پیوند یهود سیاسی و مسیحیت انجیلی

یهود را باید از دو منظر دینی و سیاسی نگریست اگر چه هر دو یک هدف را دبنال می‌کنند اما یهود دینی با سیاسی اختلاف نظراتی به ویژه در حوزه باج دادن به مسیحیت انجیلی دارد. معنای این سخن اینست که یهود سیاسی خود را کاملا در خدمت مسیحیت انجیلی قرار داده و از قدرت مسیحیت انجیلی برای تثبیت خود بهره می‌برد.

اما چه شد که یهود سیاسی، که توسط هرتزل ایجاد شده بود، درصدد تشکیل دولت اسرائیل در فلسطین برآمدند؟ عوامل متعددی وجود دارد. البته اعتراض بخشی از مسیحیت علیه تعالیم کلیسا و انشعاب در مسیحیت و تاسیس مذهب پروتستان، در تقویت یهود سیاسی، بی‌تاثیر نبود. حتی برخی از کارشناسان، نفوذ در اسلام و مسیحیت را حرفه و شغل یهود می‌دانند.

 به هر حال یهود سیاسی، پیوند عمیقی با مسیحیت انجیلی پیدا کرد و آرمان مشترک اما با هدف متفاوت. هر دو جریان درصدد سوءاستفاده از یکدیگر هستند. مسیحیت انجیلی برای بازگشت مسیح، مراحلی را متصور است. که اکنون فقط دو مرحله باقی مانده است:

  1. احیای معبد سلیمان و جنگ آرماگدون

 2. ظهور منجی

 البته نظریه آرماگدون، نقشه مسیحیت برای قربانی کردن یهود است. برنامه چنین است: وقتی معبد سلیمان رونمایی شد، و دجال (متاسفانه منجی مسلمانان را ضدمسیح معرفی می‌کنند) در حال شکست اسرائیل بود، به ناگاه مسیح از آسمان فرود خواهد آمد و «آنتی‌کرست» را شکست خواهد داد. البته قبل از آن، دوم سوم یهودیان کشته شدند و بقیه یهودیان نیز اگر به تعالیم مسیحیت، ایمان نیاورند، کشته خواهند شد.

 یهود اسرائیل، این نظریه را اوهام و خیال‌بافی می‌داند. و پیش‌بینی فوق را خیالی و دروغ می‌پندارند. اما سعی بر همکاری با مسیحیت می‌نمایند تا بتوانند اورشلیم بیت‌المقدس و کل فلسطین را اشغال کنند و زمینه را برای بازگشت منجی یهود (ماشیح) فراهم کنند.

به دیگر سخن از نگاه مسیحیت انجیلی، زمان رونمایی معبد سلیمان قبل از ظهور منجی (عیسی مسیح) است. اما درباره زمان بنای مجدد معبد سلیمان در میان یهود اختلاف‌نظر وجود دارد: «صهیونیسم دینی»، معتقد است، قبل ظهور منجی یهود (ماشیح)، جایز نیست؛ اما «صهیونیسم سیاسی» که اکنون در دولت اسرائیل تبلور دارد، در پیوند مشترک با مسیحیت در تلاش برای تخریب مسجدالاقصی و بنای معبد سلیمان است و جالب اینجاست که در تاریخ معاصر یکی از اولین تخریب کنندگان مسجد الاقصی یک مسیحی انجیلی بود.

در آگوست سال 1969، یک جوان مسیحی انجیلی به نام دنیس مایکل روهان، مسجد الاقصی را در کوه معبد به آتش کشید. روهان که یکی از اعضای کلیسای خدا بود، انگیزه ایجاد عصر مسیحایی را داشت و فکر می کرد که پاکسازی زمین برای ساخت معبد، ساعت آخرالزمانی را به حرکت در می آورد.

از دهه 1970، تعدادی از گروه‌های انجیلی و یهودی برای بازسازی معبد تلاش کرده‌اند، و برخی حتی آماده‌سازی برای اجرای مجدد آیین‌های باستانی معبد را آغاز کرده‌اند. همکاری آنها فصل جدیدی را در روابط یهودی و مسیحی با اتحادهای بی سابقه و دیدگاه های جدید از سوی یهودیان و مسیحیان انجیلی برای دوران مسیحا رقم زده است. آتش زدن روهان پتانسیل انفجاری ادعاهای مسیحیت انجیلی و یهودی را برجسته کرد و همچنین نگرانی ویژه برای مقامات و همچنین کسانی که به صلح در سرزمین‌های اشغالی امیدوار هستند ایجاد کرد. به نظرمی‌رسد که این نگرانی‌ها خیلی دور از واقعیت نیست و رخدادهای کنونی نشان می‌دهد یهودیان با همکاری مسیحیان تخریب مسجد الاقصی و بنای معبد سلیمان را دنبال می‌کنند.