ویژه‌نامه شهادت حضرت زهرا (س)
به گزارش انجمن رهپویان هدایت، حضرت فاطمه (س) در نزد مسلمانان برترین و والامقام ترین بانوی جهان در تمام قرون و اعصار است و پیامبر اعظم(ص) در حدیثی-که همه مسلمانان، اعم از شیعه و سنی آن را قبول دارند-، می‌فرمایند: "فاطمه سرور زنان جهانیان است."
اگر چه بنابر نص آیه شریفه قرآن، حضرت مریم برگزیده زنان جهانیان معرفی شده، اما او برگزیده زنان عصر خویش بوده است؛ ولی علو مقام حضرت زهرا (س) تنها محدود به عصر حیات آن بزرگوار نیست و در تمامی اعصار جریان دارد.
با مراجعه به قرآن کریم درمی‌یابیم که آیات متعددی در بیان شأن و مقام حضرتش نازل شده که از آن جمله می‌توان به آیه تطهیر، آیه مباهله، آیات آغازین سوره دهر، سوره کوثر، آیه اعطای حق ذی‌القربی و... اشاره کرد که خود تأکیدی بر مقام عمیق آن حضرت در نزد خداوند است.
ازدواج و فرزندان آن حضرت
صدیقه کبری خواستگاران فراوانی داشت. نقل شده که عده‌ای از نامداران صحابه از او خواستگاری کردند، ولی رسول خدا (ص) به آن‌ها فرمود که اختیار فاطمه(س) در دست خدا است.
بنا بر آنچه که انس بن مالک نقل کرده است، عده‌ای دیگر از میان نامداران مهاجرین، برای خواستگاری فاطمه (س) به نزد پیامبر (ص) رفتند و گفتند، حاضریم برای این وصلت، مهر سنگینی را تقبل نماییم، رسول خدا(ص) همچنان مسأله را به نظر خداوند موکول می‌نمود تا سرانجام جبرئیل بر ایشان نازل شد و گفت: "ای محمد! خدا بر تو سلام می‌رساند و می‌فرماید فاطمه را به عقد علی در آور، خداوند علی را برای فاطمه و فاطمه را برای علی پسندیده است."
در روایات متعددی نقل شده است که پیامبر اکرم (ص) فرمود: اگر علی نبود، فاطمه همتایی نداشت، بدین ترتیب بود که مقدمات ازدواج فراهم شد و حضرت فاطمه (س) با مهری اندک-بر خلاف رسوم جاهلی که مهر بزرگان بسیار بود- به خانه امام علی (ع) قدم گذارد.
ثمره این ازدواج مبارک، پنج فرزند به نام‌های حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن بود. به خاطر منسوب بودن ائمه طاهرین (به غیر از امیرالمؤمنین) به آن حضرت، فاطمه (س) را "ام الائمه" (مادر امامان) می‌گویند.
حضرت زینب (س) که بزرگ‌ترین دختر حضرت زهرا (س) به شمار می‌آید، بانویی عابد و پاکدامن و عالم بود. او پس از واقعه عاشورا و در امتداد حرکت امام حسین (ع)، آن چنان قیام حسینی را نیکو تبیین کرد که پایه‌های حکومت فاسق اموی به لرزه افتاد و صدای اعتراض مردم نسبت به ظلم و جور یزید بارها و بارها بلند شد.
ام کلثوم نیز که در دامان چنین مادری پرورش یافته بود، بانویی جلیل‌القدر و خردمند و سخنور بود که او نیز پس از عاشورا به همراه زینب (س) حضور داشت و نقشی عمده در آگاهی دادن به مردم ایفا نمود.
مقام حضرت زهرا (س) و جایگاه علمی ایشان
فاطمه زهرا (س) اگر چه امام نیست، اما مقام و منزلت او در نزد خداوند و در بین مسلمانان به خصوص شیعیان، نه تنها کمتر از سایر ائمه نیست، بلکه آن حضرت همتای امیرالمؤمنین(ع) و منزلتی عظیم‌تر از سایر ائمه طاهرین (علیهم السلام) دارد.
برای درک مقام علمی حضرت زهرا(س) کافی است نگاهی به خطبه فدکیه انداخته شود؛ چرا که استوارترین جملات را در توحید ذات اقدس ربوبی بر زبان جاری می‌کند، یا آن هنگام که معرفت و بینش خود را نسبت به رسول اکرم(ص) آشکار می‌سازد و یا در مجالی که در آن خطبه، امامت را شرح مختصری می‌دهد.
جای جای این خطبه و احتجاجات این بانوی بزرگوار به قرآن کریم و بیان علت تشریع احکام، خود سندی محکم بر اقیانوس بی‌کران علم و متصل به مجرای وحی ایشان است.
از دیگر شواهدی که به آن وسیله می‌توان گوشه‌ای از علو مقام فاطمه (س) را درک نمود، مراجعه زنان و یا حتی مردان مدینه در مسائل دینی و اعتقادی به آن بزرگوار بوده و همچنین استدلال‌های عمیق فقهی حضرت زهرا(س) در جریان فدک به روشنی بر احاطه ایشان بر سراسر قرآن کریم و شرایع اسلامی دلالت می‌کند.
شهادت
سرانجام حضرت زهرا(س) بر اثر شدت ضربات و لطماتی که پس از هجوم به خانه‌اش و وقایع پس از آن بر بدن مبارکش وارد شده بود، بیمار شد و در بستر بیماری افتاد.
گاه به زحمت از بستر برمی‌خاست و کارهای خانه را انجام می‌داد و گاه به سختی و با همراهی اطفال کوچکش، خود را کنار تربت پیامبر (ص) می‌رساند و یا کنار مزار حمزه عموی پیامبر (ص) و دیگر شهدای احد حاضر می‌شد و غم و اندوه خود را بازگو می‌نمود.
سرانجام روز سوم جمادی‌الثانی سال یازدهم هجری فرا رسید. فاطمه (س) آب طلب نموده و به وسیله آن بدن مطهر خویش را شستشو داد و غسل کرد. سپس جامه‌ای نو پوشید و در بستر خوابید و پارچه‌ای سفید به روی خود کشید.
چیزی نگذشت که دخت پیامبر، بر اثر حوادث ناشی از هجوم به خانه ایشان، دنیا را ترک نموده و به شهادت رسید؛ در حالی‌که از عمر مبارکش بنا بر مشهور، هجده سال بیشتر نمی‌گذشت و تنها نود و پنج روز پس از رسول خدا(ص) در این دنیا زندگی کرد.
علت اختلاف در تاریخ شهادت حضرت زهرا(س)
با وجود این که علمای شیعه و سنی به خاطر شرایط خاص روزهای پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) و شهادت و تدفین مخفیانه و شبانه حضرت زهرا (س) روایت‌های مختلفی از تاریخ شهادت آن حضرت ذکر کرده‌اند، اما شاید بتوان گفت بزرگ‌ترین دلیل این اختلاف، شیوه نگارش و رسم‌الخط خاص آن زمان بوده است.
در نوشته‌های عربی قدیم از نقطه استفاده نمی‌شده است و کلیه حروف دارای نقطه نبودند، به‌همین خاطراعداد "هفتاد"(سبعون) و "نود" (تسعون) در زبان عربی مانند هم نوشته می‌شده که برای تاریخ نویسان دوره‌های بعد قابل تشخیص از هم نبوده است و می‌توان آن را یکی از دلایل اصلی اختلاف در تاریخ شهادت دانست.
گفتنی است بر اساس روایت‌های مختلف مورخان شیعه، احتمال شهادت حضرت زهرا (س) در فاطمیه دوم یعنی نود و پنج روز پس از رحلت پیامبر(ص) بیشتر است و با وجود این علما و بزرگان دینی توصیه به پاس‌داشت و عزاداری در هر دو تاریخ داشته‌اند.
