نقش بهائیت در کشف حجاب
علاوه بر دستوراتی که از جانب محفل مرکزی بهائیان برای کشف حجاب صادر می‌شد در داخل کشور نیز اقداماتی از سوی اعضای این فرقه در پیش گرفته شد که هدف نهایی آن ترویج بیحجابی بود .
رهپویان هدایت: هویت زدایی از جامعه مسلمین سال‌های سال است که در دستور کار جهان سلطه قرار دارد. هر کجا پای استعمارگران باز شده تلاش‌هایی از سوی آنها برای مقابله با ارزش‌ها و باورهای جامعه تحت سلطه، دیده می‌شود. فرانتس فانون به خوبی پرده از چرایی این اهتمام سلطه گران برداشته و می‌نویسد: «هر چادری که دور انداخته می‌شود، افق جدیدی روی استعمارگران می‌گشاید و پس از دیدن هر چهره بی حجابی امیدهای حمله ور شدن اشغالگران ده برابر می‌شود.»
در توضیح باید افزود ابزار اجرایی این رویکرد گاه زور و اجبار و گاه بستر سازی آن به دست جریان های انحرافی بوده است. آنچه در ایران به عنوان کشف حجاب رخ داد بر پایه همین نگاه قابل بررسی است. نگاهی به منابع موجود نشان می‌دهد میوه زهرداری که رضاخان در 17 دی 1314 چید از نهالی بود که سال‌ها قبل توسط فرقه ضاله بهائیت غرس شده بود. یادداشت حاضر به همین موضوع اختصاص دارد.
چنانچه اشاره شد توطئه کشف حجاب که توسط رضاخان اجرایی شد در واقع امری بود که از چندی پیش و به دست محافل مختلف بهائی در ایران شروع شده بود و نباید از نقش این فرقه ضاله در انجام این کودتای ننگین به راحتی گذشت. منابع بسیاری هستند که از نقش بهائیان در کشف حجاب سخن گفته اند.
فضل الله صبحی (مبلغ بهائی برگشته از بهائیت)، در این خصوص می‌نویسد:
«در دوران مشروطه فرمانی از عبدالبهاء صادر شد که زنان بهائی را از به کار بردن حجاب باز می‌داشت وآنچه توسط رضاشاه به زور اجرا شد، بدون سابقه نبوده است؛ زیرا بهائیان در عصر مشروطه اولین گام‌های آن را بداشته بودند.»
فخر دین پارسای و همسرش فخر آفاق دو عنصر بهائی را باید از جمله پیشگامان و فعالان کشف حجاب در ایران دانست. فخر آفاق سی ام تیر ماه 1293، روز تاجگذاری احمدشاه قاجار، برای نخستین بار چادر از سر برداشت و همراه همسر خود سوار درشکه شده و به تئاتر رفت.
علاوه بر دستوراتی که از جانب محفل مرکزی بهائیان برای کشف حجاب صادر می‌شد در داخل کشور نیز اقداماتی از سوی اعضای این فرقه در پیش گرفته شد که هدف نهایی آن ترویج بیحجابی بود .
بستر اجرای این بخش از کودتای سیاه علیه حجاب، مدارس بود. علی اصغر حکمت ضمن یادداشت‌های روزانه‌اش به این امر به خوبی اشاره کرده است. وی در بخشی از یادداشت‌های روزانه اش در تاریخ 25 رمضان 1333 در گفتگو با یکی از دوستان بهائی‌اش در مورد حجاب به نقش این مدارس اشاره می‌کند:
«...چندی است بموجب امری که از طرف مقامات فوق به بهائی‌ها رسیده است. بهائی‌های طهران گفتگومی کنند که این پرده را بردارند ولیکن جمعی از ایشان هنوز صلاح نمی‌دانند و وقت را مناسب نمی شمارند.عاقبت قرار بر این داده‌اندکه دخترهای کوچک خود را که به مدرسه "تربیت البنات" می‌فرستند از کوچکی به بیحجابی عادت دهند...»
پی‌نوشت:
- فضل الله مهتدی(صبحی)، خاطرات زندگی صبحی و تاریخ بابیگری و بهائی گری
- منصوره پیرنیا، خانم وزیر خاطرات دست نوشته‌ها
- میرزا علی اصغر حکمت شیرازی، ره آموز حکمت، یادداشت‌های روزانه سفر طهران علی اصغر حکمت شیرازی، به اهتمام سید محمد دبیر سیاقی، بخش نخست
سید محسن جوانمردی