حقوق بشر جامع و غنی در شریعت اسلام ناب محمدی
رهپویان هدایت: کشورهای غربی در راستای سلطه و حاکمیت بر کشورهای جهان، منشور حقوق بشر را بهعنوان یک ابزار خودنمایی و تفاخر بر کشورهای جهان تحمیل کردند. امروز آنان مدعی هستند که قوانین مغرضانه حقوق بشر بهقدری جامع و کامل است که تمام کشورهای جهان بایستی در ساختار حاکمیت شان به آن پایبند باشند.
مدعیان دروغین حقوق بشر مدعی هستند که محتوا و شاکله قوانین حقوق بشر، تاکنون نظیر نداشته و برای اولین بار توسط کشورهای غربی جمعآوریشده است. با بررسی موضوعات حقوق بشر از منظر شریعت اسلام ناب محمدی، این حقیقت آشکار میشود که در سیره عملی ائمه اطهار علیهمالسلام، این مسائل در آن برهه تاریخی بارها مطرح و اجراشده است. با این وصف مفاهیم حقوق بشری در بهترین حالت آن، موضوع جدید و خارقالعادهای برای مسلمانان بهحساب نمیآید.
در ادامه دو نمونه از این موضوعات را که امروز مدعیان دروغین حقوق بشر بهشدت علیه جوامع بشری استفاده میکنند را بهصورت مختصر شرح خواهیم داد.
حق آزادی اندیشه، وجدان و مذهب
آزادی عقیده عبارت از این است که افراد بتوانند به انتخاب خود در هر زمینهای اشتغال ذهنی داشته باشند، به تعبیر دیگر هر کس بتواند، بهدوراز هر تحمیل و فشاری، بیندیشد و بدون ترسی، به باورهای خود پایبند باشد.
در همین راستا حضرت امیر المومنین (ع) خطاب به مالک اشتر برای فرمانداری مصر میفرماید: ای مالک!! مردم دودستهاند، دستهای برادر دینی تو اند، و دسته دیگر همانند تو در آفرینش میباشند. درواقع، حکایت از این دارد که افرادی که در دایره حکومت اسلامی زندگی مینمایند، تنها برادر ایمانی تو نیستند، بلکه افرادی هستند که برادر انسانی تو میباشند. از این منظر، ضرورت دارد حقوق آنها محترم شمردهشده و در امنیت و آرامش موردحمایت قرار گیرند.
به تعبیر دیگر، حقوق تمام افراد اعم از مسلمان و غیرمسلمان در یک کشور در راستای حفظ امنیت و آسایش جامعه، بایستی محترم شمرده شود و در صورت تخطی از این موضوع، بایستی با آنان برخورد کرد.
حق برابری و مساوات
در ادامه فرمایشات گهربار حضرت امیر المومنین خطاب به مالک اشتر آمده است: حق را به صاحب حق، هر کس که باشد، نزدیک یا دور، بپرداز، و در این کار شکیبا باش، و این شکیبای را بهحساب خدا بگذار، گرچه اجرای حق مشکلاتی برای نزدیکان و خویشان فراهم آورد، تحمل سنگینی آن را به یاد قیامت بر خود هموارساز
از این کلام نورانی اینگونه برداشت میشود:
الف: تساوی در برابر قانون: یعنی آنکه همه انسانها، در برابر قانون مساوی باشند و قانون نسبت به حقوق و تکالیف آنان بیهیچ امتیاز و تبعیضی اجرا گردد.
ب: تساوی قانونی: یعنی آنکه همه انسانها، جدای از ویژگیهای شخصی، فردی،: ملی، تاریخی، نژادی و. دارای حقوق و وظایفی یکسان باشند.
نمونههای بسیاری از این قبیل موارد در شریعت اسلام ناب محمدی وجود دارد که براثر مطابقت آنها با قوانین و ضابطههای حقوق بشری فعلی، دریایی از اشکالات و تناقضات اساسی این قوانین را هویدا میکند.