آینده جهان از زبان حضرت عیسی (ع)

انجمن رهپویان هدایت: در کتاب مقدس مسیحیان به ویژه عهده عتیق  و اناجیل مواردی وجود دارد که می‌توان آن را  تصویری برشمرد که حضرت عیسی از جهان آینده ترسیم کرده است. در این تصویر «موعود جهانی» و «انتظار» جایگاه خاصی دارند.

نکات بسیاری از این بشارات با روایات اسلامی تطبیق دارد که به بررسی برخی از این نکات  می پردازیم .

 

1- در قسمتی از بشارت از زبان حضرت عیسی در مورد زمان ظهور اینطور گفته شده است :

« زنهار کسی شما را گمراه نکند »

این مسئله تطبیق کامل با روایات ما برای عدم تعین وقت ظهور دارد و وقت گذاران را دروغگو می شمارند از آن جمله روایات :

از امام باقر ع) سوال شد ، آیا برای ظهور وقت (معینی ) است ؟ فرمودند : « آنها که برای ظهور تعین وقت می کنند دروغ می گویند .(وسه بار این جمله را تکرار کرد)

با این حال بعضی آگاهانه یا نا آگاهانه برای ظهور تعین وقت می کنند که کمترین اثر آن احساس یأس و ناامیدی برای کسانی است که این وعده های دروغین را باور کرده اند ولی خلاف آن را مشاهده کرده اند. بنابراین منتظران واقعی خود را از دام شیادان و نیز نادانان حفظ کنند و درباره زمان ظهور تنها منتظر اراده پروردگار باشند .

 

2- در قسمتی دیگر اشاره شده است که از مدعیان دروغین که به نام من مردم را گمراه می کنند پرهیز کنید: « بسا به نام من آمده خواهند گفت که من مسیح هستم و بسیاری را گمراه خواهند کرد ».

این نکته بسیار مورد توجه علما و به خصوص امام زمان (عج) بوده است که قابل تطبیق با متن بالا می باشد . امام زمان (عج) در آخرین توقیع خود به نایب چهارم تصریح کردند :« تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهی رفت، کارهایت را سامان ده و درباره جانشینی از خود ، به هیچ کس وصیت نکن که غیبت کامل فرا رسیده است ... و در آینده بعضی از شیعیان من ادعای مشاهده ( و ارتباط با من ) می کنند. آگاه باشید که هرکس قبل از خروج سفیانی وصیحه آسمانی ادعای مشاهده باشد دروغگو است »

 شوق فراوان به دیدار امام (ع) بدون معرفت و آگاهی کافی نسبت به آن حضرت و غفلت از وجود شیادان در این عرصه ، زمینه ساز ارتباط با مدعیان دروغینی می گردد .

 

3- نکته بعدی وقوع نشانه های زمان ظهور می باشد :« جنگ ها و اخبار جنگ ها را خواهید شنید زنهار مضطرب نشوید .»

روایات بسیاری از معصومین به ما رسیده است. نقل شده که در دوران قبل از ظهور نشانه های بسیاری به وجود می آید و جهان دچار هرج و مرج و جنگ و خونریزی می شود از جمله :

امام صادق (ع) به یکی از یاران خود فرمود :« هنگامی که ببینی ظلم و ستم فراگیر شده ، قرآن فراموش گشته و از روی هوا و هوس تفسیر گردیده ، اهل باطل بر اهل حق پیشی گرفته ، افراد با ایمان سکوت اختیار کرده ، پیوند خویشاوندی بریده شده ، چاپلوسی فراوان گشته ، راه های خیر بدون رهرو و راه های شر مورد توجه قرار گرفته ، حلال حرام شده و حرام مجاز شمرده شده ، سرمایه های عظیم در راه خشم خدا ( و فساد و ابتذال ) صرف گردیده ، رشوه خواری در میان کارکنان دولت رایج شده ، سرگرمی های ناسالم چنان رواج پیدا کرده که هیچ کس جرأت جلوگیری آن را ندارد ، شنیدن حقایق قرآن بر مردم گران آید ، اما شنیدن باطل سهل و آسان باشد ، برای غیر خدا به حج خانه خدا بشتابند ، مردم سنگدل شوند ( و عواطف بمیرد ) ، اگر کسی اقدام به امر به معروف و نهی از منکر کند به او توصیه می کنند که این کار وظیفه تونیست ، هرسال فساد و بدعتی نو پیدا شود ( هرگاه دیدی اوضاع مردم این گونه شده ) مراقب خویش باش و از خدا نجات و رهایی از این وضع ناهنجار را بخواه ( که فرج نزدیک است )».

البته این تصویر سیاه از دوران پیش از ظهور ، چهره غالب آن دوره است؛ چرا که در همین روزگار هستند دین باوران حقیقی که بر عهد خود با خداوند استوار می مانند و مرزهای اعتقاد خود را پاس می دارند در فساد محیط حل نمی شوند و سرنوشت خود را به فرجام زشت دیگران پیوند نمی زنند .

 

4- نکته مهم که در بشارت آمده است: « اما از آن روز و ساعت هیچ کس اطلاع ندارد ...»

که این بشارت با آموزه های دینی رسیده از ائمه معصومین در مورد زمان ظهور منطبق است که زمان ظهور نامعین است – همانطور که در قسمت انتظار توضیح داده شده است – برای تشویق مومنین و انذار کافران و تاکید بسیار زیاد در متن برای یاران منجی ، که هشیار و بیدار باشید و غفلت نکنید که ظهور سریع اتفاق می افتد .

امام باقر (ع) فرمودند :« روزگاری بر مردم خواهد آمد که امام ایشان غایب خواهد شد پس خوشا به حال آنان که در آن زمان ، بر امیر (ولایت ) ما ثابت و استوار بمانند .»

در حدیث دیگری از رسول اکرم (ص) روایت شده است :« بهترین اعمال امت من، انتظار فرج است ».

 این حدیث تاکید مطلبی می باشد که در بشارت آمده است : « خوشا به حال آن غلامی که چون آقایش آید او را در چنین کار مشغول یابد »

در بشارتهای کتاب مقدس انجیل نیز به ویژگی انتظار و افراد منتظر نگاهی خاص داشته است و این عمل را عملی ستودنی دانسته و اینکه ترک خانه و همه اموال و دارایی ها و همه چیزهایی که عزیز هستند برای انسانها نوعی فضیلت محسوب می شود اگر در راه رسیدن به محبوب باشد و دارای صد چندان ثواب می گردد.