تحقیر والدین در مسیحیت تبشیری

انجمن رهپویان هدایت: یکی از الفاظی که در مسیحیت تبشیری مورد سفسطه قرار گرفته کلمه پدر می باشد. وقتی به انجیل رجوع کنیم خواهیم دید که پدر و مادر در این کتاب چندان جایگاهی ندارند چراکه مسیحیان فقط برای خدایی که نام آن را پدر نهاده اند جایگاه پدری قائل هستند و از اینرو مقام والدین در نزد مسیحیان تبشیری پست و ناچیز می باشد.

در انجیل متی فصل 8 باب 22 می نویسد شاگردی دیگر به وی(حضرت عیسی علیه السلام) گفت: سرورم نخست رخصت ده تا بروم و پدر خود را به خاک بسپارم، اما عیسی(ع) به او گفت: مرا پیروی کن و بگذار مردگان، مردگان خود را به خاک بسپارند.

وضعیت اسفباری که اینک در بین خانواده های مسیحی شاهد آن هستیم و بی مهری فرزندان مسیحی در قبال والدین ریشه در این کجروی و کج فهمی های تبشیریان دارد که عاقبتی جز فروپاشی خانواده ها نیز در بر نخواهد داشت.

در حقیقت نوع اعتقادات و انحرافاتی که در مسیحیت پولسی وجود دارد منجر به بی هویتی اشخاص می شود چرا که فرد تبشیری مقام پدری را فقط برای خدا قائل است. از این جهت برای پیوندهای بشری ارزش چندانی قائل نیست که در نتیجه وظیفه ای هم در قبال آن ها احساس نمی کند پس چه بسا فرد تبشیری سال ها از والدین خود و وضعیت آن ها بی اطلاع باشد.

 در انجیل اختلاط مفاهیم و درهم سازی کلمات موجب شده تا بار معنایی الفاظ تغییر کند و افراد نتوانند جایگاه و موقعیت درست هرچیزی را تشخیص دهند. به عنوان نمونه والدین انسان با انحصار مفهوم پدر به خداوند در مسیحیت، فاقد هرگونه ارج و احترامی می گردند و این از جمله انحرافات مهم مسیحیت تبشیری است که در ترویج آن می کوشند.

 در واقع اطلاق لفظ پدر به خداوند که در بین بسیاری از اقوام نیز مرسوم بوده از جنبه مجازی مطرح شده نه حقیقی، یعنی مقام پدر و مادر در حدی بین آن اقوام بالا بوده که خدا را با لفظ والدین خطاب می کردند نه مانند تبشیری ها که خدا را پدر واقعی و حقیقی خویش عنوان می کنند تا حرمت والدین و جایگاه آن ها را منکر شوند. با توجه به آنچه گفته شد مسیحیت تبشیری به پیروان خویش نمک نشناسی و حرمت شکنی را می آموزد.

در مَرقُس ۳:‏۳۱-‏‏۳۵ می نویسند: آنگاه مادر و برادران عیسی آمدند. آنان بیرون ایستاده، کسی را فرستادند تا او را فراخواند. جماعتی که گرد عیسی نشسته بودند، به او گفتند: «مادر و برادرانت بیرون ایستاده‌اند و تو را می‌جویند.» عیسی پاسخ داد: «مادر و برادران من چه کسانی هستند؟»آنگاه به آنان که گردش نشسته بودند، نظر افکند و گفت: «اینانند مادر و برادران من! هر‌که خواست خدا را به‌جای آورَد، برادر و خواهر و مادر من است.»

در متن فوق، تبشیری ها، به حضرت عیسی(ع) اتهام بی حرمتی به مادر را می دهند در حالی که واضح است حضرت عیسی(ع) هرگز فرمان به بی احترامی نسبت به والدین و نزدیکان را نداده و مسیحیت تبشیری با ترویج چنین مباحثی به دنبال این است تا بی حرمتی و هتاکی نسبت به والدین را امری مقدس قلمداد کند.