جایزه صلح نرگس محمدی نمودی از افول عقلانیت
در بررسی عملکرد نهادهای حقوق بشری آنچه بیش از پیش هویدا می شود فاصله این مراکز، با خرد و عقلانیت است. در واقع این مراکز به دنبال اهداف مشخص سیاسی هستند و از این رو رشد و توسعه عقلانیت جمعی برای شان زیان آور محسوب می شود. در واقع به هر میزان که جامعه به سوی سطحی نگری پیش رود، فرصت برای فعالیت این نهادها بیشتر می شود چراکه رواج جهل عامل معتبر دانستن جوایز و تمجیدهای نهادهای به ظاهر حقوق بشری محسوب می گردد.
نهادهای حقوق بشری غرب که با انگیزه های ضدایرانی فعالیت دارند، با برجسته کردن و غلو پیرامون شخصیت افراد سطحی، تصویری از آن ها ارائه می دهند که گویی یک متفکر و فیلسوف به نقادی پرداخته است.
هنر رسانه هایی که با نهادهای مذکور همکاری می کنند این است که از اوباش قانون ستیز همچنین افراد کم خرد و مملو از عقده های حقارت تندیسی اساطیری بسازند و برای شان هویت تراشی کنند. واضح است وقتی به مهره هایی بی ارزش و عاری از جایگاه اجتماعی چنین توجهی شود آن ها نیز برای عقده گشایی به سیاه نمایی علیه کشور می پردازند و در حمایت از جاسوسان، از تمام وجود مایه می گذارند.
امروزه کار نهادهای حقوق بشری غربی به جایی رسیده است که جوایز خود را به افرادی می دهند که فاقد دانش حداقلی در حوزه های جامعه شناسی و فلسفی هستند و از حیث عملکرد نیز جز سیاه نمایی علیه کشور دستاورد دیگری نداشته اند. اعطاء جایزه صلح نوبل به #نرگس_محمدی نمونه افول عقلانیت در سطح کلان آن است چراکه وی از حداقل های مفاهیم حقوق بشر نیز بی بهره است.
نهادهایی که جایزه صلح را به این فرد داده اند چنین پنداشته اند که می توانند با تبلیغات کاذب وی را برجسته کنندف به گونه ای که ابعاد کم سوادی و بی اطلاعی او پنهان شود. با این وصف، ارزش هر جایزه ای را واجد آن معین می کند و از آنجا که امروزه این جوایز به افراد نا آگاه تعلق می گیرد نه تنها محل افتخار نیست بلکه اگر عمیق نظر کنیم لکه ننگی برای انسان محسوب می شود. افرادی چون خانم محمدی تا کنون چند سطر به نحو عمیق در خصوص انسان و جایگاه او نوشته اند که بتوان به فهم ایشان پی برد.
حقیقت آن است که وی ناتوان از تعریف انسان و ارائه تحلیل های دقیق و ارزشمند عقلانی است و صرفا کوشیده تا با داد و قال خود را به عنوان کسی مطرح کند که هیچ سنخیتی با واقعیت او ندارد. جالب است تشکیلات بهائیت که نمود بارز خردستیزی است از جایزه خانم محمدی به وجد آمده و برای ایشان پیام صادر کرده است.
تشکیلاتی که ضدمردم ایران است و مهره های آن امروزه در حوزه های مختلف در صدد لطمه به کشور هستند به خانم محمدی تبریک گفته اند و از وی تقدیر کرده اند که چه نیکو توانستی با داد و قال، خود را در صف اندیشمندان وارد سازی و علیه ایران سیاه نمایی کنی...
امروزه کار رسانه های ضدایرانی و نهادهای حقوق بشری این است که با برجسته کردن مهره های سطحی و کم سواد، افراد مطلع و واجد عقلانیت را به حاشیه ببرند و به این سبب نیز از رواج نادانی اجتماعی در جامعه حمایت می کنند.
