هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند!
بر خلاف فرقه‌های مسیحی که به هر قیمتی به دنبال جذب مخاطب هستند- حتی اگر در خلال آن، افعال حرام و خلاف شئون ادیان الهی نیز انجام شود-، در آموزه‌های اسلامی ارتکاب مقدمه حرام برای فعل حلال، جایز نیست و مقام معظم رهبری نیز تاکیدات قاطعی بر رعایت این موضوع داشته‌اند.
به گزارش انجمن رهپویان هدایت، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دو دیدار مختلف خود در سال‌های 1383 و 1394 یکی با مسئولان سازمان صدا و سیما و دیگری با جمعی از دانشجویان در خصوص افزایش بیننده برنامه‌های تلویزیونی و جذاب کردن مجموعه‌های دانشجویی به ذکر داستانی از "سید قطب" پرداختند که در نوع خود جالب است.
ایشان در تاریخ بیستم تیرماه امسال در بحث ایجاد جذابیت در محیط‌های دانشجویی فرمودند:"البتّه جذّابیّت از راه اردوی مختلط، صددرصد غلط و خطا است. بعضی‌ها این‌جوری جذّابیّت می‌خواهند ایجاد کنند. یک مجموعه دانشجویی، حالا یا به‌عنوان پُرطمطراقِ مجموعه صنفی و علمی و تخصّصی، یا حتّی زیر عنوان اسلامی، دختر و پسر را با هم بردارند ببرند کوه، بردارند ببرند سفر، بردارند ببرند اروپا؛ اردوهای خارج از کشور! اینها قطعاً خیانت به محیط دانشجویی است و خیانت به نسل آینده‌کشور است؛ بدون تردید."
مقام معظم رهبری برای عینیت بخشیدن به موضوع در ادامه به ماجرایی که برای "سیدقطب" در آمریکا اتفاق افتاده بود، اشاره کردند که نشان می‌دهد جذب مردم به کلیسا در غرب- و هم‌اکنون در هر جایی که مکانی متعلق به مسیحیت وجود داشته باشد-، از طریق ارتکاب مقدمات حرام صورت می‌گیرد.
معظم‌له فرمودند: "بنده یادم آمد یک ماجرایی را که سیّد قطب در یکی از کتاب‌هایش نقل می‌کند که بنده هم در یکی از نوشته‌ها که مال سال‌ها پیش است -مال قبل از انقلاب است- آن را از قول او نقل کردم. میگوید در یکی از شهرهای آمریکا داشتم می‌رفتم، رسیدم به یک کلیسایی؛ دیدم بغل کلیسا یک سالن اجتماعات است. آن‌وقت آنجا برنامه زده‌اند «برنامه‌ی شب»؛ برنامه را که خواندم، دیدم نوشته مثلاً موسیقیِ فلان‌جور، بعد موسیقی فلان‌جور، بعد آواز فلان‌جور، بعد یک شام سبک، بعد مثلاً جلسه چنین؛ علاقه‌مند شدم بروم ببینم قضیّه چیست؟ گفت شب رفتم دیدم بله، یک سالنی است مثل یک کاباره! آنجا دخترها، پسرها، جوان‌ها می‌آیند می‌نشینند، با هم مأنوس می‌شوند؛ آنجا هم برنامه‌هایی هست روی سِن؛ موسیقی و مانند اینها هست؛ من هم تماشا می‌کردم وضعیّت اینجا را. بعد هم یک شام سبکی آوردند، دادند خوردیم و [بعد] مثلاً یک نوشابه‌ای، چیزی؛ قسمت جالبش اینجا است؛ میگوید که شب چند ساعتی گذشت، آخرِ شب شد، دیدیم که کشیش -کشیشِ آن کلیسا که این سالن، مربوط به آن کلیسا است- با وقار تمام از یک طرف سِن وارد شد، رفت و یک مقدار از این کلیدهای برق را زد و بعضی از چراغ‌ها را خاموش کرد بعد هم کشیش رفت. میگوید من دیگر رفتم و نماندم. میگوید فردا رفتم سراغ آن کشیش، گفتم که خب این چه وضعی است؟ آخر شما روحانی هستید، شما آخوند هستید، مبلّغ دین هستید، این چه وضعی بود مثلاً شما دیشب با این‌همه جوان و این برنامه‌ها؟ گفت که آقا، شما توجّه ندارید؛ من برای جذب کردن جوان‌ها به کلیسا مجبورم این کار را بکنم؛ می‌گفت به او گفتم -حالا به تعبیر بنده- مرده‌شور این کلیسا را ببرد! خب بگذار بروند کاباره؛ [اگر] همان کارهایی که در کاباره می‌کنند، اینجا بنا است بکنند، خب بروند همان کاباره بکنند؛ چرا بیایند کلیسا؟
اگر قرار است که ما جوان را به فسق و فجور و عیش و عشرت و موسیقی حرام و از این قبیل چیزها بکشانیم، خب چرا اسممان را بگذاریم اسلامی؟ این که دیگر اسلامی نیست؛ این غیر اسلامی است، این ضدّاسلامی است."
علاوه بر این، ایشان در تاریخ یازدهم آذرماه 1383 در دیدار با مسئولان سازمان صداوسیما نیز در توصیه‌های خود خاطرنشان کرده بودند که صداوسیما باید تاثیر برنامه را در مخاطب در نظر بگیرد نه فقط افزایش بیننده؛ که خود تائیدی است بر اینکه در جامعه اسلامی "هدف، وسیله را توجیه نمی‌کند" و رسانه ملی به بهانه افزایش مخاطب اجازه ندارد، به ارتکاب فعل خلاف شرع مبادرت کند.
رهبر معظم انقلاب سپس ضمن بیان جریان بازدید "سید قطب" از کلیسایی در آمریکا فرمودند:"اگر بناست فیلم یا برنامه‌ای پخش شود و تأثیر سوئی بگذارد، چه فرقی می‌کند که من پخش کنم یا رقیب من؛ در هر دوصورت بد است؛ پس چرا من پخش کنم؟ به نظر من این منطق مهمی است و باید به آن توجه داشت."
