حکومت پنج‌ساله امام علی(ع) بر جامعه اسلامی هر چند بسیار کوتاه بود، اما برای اجرای عدالت و رعایت حقوق نوع بشر اعم از مسلمان و غیر مسلمان، به حق منشوری سیاسی و اجتماعی به‌دست می‌دهد که پاسخگوی اجتماعات بشری در تمام دوران‌ها است.
سرکردگان و عوامل فرقه‌ها برای آنکه در نظر دیگران شگفت‌انگیز و متفاوت به نظر برسند، ادعاهایی خرافی مطرح کرده و دست به اعمالی فریب‌کارانه می‌زنند و اغلب، شباهت‌هایی بین آنها وجود دارد که نمونه‌هایی از این تشابه تاکتیک، در فرقه‌های "فالون‌دافا" و "مسیحیت تبشیری" دیده می‌شود.
فریضه روزه مختص به دین اسلام نبوده و در ادیان گذشته نیز دارای سابقه است؛ به گونه‌ای که مطابق کتاب مقدس، مسیحیان موظف به روزه‌داری هستند، اما چگونگی روزه‌داری و کیفیت آن به‌صورت کامل در اسلام ذکر شده ولی در مسیحیت، صورت واحد و مدونی در این‌باره وجود ندارد.
آن‌گونه که جملات عهد جدید کتاب مقدس برای مسیحیان مقرر کرده، طلاق در مسیحیت- به جز در مورد زنا- حرام بوده و بر خلاف این حکم، طلاق در بین آنها به‌شدت در حال افزایش بوده و راه‌حل عقلانی و در عین حال منطبق با اناجیل وجود ندارد.
مطالعه عملکرد مبشرین مسیحی-چه قبل از قرن هجدهم به‌صورت انفرادی و چه بعد از آن به‌صورت هدفمند و سازمان‌یافته- فرضیه" تبشیر، مقدمه‌ای برای استعمار" را به گزاره قابل اعتماد" تبشیر، پوشش و ابزار غارت ثروت کشورهای توسعه‌نیافته" تبدیل کرده است.
پولس به عنوان فرد دوم مسیحیت، بدعت‌گذار اعتقاداتی در مسیحیت بوده که بارزترین نمونه آن را می‌توان در نفی شریعت توسط او مشاهده کرد و این در حالی است که بنا به نقل اناجیل چهارگانه، حضرت عیسی(ع)، با اصل شریعت مخالف نبوده، بلکه وی منتقد عملکرد معلمان و مبلغان شریعت بوده است.
اگر وعده بازگشت یهودیان به سرزمین فلسطین را-به فرض محال- اراده الهی بدانیم، یک بار مردم بنی اسرائیل تحت رهبری یوشع(ع) به سرزمین موعود رفتند و‌آن را مالک شدند و حضور دوباره یهودیان در این سرزمین آن هم به استناد کتاب مقدس، پذیرفتنی نیست.
آیات شریفه ای از قرآن مجید که به داستان تولد حضرت عیسی(ع) اشاره کرده، حاوی نکات ارزنده و حکیمانه ای بوده که بیانگر رفع اتهام از مادر ایشان، معبود و پیامبر بودن حضرت عیسی(ع)، اعجاز علمی قرآن و ...است.
