سالگرد ایام نحس در فرقه ضاله بهائیت

در روزی که بهائیان تحت عنوان عید رضوان می نامند، بها از ایران فراری داده شده بود و محیای سفر به مناطق فلسطین اشغالی بود که ادعاهای دروغین خود را علنی کرد.

رهپویان هدایت: ساخت تقویم مجعول و مناسبت سازی از ویژگی های فرقه ضاله بهائیت می باشد و آنان می خواهند روزهایی که سرکردگان شان در آن مدعی خدایی و الوهیت شده اند جشن گرفته شود. ایام نحسی که آن سرکردگان بهائیت بافته های شان را علنی کرده و حتی خود را بالاتر از خدا معرفی کرده اند، امروزه توسط بهائیان تحت عنوان عید رضوان و امثالهم جشن گرفته می شود.

تشکیلات فرقه ضاله بهائیت به مهره های خود دستور داده تا با تعطیل کردن مملوکاتی مانند مغازه و ... که در اختیار دارند این اعیاد ساختگی و در واقع این ایام نحس را برجسته کنند. در حقیقت تشکیلات بهائیت می کوشد تا با این اقدام بستری برای اشاعه باورهای فرقه ای خود پیدا کند و با راه اندازی نوعی اعتصاب فرقه ای، اهدف تشکیلاتی خود را دنبال نماید.

روزی که بهائیان تحت عنوان عید رضوان می نامند، بها از ایران فراری داده شده بود و محیای سفر به مناطق فلسطین اشغالی بود که ادعاهای دروغین خود را علنی کرد. جالب است که وی مدعی شد کسی است که باب خبر آمدن وی را داده درحالی که بها خود دوسال از باب بزرگتر بود و همچنین باب زمانی  نزدیک به 500 سال بعد از خود را برای آمدن چنین شیادی مشخص کرده بود.

نکته قابل توجه اینجاست که حتی امروزه مهره های فرقه ضاله بهائیت خودت نمی دانند که بها در روزی که آن ها رضوان می نامند چه ادعایی کرده و دقیقا مدعی چه شده است. ابهامی که بهائیان در این خصوص دارند به این دلیل است که بها به فراخور شرایط مدعی امور معنوی می شد و از این رو گاهی خود را خدا، گاهی پیامبر و در برخی نوشته ها نیز غلام معرفی کرده است.

امروزه اگر کسی از مهره های فرقه ضاله بهائیت بخواهد که برای وی توضیح دهد بها کیست خواهد دید که چنین مسئله ای برای وی کاملا مبهم و نا معلوم می باشد و در واقع بهائیان خود نیز نمی دانند به چیزی باور دارند.