نقطه اشتراک فرقه‌های مسیحیت صهیونیستی

رهپویان هدایت: یک نکته مهم پیرامون مسیحیت صهیونیستی این است که جریان مذکور صرفا یک فرقه یا نحله نیست بلکه مجموعه ای از گرایش های مختلف است که با محوریت حمایت از صهیونیست، در مسیحیت، پدید آمده اند. با این وصف، وقتی می گوییم مسیحیت صهیونیستی در خصوص شاخه های زیادی از مسیحیت صحبت می کنیم که ممکن است در مبانی یا قرائت های فرقه ای با یکدیگر اختلاف های بسیاری داشته باشند و با این حال در مسئله سلطه یهود بر فلسطین هم نظر باشند.

برای نمونه، فرقه ادونتیست، که در سال 1830م و در آمریکا پایه گذاری شد از بازگشت یهودیان به سرزمینهای مقدس حمایت نموده و می نمایند. فرقه ادونتیسم مشابه نحله هایی مانند ایروینگ و داربی است و به عنوان مشابه آمریکایی آنها سربرداشت. مؤسس آن ویلیام میلر37 (1894-1782م.) کشاورزی انگلیسی بود که فاقد تحصیلات رسمی بود و با این حال دست به مطالعات الهیاتی زد.

میلر با مطالعه کتاب مقدس به ویژه کتاب دانیال و مکاشفه، از آنجا که فاقد سواد الهیاتی بود به قرائت هایی رسید که باب میل جریان های صهیونیستی بود. قرائت هایی که صهیونیست ها هرجا که بیابند از آن حمایت می کنند و در صدد بر می آیند تا آن را به حدی مطرح کنند که به عنوان قرائت مهم، حامیانی پیدا نماید.

میلر بازگشت مسیح را طبق بخش هایی از کتاب مقدس مانند رساله دوم پطرس 3:8-10 و دانیال 8:14 و 9:24-27 برای سال 1843م. پیش بینی نمود و در سال 1841م. این نظریه خود را منتشر کرد. از آنجا که پیشگویی میلر نیز مانند سایر مبلغان مسیحیت صهیونیستی  با عدم تحقق همراه گشت، انشعاب در این جریان کلیسایی آغاز گردید.

بزرگ ترین گروه به ظهور رسیده از این فرقه، ادونتیستهای روز هفتم اند. علت این که آنها را ادونتیست های روز هفتم می نامند این است که آنها روز هفتم مراسم دینی خود را در روز شنبه برگزار می کنند و می کوشند که در آن روز از کارها دست بکشند ویژگیهای خاص این نهضت از جمله اعتقاد به سلطنت هزارساله مسیح، نگهداری سبت و قوانین مربوط به رژیم غذایی و دقت در عشریه، مسیحیت اولیه ای را که رنگ یهودیت داشته است به خاطر می آورد.

وقتی به ویژگی های ادوینتیست های روزه هفتم توجه کنیم به وضوح در خواهیم یافت که اعمال و رفتارهای آن ها بسیار منبعث از یهود می باشد. اما بخش مهم باور ادویسنت های روز هفتم که با سایر شاخه های مسیحیت صهیونیستی مشترک است، الزام به تخریب مسجد الاقصی می باشد.

 مـسـیـحـیـان صـهـیونیست براى اجرایى کردن عقیده خود درباره بازگشت عیسى مسیح (ع ) و حاکمیت بر جهان آینده ، معتقدند که دو مسجد مسلمانان یعنى الاقصى و صخره در بیت المقدس ‍ بـایـد بـه دسـت پـیـروان کـتـاب مـقـدس ویـران شـود و بـه جـاى آن مـعـبـد یـا هیکل سلیمان را بنا کنند و روزى که یهودیان این دو مسجد را منهدم کنند، جنگ نهایى و مقدس آخرالزمان یا آرماگدون به رهبرى آمریکا و انگلیس آغاز مى شود.

با این وصف، یکی از معیارهایی که می توان فرقه ای را در مسیحیت تحت عنوان مسیحیت صهیونیستی نامید، باور و الزام عملی به سلطه یهود و همچنین تخریب مسیجد القصی است.