علت عصبانیت روز افزون وهابیت از شیعه
به گزارش انجمن رهپویان هدایت، شاید این سؤال در ذهن شما هم خطور کرده باشد، که دلیل عصبانیت روزافزون وهابیت از شیعه چیست؟ و چرا در طی این سال‌ها با این همه کشتاری که از شیعه کرده، هر روز به خون این مذهب تشنه‌تر می‌شود، تا جایی که همه کفار و دشمنان قسم خورده اسلام را رها نموده و دشمن شماره یک خود را، شیعیان معرفی می‌کند.
شاید بتوان دلیل اصلی این همه خصومت و توطئه علیه شیعیان را از زبان آیت‌الله حسینی قزوینی، عالم فعال و تاثیرگزار در این عرصه شنید. وی در این رابطه می‌گوید: یکی از مسولان پژوهشگاه‌های حوزه که زیر نظر دفتر آیت‌الله سیستانی است، می‌گفت: در طول سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، حدود سه برابر این 14 قرن، علیه شیعه، کتاب نوشته شده است.
این مرکز توانسته، حدود 5 هزار کتاب ضد شیعه را که توسط وهابیت یا کسانی‌که خطوط وهابیت را پیروی می‌کنند، تهیه کنند. پس از بررسی متوجه شدند، که 75 درصد این کتب، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نوشته شده است.
آن‌ها تعدادی از محققین توانمند را انتخاب کردند و شبهات آن‌ها را بیرون آوردند و موضوع‌بندی کردند و حدود 8 هزار شبهه در 600 عنوان شد. چند نسخه از این را چاپ کردند و در اختیار تعدادی از مراجع و بزرگان قرار دادند.
ایشان در تبیین دلائل این دشمنی چنین می‌فرماید: آمارها نشان می‌دهد که در دو دهه اخیر، شاید 5 هزار برابر این 15 قرن، جوانان اهل‌سنت و وهابیت، به طرف مذهب شیعه کشیده شده‌اند.
ایشان برای اثبات این مدعا که دلیل اصلی این دشمنی‌ها، وحشت شدید آنان از گسترش چند برابری تشیع در جهان تسنن است، چند نمونه از سخنان لیدرها و مبارزان خط مقدم این فرقه با تشیع را، به‌عنوان شاهد ذکر می‌کند.
عبدالله غنیمان از اساتید دانشگاه مدینه و ریاض می‌گوید: «إن الوهابین علی یقین بأن المذهب الإثنی عشری هو الذی سوف یجذب إلیه کل أهل السنة و کل الوهابیین فی المستقبل القریب؛ وهابیون یقین پیدا کرده‌اند، که تنها مذهبی که در آینده بسیار نزدیک، همه اهل‌سنت و وهابیت را به طرف خودش جذب می‌کند، مذهب شیعه دوازده امامی است.»
شیخ ربیع بن محمد از شخصیت‌های علمی سعودی می‌گوید: «و ممّا زاد عجبی من هذا الأمر أنّ إخواناً لنا و منهم أبناء أحد العلماء الکبار المشهورین فى مصر و منهم طلاّب علم طالما جلسوا معنا فی حلقات العلم و منهم بعضُ الإخوان الذین کنّا نُحْسن الظنَّ بهم، سلکوا هذا الدَرْب و هذا الاتّجاه الجدید هو التشیّع؛ آن‌چه باعث فزونى و شگفتى من شده، این است که گروهى از برادران وهابى ما که برخى از فرزندان شخصیتهاى علمى در مصر هستند و برخی هم از دانشجویانی هستند که مدتها در جلسات علمى ما شرکت می‌کردند و برخى از برادرانى که ما به آنان خوشبین بودیم، اخیراً به سراغ مکتب تشیّع رفتهاند.»
غوغا و هیاهوی قرضاوی رئیس هیئت علمای اسلامی جهان و هجمه‌هایی که علیه شیعه مطرح کرد هم، در سالهای گذشته قابل تأمل بود، که می‌گفت: «شیعه بدعت‌گذار است و نیروهای ورزیده تربیت کرده، تا به کشورهای اسلامی بفرستد و میلیاردها دلار هزینه می‌کند. شیعه را کافر نمی‌دانیم، ولی بدعت‌گذار می‌دانیم و ... . صحبت‌های او به یکی از مباحث داغ سایت‌های اینترنتی تبدیل شد.»
یکی از ائمه جمعه و جماعت لبنانی مسجد قدس اعلام کرد: علت عصبانیت آقای قرضاوی و هجمه بی‌سابقه ایشان، شیعه شدن فرزند وی؛ عبدالرحمان یوسف قرضاوی بود.
شیخ محمد مَغراوى از نویسندگان بزرگ عربستان سعودی می‌گوید: «بعد انتشار المذهب الإثنى عشری فی مشرق العالم الإسلامی، فخفت على الشباب فی بلاد المغرب ... با گسترش مذهب تشیّع در میان جوانهاى مشرق‌زمین، بیم آن دارم، که این فرهنگ در میان جوانهاى مغرب‌زمین نیز گسترده شود.»
شیخ مُجْدى محمد على محمد نویسنده برجسته وهّابى، سخن جالبى دارد و مىگوید: «جاءنی شابّ من أهل السنّة حیران، و سبب حیرته أنّه قد امتدّت إلیه أیدى الشیعة . . . حتّى ظنّ المسکین أنّهم ملائکة الرحمة و فرسان الحقّ؛ یکى از جوانهاى اهل‌سنت، حیرت‌زده نزد من آمد. وقتى علت حیرت او را جویا شدم، دریافتم که دست یکى از شیعیان به وى رسیده است و با فرهنگ شیعه آشنا شده و این جوان سنى، تصور کرده است که شیعیان، ملائکه رحمت و شیر بیشه حق هستند!»
اخیراً کلیپی در فضای مجازی منتشر شد، که در آن یک عالم وهابی با عصبانیت تمام و چهره‌ای بر افروخته فریاد می‌زد، به هر گوشه جهان اسلام و جهان غرب که نگاه می‌کنیم، شیعیان وجود دارند و این غیر قابل تحمل است./فارس
منابع:
[1]. موسسه تحقیقاتی ولیعصر، آیت‌الله قزوینی پاسخ به شبهات وهابیت، مشهد مقدس 1387
[2]. المنهج الجدید و الصحیح فی الحوار مع الوهایین، عصام العباد، موسسه الکوثر للمعارف الاسلامیه، قم
[3].الشیعة الإمامیّة فى میزان الإسلام، ربیع ابن مسعود، مکتبه ابن تیمیه
[4]. من سب الصحابة و معاویة فأُمّه هاویة، عبدالرحمن مغراوی، مکتبه التراث الاسلامیه
