نصیحت های شنیده نشده پدر به پسر
رهپویان هدایت: برای شناخت بهتر فرقه صوفیه نعمت الهیه گنابادیه، در این مجال از مکتوبات مشایخ و اقطاب فرقه که برای مریدان بیچاره بسیار ارزشمند است می خواهیم استفاده کنیم و برای ما روشن شود خطی مشی که برای اداره فرقه در نظر گرفتند چقدر به آن پایبند هستند.
سید هبه اله جذبی یکی از مشایخ فرقه نعمت الهیه، پدر علیرضا جذبی قطب فعلی فرقه گنابادیه در یکی از مکتوباتش به نام رساله باب ولایت و راه هدایت خلاصه ای از اصول تعلیمات و رویه معمول فرقه نعمت الهیه را بیان نموده است.
یکی از اصول اساسی و مهم در فرقه نعمت الهیه گنابادیه، این است که مریدان فرقه اجازه ندارند در سیاست دخالت کنند. یا در احزاب و دستجات سیاسی واردگردند. در مجامع فقری هم هیچ گونه مذاکرات سیاسی نباید بشود بلکه در آن مجامع امور مادی و دنیوی هم صحبت نشود و فقط به یاد خدا و امور روحی و معنوی پردازند و در عین حال قوانین مملکتی را محترم شمرده و مطیع باشند تا بتوانند از وظایف شخصی تجاوز ننموده و به کار خود مشغول و متوجه خوب و بد دیگران نباشندو ساعی باشند که حتی الامکان خود را اصلاح نمایند.
با نگاهی به کارنامه سیاه ، فرقه نعمت الهیه از ابتدا تاکنون، هیچ گاه دیده نشده است که دراویش از سیاست فاصله داشته باشند. در همین اواخر ، مداخله جویی های نور علی تابنده از مصادیق بارز فعالیت های سیاسی دراویش است. دراویش بیچاره یکی از افتخارات شان این است که نور علی تابنده سال‌ها با نیروهای ملی مذهبی و نهضت آزادی همکاری و به عنوان یک عضو موثر فعالیت می کرد . وی از جمله امضاءکنندگان نامه مشهور ۹۰ امضایی به اکبر هاشمی رفسنجانی بود . نورعلی تابنده مطالبی نیز در نشریه «جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران» نوشته است که از جمله آن‌ها مطلبی در رد نظریه ولایت فقیه بود. در غائله گلستان هفتم با شهادت فرزندان این ملت حجت را برای همه تمام کردند و جای خالی جلّا دان داعشی را پر کردند.
قطب فرقه در مجالس فقری دائما دراویش را به مخالفت علیه نظام انقلاب اسلامی تشویق می کرد و شیوه های مقابله با حکومت را به آنان آموزش می داد.
از بدو پیدایش فرقه نعمت الهیه تا الان ، هیچ یک از اقطاب و مشایخ فرقه به این دستورات نوشته شده عمل نکردند و در حال جاضر که نوبت به قطبیت علیرضا جذبی رسیده است بایستی ببنیم آیا ایشان هم به پیروی از قطب قبلی فعالیت های موذیانه سیاسی وی را ادامه می دهد؟ آیا پسر از نصیحت های پدرش در این رساله عمل می کند؟
