محاکمه و بازجویی های درون فرقه ای در بهائیت
در فرقه ضاله بهائیت زندگی آزاد برای پیروان معنا ندارد و آن ها همیشه توسط مهره های رده بالاتر تحت کنترل قرار می گیرند. کنترل محسوس و نامحسوس درون فرقه ای در بهائیت به این خاطر است که تشکیلات بهائی خوف فاش شدن اقدامات خود را دارد و از اینرو اگر کوچکترین احساس خطری از کسی نمایند سریعا وی را طرد می کنند.
رهپویان هدایت: آقای ایرج غلامی نجات یافته از فرقه ضاله بهائیت در این باره می گوید: کمیته صیانت به صورت نامحسوس، تمامی بهائیان را تحت نظر دارد. در ضیافت‌ها نیز همواره اعلام میشود که یک گروه صیانت وجود دارد. این گروه به صورت نامحسوس، افراد را تحت نظر دارد تا اگر با فرد مشکوکی در ارتباط بود تشکیلات به سرعت از این مسئله آگاه شود؛ در واقع، هدف آنها این است که با معرفی این گروه، ترسی در دل اعضای فرقه ایجاد کنند.
تشکیلات به عنوان سازمانی اطلاعاتی عمل میکند و افراد مجبورند در ضیافت‌های ۱۹ روزه شرکت کنند. اگر در ضیافت‌ها شرکت نکنند، مورد بازخواست قرار می‌گیرند. این بازخواست‌ها در جلسات یا منزل فرد و همراه با رفتار بسیار تند صورت میگیرد. به همین خاطر، فرد برای حفظ آبروی خود در میان دیگران و همسایگان، ناگزیر در جلسات شرکت میکند.
افراد بازخواست‌کننده در تهران، پنج نفر و در شهرهای دیگر مانند مشهد، اصفهان و… سه نفر هستند. این سه نفر، فرد خطاکار را مورد بازخواست و بازجویی قرار می‌‌‌‌‌دهند. این بازجویی به صورت سفت و سخت انجام میگیرد. مجازات‌های در نظرگرفته شده برای این افراد هم بیشتر به صورت جریمه‌های نقدی است. اگر فرد، جنایت بزرگی انجام دهد که در اسلام، مجازات سنگسار دارد، در بهائیت با پرداخت ۱۹مثقال طلا یا نقره مجازات میشود؛ اساس این فرقه بر پول استوار است.
با توجه به اظهارات این نجات یافته از فرقه ضاله بهائیت و اسناد غیر قابل انکار دیگر، بهائیت با اتخاذ ساز و کاری تشکیلاتی می کوشد تا معدود اعضای خود را حفظ کند. تهدید و ارعاب برای حفظ اعضا از شیوه های رایج و مرسوم در بین فرقه ها می باشد آن دسته از فرقه ها مانند برخی شعبه های صوفیه که فاقد سیستم تشکیلاتی وسیعی هستند با موهومات و تخیلات مرید را از جدا شدن از فرقه می ترسانند و فرقه هایی مانند بهائیت جدای از اینگونه اقدامات روانی، عملا نیز افراد را تحت فشار قرار می دهند و از جنبه فیزیکی نیز وارد عمل می شوند.
