دراویش فرقه نعمت الهیه بعد از جنایاتی که در غائله گلستان هفتم در سال 1396 رقم زدند، به دنبال وجاهت تراشی از اقدامات خرابکارانه‌شان هستند. باگذشت 4 سال از جهنمی که با دستان خودشان درست کرده بودند حالا مدعی هستند که چرا دولت‌سرای قطب فرقه در این جهنم آتش گرفت و جان و مال مرادشان با خطر نابودی مواجه شد.
امام حسن مجتبی علیه السلام از آن چهر هایی است که سنت و سلوک معنوی و عبادی حضرت در کنار سلوک و سیره اجتماعی ایشان می تواند بهترین سرمشق و الگو برای انسان قرار بگیرد. انسانی که با منش و روش کریمانه و مومنانه حضرت امام حسن علیه السلام آشنا باشد قطع به یقین در دام نو عرفان ها با شعارهای فریبنده نخواهد افتاد.
تاریخ مسیحیت صهیونیستی آشکارا نشان می‌دهد که این جریان همواره در راستای جلب منافع مادی و ثروت‌های ملل، فعالیت خود، اعم از جنگ نظامی یا جنگ نرم را سازمان‌دهی می‌کند و در برابر این رویکرد، جهادی که قرآن کریم آن را مطرح می‌کند دارای جنبه‌هایی کاملاً انسانی و بشردوستانه است.
عملکرد مغرضانه سازمان‌های به‌ظاهر حقوق بشری وابسته به جریان تبشیر فارسی‌زبان، مصداق یک نقض آشکار قوانین حقوق بشری است. تشکیلات خانگی که اسم سازمان رو با خود حمل می‌کنند امروز فقط بر نقض تراشی موهوم از نظام ج.ا.ا تمرکز کرده‌اند.
دستور به جزم اندیشی و به عبارت دقیق تر ایزوله کردن ذهن افراد، کاری است که سردمداران فرقه ها به دنبال آن هستند. در فرقه ضاله بهائیت این اقدام در پوشش آموزش انجام می شود و در حقیقت مهره های بهائی با تعویض نام شست و شوی مغزی به آموزش در صدد کنترل ذهن اعضاء می باشند.
شاید بتوان اینگونه گفت که دعا و نیایش در دنیای امروز مانند آب برای انسان تشنه است. دنیای که مملو از فشارهای روحی و روانی، تبعیض های فراوان، ظهور و بروز شهوات متعدد از قدرت طلبی و شهوات مادیات و جنسی و... است. در این دنیا دعا و توجه به معبود بی همتا نقش بسزایی در آرامش انسان دارد.
اخیرا تشکیلات بهائیت، سازمانی تحت عنوان (OSED) یا همان دفتر توسعه فعالیت های اقتصادی و اجتماعی راه اندازی کرده که وظیفه آن تامین هزینه های گزاف مبلغان جریان می باشد. قابل توجه است، بهائیانی که در ایران حضور دارند نیز نقش قابل توجهی در تامین این هزینه ها دارند.
بعد از مهاجرت یهودیان اقصی نقاط کشورهای جهان به مناطق اشغالی فلسطین، روسای صهیونیستی برای شروع استقرار رژیم به جنایت‌هایی دست زدند که یک نمونه آن را از کتاب سازمان‌های یهودی و صهیونیستی در ایران چاپ انتشارات موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، به‌صورت خلاصه بیان می‌کنیم.
