قطب فرقه اویسیه مدعی داشتن جواز شفاعت امت است
از نظر باورهای انحرافی دراویش ، به آن دسته از افرادی که در سیر و سلوک صوفیانه ، به شیخ و پیری معین انتساب نداشته و منازل سلوک را با توسل به روحانیت رسول اکرم طی می کنند اویسی می گویند.
فرقه اویسیه با تفسیر غلط از مساله نبوت و شفاعت ، برای حجیت بخشی به خود مطالب بی مایه ای را ابداع نموده که نظیر آن را در سایر فرقه های صوفیه نیز مشاهده نمی شود.
برای نمونه در مسئله شفاعت به مریدان القاء شده اقطاب این سلسله دارای جواز شفاعت امت محمدی می باشند و این جواز را جناب اویس قرنی از مقام رسالت دریافت داشته و آن را به اقطاب بعدی منتقل نموده است. بعدها هم این مقام اختصاص به صلاح الدین عنقا پیدا کرد که از طرف پدرش به او منتقل گردید.
فرقه اویسیه در برنامه های خانقاهی خود اینگونه به مریدان خود القاء می کنند که جناب اویس قرنی بنیان گذار مکتب عرفان اسلامی است و از عشق صمیمانه و ارادت خالصانه اویس به حضرت محّمد (ص) تفاسیری خیالی و غلط ارائه می دهند.
برای رفع تناقض عدم ملاقات اویس با پیامبر اکرم(ص) اینگونه توجیه می کنند : با وجود اینکه حضرت اویس هیچگاه ظاهرا با حضرت محّمد (ص) ملاقات نداشتند ولی تعلیمات مقدس پیامبر اکرم (ص) را از راه دل و به طریق باطنی دریافت نموده اند!! یکی از گفتارهای معروف حضرت اویس "علیک بقلبک" می باشد . دل طریق وصول به روحانیت و معرفت است. بنابراین تزکیه و صافی آن مورد اهمّیت و تعلیم همه عرفا است. در قرآن کریم بیش از دویست آیه به اهمّیت قلب برای معرفت وخودشناسی اشاره شده است .
روسای فرقه اویسیه برای تایید مسلک فرقه ای خود همانند سایر فرقه های صوفیه دست به جعل حدیث زده و روایت ساختگی خود را به عنوان یک حجیت شرعی ومذهبی به پیروان خود تفهیم می‌کنند. با چنین اقداماتی راه دریافت باطنی را برای مریدان خود باز می گذارند .
به دیگر سخن یک فرقه انحرافی با جعل حدیث و خلق باور های ساختگی به راحتی مسلک انحرافی خود را به ساحت مقدس پیامبر اعظم (ص) نسبت داده و به زعم خود می پندارد که مقام ارزشمند شفاعت در روز قیامت را توانسته از آن خود بکند و زمینه انحراف و گمراهی مریدان خود را مهیا می‌کند.
گفتنی است این شیوه فرقه سازی و استفاده ابزاری کردن از تعالیم ارزشمند اسلامی، از خصایص بارز فرقه های صوفیه است و با این ترفند های عوام فریبانه خود به عنوان مسلمانان واقعی قلمداد می کنند.
