تحریم جهاد در انجمن حجتیه و کناره‌گیری عافیت‌طلبان از دفاع مقدس
به گزارش انجمن رهپویان هدایت، حضرت امام(ره) در پیامی که به مناسبت پذیرش قطعنامه 598 صادر کردند، به گروهی "انتقادکننده و پرخاشگر" اشاره کردند که در قافله بزرگ جنگ و شهادت حضوری نداشتند.
|
به نظر می‌رسد یکی از مصادیق طائفه پیش‌گفته، فرقه انحرافی و متحجر حجتیه باشد. بزرگان این جریان از جمله شخص "محمود حلبی" موسس انجمن حجتیه، بر این عقیده بودند که جهادهایی مانند: دفاع مقدس، شرعی و مورد تائید نبوده و علاوه بر این "جز اتلاف نیرو، انرژی و هدر دادن خون هزاران نفر اثر دیگری نخواهد داشت." میل به عافیت‌طلبی در فرقه انحرافی حجتیه باعث شد که یکی از اعضای باسابقه و فعال آن به نام "حسین تاجری‌نسب" در کتاب "انتظار، بذر انقلاب" بار دیگر تفکر انحرافی هدررفت نیرو در جهاد و مبارزه را این‌گونه پمپاژ کند:"چون لازمه ظهور، مهیا شدن گروه بسیاری از شیرمردان پارسا و کارآزموده-که اوصافشان پیش‌تر گفته شد- برای یاری و نصرت حضرت مهدی است، پس ملت شیعه باید بیش از هر چیز و پیش از هر کار، به فراهم ساختن این جنگاوران پاک و دلاور همت گمارد و برای تربیت آنان تلاش و کوشش نماید و به هیچ بهانه نباید نیروی آنان را هدر دهد و تلف کند."[1] |
|
این نکته را نیز نباید از نظر دور داشت که مواضع این انجمن درباره جهاد و مبارزه چه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و چه در جلسات خصوصی بعد از انقلاب، بسیار منفعلانه‌تر از این گفته‌ها بود و این اظهارنظرها در حالی بیان می‌شد که می‌خواستند خود را در ظاهر، همراه نظام جلوه دهند. البته این سیر ریاکارانه از تاریخ یکم فروردین‌ماه 1358 آغاز شد. "محمود حلبی" به‌عنوان بنیانگذار انجمن منحرف حجتیه در ایام نهضت نه تنها حمایتی از قیام حضرت امام(ره) نکرده بود که به ایشان توهین کرده و اعضای این فرقه انحرافی، حتی یاران انقلاب را نیز لو داده بودند. گردانندگان فرقه حجتیه در نخستین روز سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، نخستین بیانیه خود را صادر و در آن اعلام می‌کنند که پیروانش در دوازده فروردین در انتخابات تعیین نوع حکومت شرکت کرده و رای دهند. در بحبوحه دفاع مقدس و ترورهای داخلی گروهک تروریستی منافقین و فعالیت‌های حزب توده، در اوایل سال 1361 نواری از حلبی پخش شد که او جهاد در عصر غیبت را جایز ندانسته و بدین ترتیب علنا وارد تقابل با جریانات اصیل مذهبی شده بود و با این سخنرانی به‌خوبی موضع واقعی آنها در رابطه با دفاع و جهاد روشن شد. تحریم مبارزه و جهاد جزء اصول و مبانی فکری انجمن حجتیه است. حضرت امام(ره) در منشور روحانیت فرموده بودند:"دیروز انجمن حجتیه‌ای‌ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات تمام تلاش خود را کردند تا اعتصاب چراغانی نیمه‌شعبان را به نفع شاه بشکنند." تفکرات و اعتقادات فرقه حجتیه مبنی بر غیرشرعی بودن هر گونه جهاد ومبارزه در ایام غیبت، ظاهرا به کام برخی از عافیت‌طلبان و قاعدین خوش آمده بود و زیر لوای انتظار برای ظهور امام زمان(عج) در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شرکت نکرده و تیشه بر ریشه دکترین آینده‌ساز "انتظار و مهدویت" می‌زدند. خاطرنشان می‌کند، هرچند بعد از سخنرانی مشهور امام(ره) انجمن حجتیه فعالیت خود را در سال 1362 تعطیل- و نه انحلال- کرد، اما ایشان در سال 1367 باز هم نسبت به فعالیت آنها هشدار دادند و خطاب به فقهای شورای نگهبان فرمودند:"حواستان را جمع کنید که نکند یک مرتبه متوجه شوید که انجمن حجتیه‌ای‌ها همه چیزتان را نابود کرده‌اند." |
محمود