدن مردم مسلمان در دوران دفاع مقدس، وطن فروشی و همکاری بهائیان با دشمنان کشور، از جمله خیانت های بهائیان می باشد.
مهناز رئوفی بانوی بازگشته از این فرقه انحرافی که کتاب‌های چندی نیز در این زمینه نگاشته است می‌گوید:
" در زمان جنگ [ایران و عراق] وقتی مردم کشته می‌شدند، بهائیان با بی‌رحمی تمام می‌گفتند از این مسلمانان هر چه کشته شود کم است. خصوصاً وقتی رادیوهای خارجی، آمار شهادت رزمندگان را در جبهه ها به اطلاع مردم می‌رساندند با ناسزاگویی به رزمندگان ابراز مسرت و خشنودی می‌کردند. بهائیان در زمان جنگ با کناره‌جویی از شرکت در جبهه‌ها اعلام کردند که مخالف جنگ هستند و به بهانه عدم دخالت در سیاست از به دست گرفتن سلاح امتناع کردند و کوچک ترین فعالیتی برای دفاع از کشور از خود نشان ندادند.
آنها که دائماً در کلاس‌ها و مجالس از عشق به عالم بشریت دم می‌زدند، آنان که از الفت و محبت طوری سخن سرایی می‌کردند که گویی برتر و مهربان‌تر از همه اقشار عالمند، در عمل نه تنها بویی از انسانیت و محبت نبرده بلکه درنده‌خویی‌شان گُل می‌کند و از خبر شهادت جوانان عزیز این مرز و بوم اظهار خوشحالی و مسرت می‌کنند. "
