زن مقدس در قرآن کریم و درجه دوم در کتاب مقدس (بخش ششم)

به گزارش انجمن رهپویان هدایت: در قرآن کریم سخن از مادر عیسی مسیح است و چیزی با عنوان والدین در مورد وی ذکر نشده است، و همچنین از برادران و خواهران عیسی(ع) چیزی در قرآن ذکر نشده است.

 مریم تنها زنی است که قرآن به صورت مکرر از نام او یاد کرده است، بر خلاف سایر زنان که هیچ نامی از آنها در قرآن نیامده است.

خداوند متعال در سوره آل عمران آیات 35 تا 37 در مورد حضرت مریم می فرماید: (( إِذْ قَالَتِ امْرَأَةُ عِمْرَانَ رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ))

((فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّی وَضَعْتُهَا أُنثَى وَاللّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَیْسَ الذَّکَرُ کَالأُنثَى وَإِنِّی سَمَّیْتُهَا مَرْیَمَ وِإِنِّی أُعِیذُهَا بِکَ وَذُرِّیَّتَهَا مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ))

((فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقاً قَالَ یَا مَرْیَمُ أَنَّى لَکِ هَـذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللّهِ إنَّ اللّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَاء بِغَیْرِ حِسَابٍ))

(به یاد آورید) هنگامى را که همسر «عمران‏» گفت: «خداوندا! آنچه را در رحم دارم، براى تو نذر کردم، که «محرر» (و آزاد، براى خدمت خانه تو) باشد. از من بپذیر، که تو شنوا و دانایى! (35)

ولى هنگامى که او را به دنیا آورد، (و او را دختر یافت،) گفت: «خداوندا! من او را دختر آوردم -ولى خدا از آنچه او به دنیا آورده بود، آگاهتر بود- و پسر، همانند دختر نیست. (دختر نمى‏تواند وظیفه خدمتگزارى معبد را همانند پسر انجام دهد.) من او را مریم نام گذاردم؛ و او و فرزندانش را از (وسوسه‏هاى) شیطان رانده شده، در پناه تو قرار مى‏دهم.» (36)

خداوند، او ( مریم) را به طرز نیکویى پذیرفت؛ و به طرز شایسته‏اى، (نهال وجود) او را رویانید (و پرورش داد)؛ و کفالت او را به «زکریا» سپرد. هر زمان زکریا وارد محراب او مى‏شد، غذاى مخصوصى در آن جا مى‏دید. از او پرسید: «اى مریم! این را از کجا آورده‏اى؟!» گفت:«این از سوى خداست. خداوند به هر کس بخواهد، بى حساب روزى مى‏دهد.» (37)

همچنین درباره چگونگی واگذاری سرپرستی حضرت مریم به زکریا، خداوند به پیامبر(ص) در سوره آل عمران آیه 44 می فرماید : ((ذَلِکَ مِنْ أَنبَاء الْغَیْبِ نُوحِیهِ إِلَیکَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یُلْقُون أَقْلاَمَهُمْ أَیُّهُمْ یَکْفُلُ مَرْیَمَ وَمَا کُنتَ لَدَیْهِمْ إِذْ یَخْتَصِمُونَ))

(اى پیامبر!) این، از خبرهاى غیبى است که به تو وحى مى‏کنیم؛ و تو در آن هنگام که قلمهاى خود را (براى قرعه‏کشى) به آب مى‏افکندند تا کدامیک کفالت و سرپرستى مریم را عهده‏دار شود، و (نیز) به هنگامى که (دانشمندان بنى اسرائیل، براى کسب افتخار سرپرستى او،) با هم کشمکش داشتند، حضور نداشتى؛ و همه اینها، از راه وحى به تو گفته شد.)(44)

در قرآن مجید، هم به نسبت مریم اشاره شده و او را آل عمران که برگزیده خداوند بودند و هم به سرپرستی او توسط زکریا و اینکه پرورش او تحت حمایت خداوند بوده، اشاره شده است.

علاوه بر پدر وی، مادرش هم که در قرآن با عنوان همسر عمران و خواهر هارون از او یاد شده زنی پرهیزکار و مومنه بوده است.

 زیرا خداوند را با نام های مقدسی یاد می کند و مریم را برای خدا نذر می کند و با دقت در آیات قرآن می توان به حسن شهرت خاندان عمران و خانواده مریم(ع) در بین قوم زمان خودش اشاره کرد.

همچنین در مورد ویژگی های خود مریم نیز در قرآن فراوان سخن به میان آمده در سوره آل عمران او را زنی عابده و خدمتگزار معبد نامیده است.

او چنان مورد لطف خداوند بوده است که خداوند، خود در محراب به مریم روزی می داد و هر زمان زکریا به نزد او می آمد غذایی در آنجا می دید خداوند مریم را بر تمام زنان جهان برتری داده و او را برگزیده است(آیه 42 سوره عمران).

در قرآن خداوند مریم را مورد خطاب قرار می دهد و بزرگترین خطابی که خدا به مریم می کند مژده تولد مسیح است.

از جمله صفات او می توان به بسیار راستگو بودن او در سوره مائده آیه 75 (امه صدیقه) به آن اشاره شده و نیز در آیه آخر سوره تحریم پس از آنکه از زنان لوط و نوح به بدی یاد می کند و سپس برای مقابله با آنها همسر فرعون را به نیکی یاد می کند.

پس از آن به مریم اشاره می کند و با بیان ویژگی هایی که هر گونه ناپاکی را از او دور می کند (التی احصنت فرجها) و (صدّقت بکلمات ربها و کتبه و کانت من القانتین) از او به نیکی یاد کرده و به این موضوع اشاره می کند که خداوند از روح خود در وی دمیده است.

با مقایسه داستان حضرت مریم در قرآن کریم و کتاب مقدس، این نتیجه حاصل می شود که عیسی(ع) در عهد جدید پسر یوسف نجار شناخته شده بود ولی در قرآن سخنی از همسر و ... برای مریم به میان نیامده است.

همچنین در قرآن کریم، از چگونگی ولادت مریم و ویژگی های والدین او و سرپرستی مریم توسط زکریا به میان آمده و نیز قرآن به ویژگی های بارز مریم اشاره کرده است.

این در حالی است که در برابر این توصیف های عالی از حضرت مریم در قرآن مجید، در کتاب مقدس این چنین تمجیدهایی از وی به عمل نیامده است.

در قرآن کریم، خود حضرت مریم هم موضوعیت دارد و تنها به عنوان واسطه ای برای به دنیا آمدن مسیح به او نگاه نشده است.

بر خلاف این دیدگاه مقدس در قرآن کریم، در کتاب مقدس داستان حضرت مریم فقط با عنوان بشارت برای به دنیا آمدن مسیح ذکر می شود و نیز برخی موارد، حتی تندخویی عیسی با او نیز به میان آمده است.

در عهد جدید به صورت کاملی، دلیلی بر شایستگی حضرت مریم  در به دنیا آوردن حضرت عیسی مسیح ذکر نشده است.

 قرآن مجید وی را هم از نسب نیکی معرفی می کند و هم خود او را با صفاتی پسندیده و شایسته می شناساند و در قرآن وی برترین زنان جهان است و خداوند خود او را برگزیده است.

بر عکس در عهد جدید حضرت عیسی است که موضوعیت دارد و کسی که او را به دنیا آورده است تنها همین فضیلت را دارد که خداوند وی را برای به دنیا آوردن مسیح که از نگاه مسیحیان همان پسر خدا و در واقع خود خداست، برگزیده است.

حال چه حضرت مریم مومنه و اهل فضیلت باشد و چه دارای صفات اخلاقی نیک نباشد. زیرا که این فرزند در واقع فرزند خداست و به مادر خود هیچ ربطی ندارد.!!!

ادامه دارد...