اختلافات زیر بنایی پروتستان با مذهب مسیحیت (بخش اول)

رهپویان هدایت: مسیحیت پروتستان به عنوان یک شاخه منشعب و جدا شده از مذهب مسیحیت است که در حال حاضر اختلافات فراوان مبنایی با آیین کاتولیک و ارتدوکس دارد. گسترش این تفرق و جدایی، از طرفی باعث شده شباهت و مشترکات این سه شاخه روز به روز کمتر و در مرحله نابودی قرار گیرد و از طرف دیگر میزان درگیری و اختلافات درون مذهبی در مسیحیت به شدت رواج یافته و منجر به پیدایش فرقه های انحرافی متعددی شده است.

حال سعی ما براین است که چند نمونه از مسائل  اختلافی را در دوقسمت بیان نمائیم:

 

 مسئله اول:

پروتستان‌ها با قدرت‌الهی‌ پاپ‌ مخالفند و برای‌ پاپ‌ مرجعیت و عصمت‌ قائل‌ نیستند یعنی عصمت پاپ را قبول ندارند و ریاست داشتن پاپ به تمام کلیساها را نمی پذیرند. پروتستانها هیچ گونه و هیچ نوع مرجعیتی را قبول ندارند و به کشیشان و شبانان فقط به دید یک راهنما نگاه می کنند و تنها کتاب مقدس و اعمال رسولان (شاگردان عیسی مسیح) را مرجع خود می دانند.

مسئله دوم:

آیین پروتستان در امور تشکیلات‌ کلیسایی به نبوت کردن و پرشدن از روح القدس و به زبانها صحبت کردن و شفا دادن و تفسیر به رای آیات کتاب مقدس، در میان عموم مردم قائل می باشند و به چنین چیزهایی به آشکارا عمومیت می بخشند و تبلیغ می نمایند، در صورتی که در کاتولیک و ارتدکس این چنین مرسوم نیست و این امور فقط در دست کشیشان و اسقفان است و آنها هم چنین مراتبی را هرگز آشکار نمی کنند و آن را مخفی نگاه میدارند چون اعتقاد دارند که اگر شخصی به چنین چیزی بر اثر ایمان دست یافت یک چیز شخصی است نه عمومی و کاتولیکها و ارتدوکسها چنین حرکات و روشهای پروتستانها را فریب ، شارلاتان بازی می دانند.

مسئله سوم:

پروتستانها برخلاف‌ کاتولیک‌ها و ارتدوکسها می‌گویند: مؤمنان‌ برای‌ ارتباط‌ با خدا احتیاج‌ به‌ روحانیون‌ ندارند و خود روح القدس معتقدین به عیسی مسیح را تعلیم می دهد، از این رو، در رابطه با تفسیر و تبیین کتاب مقدس معتقدند که مؤمن به کمک روح القدس قادر به تفسیر و تبیین کتاب مقدس است بر این اساس هر مسیحی میتواند پیام کتاب مقدس را شخص خود دریابد یا در دعا باشد تا خداوند به وسیله روح القدس وی را تعلیم دهد یا مطلب را برایش باز (آشکار) نماید.

مسئله چهارم:

پروتستانها به‌ شریعت‌ اعتقادی ندارند و می گویند ما زیر فیض هستیم همچنین پروتستانها برای هیچ یک از بیانیه‌های‌ کلیسا و شوراها و اعتقادنامه های کلیسایی ارزش و قداست قائل نیستند و آنها را مصوبه هایی معمولی فاقد ارزش الهی و آسمانی می دانند ولی کاتولیکها و ارتدوکسها برای بیانیه ها و مصوبه های کلیسایی و اعتقادنامه های مسیحی ارزش الهی و قداست قائل هستند و قسمتی از شریعت خود را از آنها اخذ می نمایند.

ادامه دارد...