تشکیلات بهائیت به دنبال رسوخ در مراکز آموزشی

 

بر اساس اسناد، مستندات و شواهد گوناگون، بهائیت در بسیاری از کشورها، مخصوصا کشورهای عربی، برای تشکیلات جاسوسی موساد و به نفع اسرائیلیان به خبرچینی و جاسوسی و نوکری مشغول اند.

رهپویان هدایت: فرقه ضاله بهائیت به دنبال این است که از هر ابزار ممکن برای رسیدن به اهداف خائنانه خود استفاده کند. مدارس و مراکز علمی از مهمترین بسترهایی است که تشکیلات این فرقه ضاله برای رخنه در آن دندان تیز کرده و از این رو تشکیلات بهائیت در کمین فرصتی جهت حضور در این بسترها می باشد. در حقیقیت هدف بهائیان از رخنه در مراکز آموزشی، جدای از جذب افراد برای تشکیلات جاسوسی فرقه، یادگیری معلوماتی است که به واسطه آن بتوانند خود نیز فعالیت های بهتری را در این زمینه انجام دهند.

اصولا بهائیان هیچگاه بدون اهداف تشکیلاتی که نقشه آن توسط شورای بیت العدل واقع در اسرائیل ارائه می شود، کاری انجام نمی دهند. با توجه به این مبنا، تمام اقدامات مهره های این فرقه ضاله در جهت تقویت سرویس های جاسوسی بیگانه مخصوصا موساد انجام می شود.

اسماعیل رائین با توجه به اسنادی که ساواک به ناچار مجبور به ارائه آن شده بود می نویسد: نه تنها سران بهائیت در گذشته و هیات های محافل بهائی کنونی متفقا دولت اسرائیل و صهیونیزم جهانی را تایید و همراهی کرده و می کنند بلکه در بسیاری از نقاط جهان، به خصوص در کشورهای اسلامی و عرب، بهائیان متمایل  به جهودان و دولت اسرائیل  بوده و هستند.

در بسیاری از کشورها، مخصوصا کشورهای عربی، شنیده و دیده شده که بهائیان داخل در تشکیلات جاسوسی موساد شده و همه جا به نفع اسرائیلیان به خبرچینی و جاسوسی و نوکری مشغول اند.(انشعاب در بهائیت، اسماعیل رائین، صفحه 171)

مهره های وطن ستیز بهائیت که بی غیرتی را مایه افتخار و شعار خویش قرار داده اند سعی دارند با راه اندازی هیاهوی رسانه ای از حمایت کشورهای معاند و متخاصم استفاده کرده و مهره های فاسد و جاسوس خود را در مراکز آموزشی وارد کنند. از آنجا که بی تعصبی نسبت به وطن از شروط اصلی و اولیه ورود به تشکیلات فرقه ضاله بهائیت می باشد، تنها هدف بهائیان از رخنه در مراکز آموزشی تقویت تشکیلات اداری واقع در اسرائیل می باشد و ممکن نیست یک بهائی برای کمک به ایران قدمی بردارد.

حسین فردوست در این باره می نویسد: در واقع، بهائیت این تصور را داشت که ایران همان ارض موعودی است که باید نصیب بهائیان شود و لذا برای تصرف مشاغل مهم سیاسی در این کشور منعی نداشتند. بهائیانی که من دیدم واقعا احساس ایرانیت نداشتند و این کاملا محسوس بود و طبعا این افراد جاسوس بالفطره بودند.(ظهور و سقوط سلطنت پهلوی، جلد1، خاطرات حسین فردوست)

باید توجه داشت که بهائیان به دنبال فضاسازی و ایجاد جوی احساسی هستند تا با استفاده از این شگرد، ماهیت فرقه ای و جاسوسی خود را کتمان کنند. با این وصف واجب است که به هر نحو ممکن با طرح نفوذ فرقه ضاله بهائیت مخصوصا در مراکز آموزشی مقابله شود و نباید در تحت تاثیر فضاسازی های اندک پس مانده های این فرقه و حمایت اجانب(دشمنان ایران) اجازه رخنه به آنان داده شود. با توجه به بحث بی وطنی(بی غیرتی نسبت به وطن و وطن ستیزی) که از باورهای اصلی بهائیان است نباید هزینه آموزشی کشور صرف این طیف گردد و آنان را برای خیانت به ایران تقویت نمود.