رسانه های بهائی و تلاش برای موجه سازی مروجان ابتذال(الف ر)
کار رسانه ای که اخلاق مدار باشد، بازتاب واقعیت است تا مخاطب از کم و کیف حوادث باخبر شود و این درحالی است که در عصر ما رسانه های ضد ایرانی می کوشند با دروغ و جهت دار کردن خبر، تصویری جعلی از واقعیت ارائه دهند. در این شیوه، تصویری بازنمایی می گردد که واقعیت ابتدایی را تحریف نماید و آن را کتمان کند.
امروزه این رویه در رسانه های فرقه ضاله بهائیت محور اصلی فعالیت می باشد و اعضاء این جریان می کوشند به وسیله بازنمایی تصاویر جهت دار، اصل واقعیت را انکار و کتمان کنند. حقیقت آن است که مهره های فرقه ضاله بهائیت طبق دستورات تشکیلات صهیونیستی بیت العدل مبادرت به انجام اقداماتی ضدایرانی و ضداسلامی می کنند و پس از برخورد قانونی، سناریوی "بازنمایی تصویر جعلی از واقعیت" توسط رسانه های این فرقه ضاله آغاز می شود.
رسانه های بهائی به محض برخورد قانونی با مهره های فرقه از ابزار مظلوم نمایی و تهییج عواطف استفاده می کنند و می کوشند با ترسیم فضایی احساسی، عضو جریان را که خیانت اش به ایران محرز شده، موجه جلوه دهند. ترسیم فضای احساسی اغلب با پخش تصاویری از مجرمان همراه است که در آن فرد یا افراد به یک فعالیت هنری اشتغال دارند. رسانه های بهائی با این ترفند سعی دارند تا هویت هنری ضعیف و مبتذل مهره ها را برجسته نمایند تا وجه فرقه ای و تشکیلاتی آن ها پنهان شود.
به یقین، اگر تشکیلات بهائیت توان این را داشت که با دلیل و سند از مهره های فرقه دفاع نماید به این جنس عوام فریبی ها روی نمی آورد و تا این حد به مظلوم نمایی نمی پرداخت. حال جالب اینجاست مهره های بهائی که مکرر در فضای مجازی به نفرت پراکنی علیه دین و فرهنگ ایرانیان مشغول هستند، اغلب، به محض برخورد قانونی تغییر رویه می دهند و جملات و رفتارهایی به ظاهر انسان دوستانه توسط تشکیلات به آن ها نسبت داده می شود.
در همین خصوص، رسانه های بهائی از آیدا-ر که طبق نقشه تشکیلات بهائیت سعی در شکستن مرزهای اخلاقی را داشت، نقل می کنند که به مجریان قانون اظهار کرده آن ها را بخشیده!!!! این درحالی است که وی پیش از برخورد قانونی به طور علنی در صفحه خویش اظهار بیزاری و نفرت از دین مبین اسلام کرده بود. با این وصف، تشکیلات بهائیت در صدد است تا با مظلوم نمایی، برجسته کردن فعالیت های مبتذل هنری و این جنس فریبکاری ها واقعیت اقدامات خرابکارانه اعضای جریان را کتمان کنند.
جدای از تمام این بحث ها، رسانه های بهائی جای مجرم و مجری قانون را چنان تغییر داده اند که گویی متهم قانون شکن باید مجریان قانون را ببخشد!!! براستی مجرم قانون شکن و خائن به اجتماع، خود را در چه جایگاهی می پندارد که ادعای گذشت می نماید و به چه حدی از وقاحت رسیده که با این ادبیات سخن می گوید.
اگر مهره بهائی مذکور که وصف او رفت اندکی اهل گذشت و در مختصری انسان دوست بود از مردم ایران و دین آن ها اظهار بیزاری نمی کرد. با توجه به آنچه گفته شد، رسانه های بهائی می کوشند تصویری از مهره های ضدایرانی فرقه بازنمایی کنند که این تصویر هیچ سنخیتی با واقعیت ندارد.
