دشمن شناسی مهمترین رکن انتظامی
شناخت دشمن و مرزبندی با وی یکی از مهمترین ارکان انتظامی است که فقدان آن موجب ضرر های جبران ناپذیری خواهد شد. در واقع، دشمنان یک ملت می کوشند با ترفندهای مختلف ازجمله نفوذ، شرایط را برای تضعیف جامعه هدف خود فراهم کنند و به این سبب نباید نسبت به فاصله گذاری با خصم بی احتیاط بود.
همچنین در آیه 60 سوره انفال پیرامون کسب قوت و قدرت لازم در برابر دشمن می فرماید: وَأَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ وَمِنْ رِبَاطِ الْخَیْلِ تُرْهِبُونَ بِهِ عَدُوَّ اللَّهِ وَعَدُوَّکُمْ وَآخَرِینَ مِنْ دُونِهِمْ لَا تَعْلَمُونَهُمُ اللَّهُ یَعْلَمُهُمْ ۚ وَمَا تُنْفِقُوا مِنْ شَیْءٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ یُوَفَّ إِلَیْکُمْ وَأَنْتُمْ لَا تُظْلَمُونَ، و هر چه در توان دارید از نیرو و اسبهاى آماده بسیج کنید، تا با این [تدارکات]، دشمن خدا و دشمن خودتان و [دشمنان] دیگرى را جز ایشان -که شما نمى‌شناسیدشان و خدا آنان را مى‌شناسد- بترسانید. و هر چیزى در راه خدا خرج کنید پاداشش به خود شما بازگردانیده مى‌شود و بر شما ستم نخواهد رفت.
دشمنان خدا تا وقتی که نور ایمان در قلب دینداران باشد از ایشان راضی نمی شوند چنانچه. در سوره بقره آیه 120 بر همین مبنا می فرماید: وَلَنْ تَرْضَىٰ عَنْکَ الْیَهُودُ وَلَا النَّصَارَىٰ حَتَّىٰ تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ ۗ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَىٰ ۗ وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِی جَاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ ۙ مَا لَکَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِیٍّ وَلَا نَصِیرٍ، و هرگز یهودیان و ترسایان از تو راضى نمى‌شوند، مگر آنکه از کیش آنان پیروى کنى. بگو: «در حقیقت، تنها هدایت خداست که هدایت [واقعى] است.» و چنانچه پس از آن علمى که تو را حاصل شد، باز از هوسهاى آنان پیروى کنى، در برابر خدا سرور و یاورى نخواهى داشت.
با این وصف، شناخت درست دشمن موجب می شود تا راه سلطه و خواهش های نامشروع وی را مسدود کرد و اجازه ندارد که به اهداف مضر خود نائل گردد. حال قابل توجه است که مدعیان دروغین و فرقه سازان وابسته به دشمن همواره در صدد بوده اند تا شرایط رخنه و نفوذ خصم بر جامعه را فراهم کنند. امروزه این رویکرد بیش از هر نحله منحرفی در فرقه ضاله بهائیت مشاهده می شود که سخنگویان عیاش و لوده آن مانند سیمیمن فهندژ در صدد تحقق آن هستند. مهره هایی مانند فهندژ به عنوان نماینده یک فرقه منحط در سطح بین الملل علیه ملت ایران به سیاه نمایی می پردازند و در صدد هستند تا باب شماتت اعداء را باز کنند.
چنین عملکردی ریشه در رویه و رویکرد سردمداران فرقه دارد چنانچه عباس افندی، دومین سردمدار بهائیت خطاب به دولت انگلستان می گوید: من خیلی از شما راضی هستم. من از ملّت و دولت انگلیس راضی هستم. خوش آمدید. اهالی ایران بسیار مسرورند از این‌که من آمدم اینجا؛ این آمدن من به اینجا سبب اُلفت بین ایران و انگلیس است. ارتباط تام حاصل می‌شود. نتیجه به درجه‌ای می‌رسد که به زودی از افراد ایران، جان خود را برای انگلیس فدا می‌کنند.(خطابات،ج 1، ص 23)
این ارادت ورزی عبد بها به اجانب درحالی است که وی صراحتاً مدافعین وطن را به سگ‌های درّنده تشبیه نموده است.( عباس افندی، مکاتیب، نسخه الکترونیکی، ج 1، ص 410.) پس از مرگ عبدبها نیز سرکمیسر عالی انگلیس در فلسطین، خود را موظف دانست تا پیش از همه به ادای احترام به جنازه‌ی عبدالبهاء بپردازد.( عبدالحسین آیتی، کواکب الدریه، ج 2، ص 307)
با توجه به آنچه گفته شد امروزه مهره های بهائی به تقلید از سردمداران شان در صدد سلطه دادن دشمن هستند چراکه از اساس برای این هدف ساخته و پرداخته شده اند.
