جهاد بشردوستانه قرآن دربرابر خوی جنگ طلبی آرماگدونیها
رهپویان هدایت: امروزه مبلغان مسیحیت صهیونیستی در شبکههای ماهوارهای فارسیزبان درصدد القای این امر به مخاطبان میباشند که درگرفتن جنگهای گسترده، چیزی است که در کتاب مقدس به آن وعده دادهشده و ازاینرو جنگطلبی یکی از ویژگیهای اصلی آنان محسوب میشود.
جالب اینجاست که مبلغان مسیحیت اونجلیستی همواره ویژگیهای مذموم و ناپسند خود را به دیگران نسبت میدهند تا با این فرار روبهجلو خود را آنگونه که نیستند معرفی کنند. برای نمونه، مبلغان مسیحیت صهیونیستی همواره طرفهای مقابل خود را متهم به خشونتطلبی میکنند تا با این کار خشونت نهادینه شدن در جریان را توجیه کنند و بهانهای برای اعمال خشونت علیه مخالفان خود داشته باشند.
دراینبین برخی پژوهشگران مسیحی که خود در پژوهشهایشان به این مطلب پی بردهاند، به این مطلب اعتراف کردهاند چنانچه «ولتر» دانشمند و شخصیت معروف فرانسوی میگوید: «دین اسلام وجود خود را به جوانمردیهای بنیانگذارش مدیون است درصورتیکه مسیحیان با کمک شمشیر و تل آتش، آیین خود را به دیگران تحمیل میکنند. پروردگارا! کاش تمام ملتهای اروپا، روش ترکان مسلمان را سرمشق قرار میدادند.»( کلیات آثار ولتر، چاپ پاریس، جلد 11، صفحه 207. برای مزید استفاده به کتاب اسلام ازنظر ولتر، تألیف دکتر حدیدیان، چاپ مشهد مراجعه شود.)
سر توماس آرنولد در کتاب خود مینویسد: «این مطلب که اسلام بازور پیش رفت عاری از حقیقت است، بلکه مسئله درست برخلاف آن است؛ برای آنکه پیشرفت اسلام در آفریقا از روزی شروع گردید که اروپاییان شمشیر به دست بر آفریقا مسلط شدند.»( از کتاب «الدعوة الی الاسلام»، تألیف آرنولد، چاپ دوم، قاهره، صفحه 400.)
تاریخ مسیحیت صهیونیستی آشکارا نشان میدهد که این جریان همواره در راستای جلب منافع مادی و ثروتهای ملل، فعالیت خود، اعم از جنگ نظامی یا جنگ نرم را سازماندهی میکند و در برابر این رویکرد، جهادی که قرآن کریم آن را مطرح میکند دارای جنبههایی کاملاً انسانی و بشردوستانه است.
قرآن میفرماید: «وَمَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْیةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ وَلِیا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ نَصِیرًا، الَّذِینَ آمَنُوا یقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللهِ...»؛
چرا در راه خدا و آن بیچارگان از مردان و زنان و کودکانی پیکار نمی کنید که گویند: پروردگارا! ما را از این مملکت ستمگران بیرون ببر، و برای ما از نزد خویش دوستی بیاور برای ما از ناحیه خود یاوری قرار بده. کسانی که ایمان دارند در راه خدا پیکار می کنند.