دلیل حضور بهائیان در بین جوامع ابتدایی

رهپویان هدایت: از آنجا که فرقه‌ ضاله بهائیت فاقد هرگونه معنویت و هویت فرهنگی است علی رغم صرف مخارج هنگفت نتواسته در جوامع آگاه و مدنی در جذب نیرو موفقیتی کسب نماید. از این رو بهائیان در صدد برآمده اند تا با سو استفاده از نا آگاهی و بی اطلاعی جوامع بدوی و قبائل ابتدایی، آنان را وارد تشکیلات فرقه ای نمایند. در حقیقت بهائیان سعی دارند تا با آمارسازی های دروغین کمبود اعضای فرقه خود کتمان کنند.

استعمار اقتصادی جوامع ابتدایی از دیگر اهدف تشکیلات فرقه ضاله بهائیت محسوب می شود. این جوامع از گذشته تا به حال به انحاء مختلف مورد استعمار و استثمار قرار گرفته اند چنانچه روزی به بردگی گرفته می شدند و معادن و ذخایر آن ها به غارت می رفت. امروزه نیز استعمار با فرقه ای تشکیلاتی قصد سلطه بر این مناطق را در سر می پروراند. برای درک بهتر از نحوه عملکرد بهائیان، به قسمتی کوچک از فعالیت های آنان در ایران اشاره می شود.

از زمان حسینعلی نوری تا به امروز –حتی دوران پهلوی-  به عنوان یک اقلیت به رسمیت شناخته نشده، امکان ثبت اموال و املاک به نام تشکیلات وجود نداشت. تنها راه موجود برای ثبت آن‌ها، این بود که اموال منقول و غیرمنقول به نام شوقی و یا افراد مورد اطمینان وی (نظیر هژبر یزدانی، حبیب پاسال و...) به ثبت برسد.( افندی، شوقی، قرن بدیع (قسمت چهارم)، ترجمه نصراله مودت، مؤسسه ملی مطبوعات امری، 123بدیع، ص 53.)

ثبت اموال به نام افراد مورد اطمینان، تا مرگ شوقی ادامه یافت، اما پس از آن بر سر سرپرستی اموال و املاک، اختلافاتی به وجود آمد که موجب شکاف میان بهائیان شد و چون یکدیگر را قبول نداشتند، تصمیم به تشکیل شرکتی به نام "شرکت سهامی امنا" گرفتند و تمام اموال بهائیت به نام این شرکت (که در حقیقت سازمانی نیمه‌مخفی بود) به ثبت رسید.

محفل ملی، هزینه‌های مرتبط با تشکیلات را با درآمدهای حاصل از این شرکت تأمین کرده و سالانه، مبالغ بسیاری برای بیت‌العدل در حیفا ارسال می‌شد. شرکت در سایه‌ حسن‌ظن رژیم پهلوی به تشکیلات بهائیت، توانست در مدت کوتاهی صدها میلیون تومان املاک و دارایی جمع‌آوری کند و حتی تعداد سهام خود را از سه هزار سهم به 15هزار سهم ارتقا بخشد.( روزنامه کیهان، شماره 7146، مورخ 13/3/1346)

راز حضور بهائیان در مناطقی مانند آفریقا و نفوذ در جوامع بدوی دقیقا مطابق با همین نقشه شوم استعمار است. وقتی که این جوامع تحت سلطه فرقه استعماری قرار گیرند دیگر نیازی نیست جبرا آنان را به بردگی کشاند چراکه خودخواسته هرچه دارند تقدیم استثمار کرده و در عوض نیز چیزی طلب نمی کنند. معادن و ذخایر مناطقی مانند آفریقا به شدت مورد طمع استعمارگران واقع شده و به این علت در صدد هستند که با ترویج این فرقه ضاله موجودی های جوامع ابتدایی را براحتی به حیفا و اسرائیل منتقل کنند.