مسیحیت صهیونیستی فرقه‌ای تهیدست در معنویت

رهپویان هدایت: نحوه ارتباط باخدا و شیوه نیایش، وقتی از مسیر صحیح خود انجام شود موجب رشد و تعالی معنویت می‌گردد و به این سبب، پس از مناجات با خداوند، احساس بسط، گشایش و آرامش در وجود آدمی ظهور پیدا می‌کند. وقتی به متون اسلامی که در حوزه مناجات و ارتباط باخدا وجود دارد، رجوع کنیم، با منبعی بسیار غنی و پرمایه مواجه می‌شویم که به قطع نمی‌توان نمونه‌ای مشابه یا معادل آن را در سایر مکاتب به دست آورد.

مناجات و ادعیه‌ای چون خمس عشر، دعای ابوحمزه ثمالی، دعای افتتاح، دعای ام‌داوود، دعای جوشن صغیر، دعای جوشن کبیر، دعای سمات، دعای عالیة المضامین، دعای عدیله، دعای عرفه امام حسین (ع)، دعای عشرات، دعای مجیر، دعای کمیل، دعای یستشیر و ... که هر یک دریایی از معارف الهی را به خواننده منتقل می‌کنند، جدای از بحث خداشناسی، کیفیت سخن گفتن با خداوند را به ما می‌آموزند.

وجدان هر انسان باانصافی که ادعیه مذکور را مطالعه نماید به عظمت و بزرگی آن گواهی می‌دهد و همچنین خواندن مناجاتی آن نیز لذتی وصف‌ناپذیر در قلب آدمی پدید می‌آورد که این خود حجتی فطری بر الهی بودن آن است. این شیوه سخن گفتن باخدا و معنویت نهفته در آن را بامطالعه معانی ادعیه می‌توان دریافت و تأثیر عملی آن را نیز با قرائت می‌توان به‌طور کامل درک کرد.

بحث سخن گفتن با خداوند آن‌هم با این کیفیت، نه‌تنها در سایر فرقه‌ها و مکاتب وجود ندارد، بلکه در برخی فرقه‌ها مانند مسیحیت صهیونیستی تفسیری وارونه و کاملاً مبتذل از آن ارائه‌شده است. در مسیحیت صهیونیستی، موسیقی و رقص های مختلط، نیایش محسوب می‌شود که از آن با تعبیر سرود پرستشی یاد می‌کنند. به‌درستی مقایسه مفاهیم و مضامین مناجاتی چون ابوحمزه ثمالی با آنچه سرود پرستشی نامیده می‌شود از اساس غلط است لکن یک بررسی جزئی نشان‌دهنده فقر شدید معنویت در مسیحیت صهیونیستی می‌باشد.

مسیحیت صهیونیستی که فرقه‌ای انحرافی است، در معنویت و ادبیات مناجات کاملاً فقیر و تهی‌دست می‌باشد و به این سبب، ابتذال را پرستش نامیده است. در حقیقت فقدان آداب‌دانی و همچنین جهل از روش درست عبادت در فرقه‌های ساختگی موجب شده تا انجام اعمالی که از حیث اخلاقی مذموم است، در مسیحیت صهیونیستی پرستش محسوب گردد.

امروزه شرب خمر و نوشیدن شراب یکی از محورهای اصلی نیایش مسیحیان صهیونیست است و شبکه‌های فارسی‌زبان این نحله نیز در برنامه‌هایشان، رقص و نوشیدن شراب را به‌عنوان روش پرستش معرفی می‌کنند.