آنچه در آموزه‌های دین مبین اسلام به‌عنوان "عرفان" شناخته می‌شود، فرد را مطیع اوامر الهی قرار داده و او هیچ ادعایی ندارد، اما در مقابل آن عارف‌نماهای دروغین با ایجاد تشکیلات، خود را در زمره عرفای واصل قرار داده و برای رسیدن به منافع شخصی، به فریب افراد زودباور می‌پردازند.
دوران آزمایش سخت جنگ تحمیلی، عرصه قبولی آحاد ملت ایران بود؛ اما در نقطه مقابل رشادت‌های دلاورمردان جهاد و مبارزه، گروهک‌ها و فرقه‌هایی مانند:"فرقه سیاسی تابنده" نیز بودند که نه تنها حضوری در جبهه‌ها نداشتند، بلکه خیانت‌های نابخشودنی نیز به مملکت روا داشتند.
امام محمد باقر(ع)در مقابل جریانات غیراصیل و انحرافی دوران امامت‌شان مانند: صوفیان، زاهدان و قلندران وابسته به دستگاه خلافت، خوارج، مرجئه و عثمانیه و رواج مفاهیم آئین یهود یا اسرائیلیات، تعالیم اصیل اسلامی را گسترش داده و در جهت نشر معارف حقه اقدام کردند.
عصر امامت امام جعفر صادق(ع) را باید دوران تقاطع نحله‌ها و فرهنگ‌های گوناگون دانست؛ اما نکته شایان توجه، برخورد کریمانه، عالمانه و هوشمندانه امام(ع) با جریانات انحرافی است که از مسیر مستقیم اسلام خارج شده بودند.
مصادیق قابل اعتنایی از سوءاستفاده فرقه‌ها از مقبولیت چهره‌های هنری و ورزشی ایران، برای پیشبرد تبلیغات فرقه‌ای وجود دارد که دقت نظر و هوشیاری ورزشکاران و هنرمندان را می‌طلبد.
با توجه به نبود نظارت کافی بر زنجیره نشر و توزیع آثار فرهنگی از سوی وزارت ارشاد، کتاب‌های متعلق به فرقه سیاسی تابنده-که انتشارات حقیقت آنها را منتشر می‌کند-، از طریق انتشارات سلسله الرضا در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران، عرضه می‌شود.
نتیجه حاصل از تحقیق پژوهشگران و تصوف شناسان در رابطه با سرچشمه تصوف فرقه ای، از ورود گسترده عقاید غیر اسلامی و خصوصا سنت های برگرفته از آئین های شرقی و مسیحیت در این فرقه حکایت دارد.
آنچه که "تصوف فرقه ای" به عنوان مرامنامه خود معرفی کرده و وابستگان آن، برای انتساب فرقه به اسلام، حتی از راه های ناجوانمردانه ای همچون جعل حدیث و به شمار آوردن بزرگان در عده خود، نیز وارد شده اند، هیچ ارتباطی با شریعت اسلام ندارد و ترکیبی از آئین ها و مسلک های مختلف است.
