اعتراف به گناه اجباری، در کلیسای عمانوئیل تهران!!!

به گزارش گروه رصد فضای مجازی رهپویان هدایت: عضو جدا شده از کلیسای عمانوئیل، پایبندی کشیشان کلیسای عمانوئیل، به انجام دادن این سنت کتاب مقدسی، را ناشی از غرور و خود خواهی بزرگان و مشایخ کلیسا معرفی کرده است.

در این کلیسا افرادی که فقط مسئول برگزاری جلسات بوده اند، و حتی کشیش نبوده اند، اعضاء را مجبور می کرده اند که در حضور بقیه به گناهان گذشته اعتراف کنند.

بنا به اقرار این فرد، جلسات کلیسایی همیشه همراه با استرس و نگرانی برگزار می شده است، چون همه در معرض اجبار برای اعتراف به گناه قرار داشته اند.

این سنت که گویا، به روش خوبی برای فریب و کلاهبرداری از دیگران تبدیل شده است، در کلیسای پروتستان نیز متدوال شده است، که به اقرار این فرد، مورد اعتراض شدید اعضای کلیسا نیز قرار گرفته است.

اعتراض این فرد به این عمل، در حالی مطرح شده است که در کتاب یعقوب باب 5 جمله 16، صراحتا به اعتراف گناه نزد یکدیگر، فرمان داده شده است.

اعتراف به گناه، که درواقع ریختن آبروی گناهکار است، یکی از سنت های رایج در آئین کاتولیک مسیحیت است که  مارتین لوتر بنیان گذار فرقه پروتستان، علیه آن دست به اعتراض زد.

این سنت، نیز همچون بسیاری از عقاید مسیحیت، پاشنه آشیل این فرقه محسوب می شود و موثرین این جریان، سعی دارند، این عقاید غیر قابل دفاع به دست فراموشی سپرده شود.

از نظر اسلام، انسان اجازه ندارد گناهان (کوچک یا بزرگ) خود را در مقابل دیگران بازگو کند و اسرار خود را فاش نماید.

از نظر اسلام، آبرو و ارزش انسان ها آن قدر زیاد است که اعتراف به گناه، تنها باید در پیشگاه پروردگار متعال، آن هم به جهت توبه و درخواست بخشش باشد.

 انسان با اعتراف به گناه نزد خداوند کسب ارزش و آبرو می کند. و این ویژگی مخصوص خداوند است.

غیر خداوند هر چند رازدار باشد، توانایی برگشت دادن ارزش و آبروی از دست رفته انسان (در اثر اعتراف نزد آنان) را ندارند تا چه رسد به زیاد نمودن آن.

براساس بینش توحیدی اسلام، تنها موثر حقیقی در جهان هستی خداوند است، غیر خداوند بدون اذن و اجازه خداوند، نمی توانند تأثیری داشته باشند و در منابع دینی اسلام به شخص یا شخصیتی مقام بخشش گناهان داده نشده است.

در مسیحیت، هیچکدام از این شرایط رعایت نمی شود، بعلاوه عملکرد کلیسای کاتولیک درقرون وسطی گویای انحراف شدید آن از مسیر حق و حقانیت بوده است.

آمرزش خواهی بابی برای کسب درآمد کلیساها و دستیابی به منافع و امیال شخصی به شمار می آید. همه مورخان و حتی مسیحیان، اعمال کلیسا در این دوران را رد می کنند.

کلیسا و روحانیون مسیحیت در قرون وسطی، از مسیر اصلی و آن چه وظیفه دینی آنها بود، کاملاً منحرف گردیدند و دامنه برخی از این انحرافات تا به امروز نیز ادامه یافته است.

 از جمله انحرافات امروز در کلیسا می توان به فساد مالی کلیسا، فساد اخلاقی روحانیون کلیسا، تفتیش عقاید و مجازات و شکنجه مخالفان و فروش آمرزش نامه اشاره کرد.

 فروش آمرزش نامه به این صورت بوده است، که طبق قانون کلیسا بعد از اعتراف به گناه، شخص باید به عنوان کفاره مقداری پول که حد آن تعیین شده بود پرداخت نماید.

 کلیسا غیر از این، مبلغی نیز به عنوان اعانه از آنها می گرفت و به تدریج شرط بخشایش گناه شد و به جایی رسید که آمرزش نامه در واقع جنبه صوری داشت و هدف اصلی کسب درآمد گردید. 

گفتنی است، امپراتوری رسانه ای غرب به سردمداری آمریکا و انگلیس، با تکنیک های رسانه ای فریب و مدیریت روانی افکار عمومی، با این الهیات پوچ و بی محتوا، سعی در کامل جلوه دادن مسیحیت دارند؛ در حالی که غیر انسانی ترین  و بی منطق ترین تعالیم، در آموزه های این فرقه یافت می شود.