پناهندگان مسیحی و کلیساهای خالی!
رهپویان هدایت: امروزه جریان مسیحیت در غرب دچار بحران کمبود مخاطب و افول تدریجی شده است. این بحران گریبان تمام شاخه های مسیحیت را گرفته و در نتیجه آن بسیاری از کلیساهای اروپایی که روزگاری رونق زیادی داشتند، این روزها جلسات خود را با حاضرین معدود و انگشت شمار برگزار می کنند.
دلایل متعددی را می توان برای این مسئله بیان کرد، از جمله وجود فساد مالی گسترده در میان سران کلیسا، فساد اخلاقی کشیشان در میان کلیساهای کاتولیک و انحرافات متعدد رخ داده درجریان مسیحیت در طول تاریخ.
از این روز سران سازمان های مسیحی تلاش خود برای جذب پناهندگان و جذب آنان به مسیحیت را شروع کردند. به طور کلی افراد پناهنده دچار مشکلات عدیده اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی در کشور میزبان هستند و این مشکلات آنان را به طعمه های خوبی برای جذب به مسیحیت و استفاده در برنامه های کلان صهیونیستی تبدیل می کند.
سازمان های مسیحی ابتدا به عنوان کمک و حمایت از افراد آسیب دیده، به این گونه افراد نزدیک می شوند و در ادامه به تدریج ضمن برقراری ارتباط عاطفی و وابستگی دوستانه، آنها را به سمت کلیسا و مسیحیت سوق می دهند.
این مسئله موجب شده که در کلیساهای اروپای غربی، عمدتا شاهد حضور افراد غیر بومی و مهاجر باشیم، و روند مذکور به قدری گسترش یافته که بسیاری از این کلیساهای برنامه های خود را علاوه بر زبان رسمی به زبان های دیگری نیز اجرا می کنند.
نکته مهم این است که بسیاری از افراد پس از مدتی حضور در کشور میزبان، به مرور از کلیساها دور می شوند و به صورت کلی از جریان مسیحیت خارج می شوند. استمرار این تحرکات از سوی پناهندگان به مرور موجب بدبینی و تغییر نگرش کشورهای غربی به پناهندگان مسیحی شده است، چنانچه این روزها دریافت پناهندگی به بهانه مسیحیت به یک آرزو برای مهاجران مبدل شده است.
