خدمات سردمداران و مهره های بهائی به استعمار انگلیس

 رهپویان هدایت: سردمداران فرقه ضاله بهائیت، از باب گرفته تا شوقی ربانی، در راستای منافع انگلستان حرکت می کردند و با عوامل استعمار در تعامل بودند. عبدبها در خدمت به انگلیس تا آنجا پیش رفت که لقب "سر" در یافت کرد و فرزند وی نیز امروزه در انگلستان قبر و بارگاهی دارد.

دکتر شیخ الاسلامی مترجم کتاب خاطرات سیاسی سر آرتور هاردینگ می نویسد: «در عرض یکصد سال اخیر، بابیان و بهائیان ایران همیشه از خط مشی سیاسی انگلستان در شرق پیروی کرده اند و ستایش وزیر مختار انگلیس از آنها امری است کاملاً طبیعی». (خاطرات سیاسی سر آرتور هاردینگ...، ص 102)

فریدون آدمیت نیز تصریح می کند که: جنگ بین المللیِ گذشته در سرنوشت بابی ها مؤثر گردید و سقوط حکومت تزار به عمر حمایت آنان از بهائیان خاتمه بخشید. از آن طرف سرزمین فلسطین به دست انگلیس ها افتاد و بهائیان را به سوی خود کشیدند و لرد آللنبی حاکم نظامی حیفا متعاقب آن، نشان مخصوص و لقب «سر» (Sir) به «عبدالبها» داد و عکس مخصوصی در آن مجلس برداشته شده که در «کتاب صبحی» دیده می شود. از این پس بهائیان نیز در کادر سیاسی انگلیسها وارد گردیدند و این نهر هم به رود تایمز ریخت»!(امیرکبیر و ایران، با مقدمه محمود محمود، چاپ اول، انتشارات بنگاه آذر)

حکومت عثمانی در جنگ با ارتش انگلیس که در ناحیه شامات و فلسطین واقع شد، تصمیم به قتل عباس افندی گرفت و تهدید کرد: اگر بزودی مصر را فتح کند در مراجعتش، عباس افندی را به صلابه خواهد کشید!

شوقی نیز از سوء ظن شدید فرمانده کل قوای ترک، جمال پاشا، سخن گفته و می افزاید: ویصریحاً اظهار داشت که چون از دفع دشمنان خارج، انگلستان فراغت یابد به تصفیه امور داخل اقدام و در اولین قدم عبدالبها را در برابر چشم مردم «مصلوب» و گور بها را منهدم و با خاک یکسان خواهد نمود.

حال مسئله اینجاست، دلیل این همه خشم فرمانده ارتش عثمانی در جنگ با انگلیس نسبت به عباس افندی و تصمیم وی به اعدام سرکرده بهائیت و تخریب قبر بها، چه بود؟ منابع غیر بهائی، علت این خشم را حمایت مؤ ثر افندی از انگلیس در آن هنگامه دانسته و بعضاً از واژه هایی چون «جاسوسی» و نظیر آن می دانند.

به قول اسماعیل رائین: خشم شدید جمال پاشا از عباس افندی، از «همکاری محرمانه و علنی بهائیان با قوای انگلیس» ناشی می شد «که در صدد تصرف فلسطین و حمایت از یهودیان بود» و عباس افندی گندم در اختیار ارتش نیازمند بریتانیا گذارد.

با این وصف، اینکه می بینیم امروزه مهره های بهائی از مرگ ملکه انگلستان در حزن و ماتم فرو رفته اند ریشه در عملکرد سردمداران فرقه آنان دارد.