دریای گل آلود قوانین بین المللی

 رهپویان هدایت: کشورهای غربی با همکاری صوری سایر کشورهای جهان، به تنظیم و تدوین قوانین بین‌المللی جانبدارانه پرداخته و با تصویب آن در مجامع عمومی سازمان ملل، مدعی شدند که اجرای این قوانین، آزادی، صلح و عدالت را برای همه کشورهای جهان به‌صورت یکسان تضمین می‌کند.

یکی از قوانین مهم بین‌المللی که امروز به‌عنوان یک حربه سیاسی در راستای منافع کشورهای بیگانه مورداستفاده مغرضانه قرار می‌گیرد، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی مصوب سال 1966 است.

در ماده 18 این میثاق بین‌المللی آمده است:

1-   هر کس حق آزادی‌ فکر و وجدان‌ و مذهب‌ دارد. این‌ حق‌ شامل‌ آزادی‌ داشتن‌ یا قبول‌ یک‌ مذهب‌ یا معتقدات‌ به‌ انتخاب‌ خود، همچنین‌ آزادی‌ ابراز مذهب‌ یا معتقدات‌ خود، خواه‌ به‌طور فردی‌ یا جماعت‌ خواه‌ به‌طور علنی‌ یا در خفا در عبادات‌ و اجرای‌ آداب‌ و اعمال‌ و تعلیمات‌ مذهبی‌ می‌باشد.

2-    هیچ‌کس نباید مورد اکراهی‌ واقع‌ شود که‌ به‌ آزادی‌ او در داشتن‌ یا قبول‌ یک‌ مذهب‌ یا معتقدات‌ به‌ انتخاب‌ خودش‌ لطمه‌ وارد آورد.

3-   آزادی ابراز مذهب یا معتقدات را نمی‌توان‌ تابع‌ محدودیت‌هایی‌ نمود مگر آنچه‌ منحصراً به‌موجب‌ قانون‌ پیش‌بینی‌شده‌ و برای‌ حمایت‌ از امنیت‌، نظم‌، سلامت‌ یا اخلاق‌ عمومی‌ یا حقوق‌ و آزادی‌های‌ اساسی‌ دیگران‌ ضرورت‌ داشته‌ باشد.

یکی از ایرادات فاحش این ماده، نبودن چارچوب مشخص در خصوص آزادی باور و عقاید مذهبی است. این قانون به‌اصطلاح بین‌المللی که بایستی مورداستفاده عموم مردم جهان قرار گیرد بر اساس یک ضابطه و معیار شخصی در نظر گرفته‌شده است.

به تعبیر دیگر می‌توان گفت تمامی فرقه‌های انحرافی و خرابکار موجود در اقصی نقاط جهان مشمول این ماده می‌شوند و بایستی به باورهای آنان احترام گذاشت. در این قانون هیچ معیاری برای مذهب مشخص نشده است. باورهای مذهبی بر چه اساس و معیاری برای تمام افراد جهان آزاد است؟ برای پوشاندن این نقص بزرگ، دربند سوم این ماده، آزادی مذهبی نامشخص را با مبانی امنیت، نظم و سلامت جامعه محدود کرده‌اند.

رویه عملی این قانون در کشورهای عضو سازمان ملل نشان می‌دهد که اجرای این ماده با آنچه بیان می‌دارد بسیار متفاوت است. کشورهای مدعی حقوق بشر، به‌صورت های مختلف و جانبدارانه آن را به نفع اهداف و منافع کشورشان تفسیر می‌کنند. امروز در جوامع مدعیان دروغین حقوق بشر، آزادی مذهب با محدودیت‌های جدی اعمال می‌شود که مصادیق بارز آن به‌قدری مشهود است که نیاز به بیان آن نیست.

این تنها یک نمونه کوچک از ایرادات بی شمار قوانین بین‌المللی است. درنهایت می‌توان گفت، قوانین بین‌المللی که به بهانه حفظ آزادی و اجرای عدالت در جهان به کشورهای عضو سازمان ملل تحمیل‌شده است، همانند یک دریای بی‌انتهایی است که هر خرابکار و بیگانه‌ای می‌تواند ماهی خود را از این آب گل‌آلود بیرون بکشد.