امروزه جریان مسیحیت در غرب دچار بحران کمبود مخاطب و افول تدریجی شده است. این بحران گریبان تمام شاخه های مسیحیت را گرفته و در نتیجه آن بسیاری از کلیساهای اروپایی که روزگاری رونق زیادی داشتند، این روزها جلسات خود را با حاضرین معدود و انگشت شمار برگزار می کنند.
فرانسیس یانگ، از تئولوژیست های مسیحی در این خصوص می نویسد: دعاوی انحصاری، مبنی بر اینکه تنها یک راه در خصوص فهم نجات در مسیح وجود دارد، هرگز در اعتقادنامه مشروعیت نیافته اند، هرچند غالبا سبب پدید آمدن عدم تساهل در میان مسیحیان بوده است. این مدعا موجب آن شده که شهادت و ایمان زنده به مثابه رویدادی علمی ناممکن جلوه کند و نگرش های خودخواهانه و متعصبانه را در میان مومنان دامن زده بزند.
جالب اینجاست، آنچه که در زمان حاضر، مسیحیت پروتستان، به عنوان پرستش معرفی می کند، مشابه آن چیزی است که درپیش از ظهور اسلام و به عبارتی دوره جاهلیت، اعراب به آن طریق بت های شان را عبادت می کردند. امروزه کیفیت پرستش مسیحیان پروتستان دقیقا طبق متد کفاری است که در قرآن ذکر آن ها رفته و در حقیقت ریشه این جنس عبادت مسیحیان نیز به ماده پرستی آن ها بازمی گردد.
از میان مسیحیان معاصری که درباره بازسازی معبد سلیمان مطلب نوشته اند می توان به توماس آیس، راندال پرایس، گرنت جفری، هال لیدنسی، تیم لاهای و دیوید هانت اشاره کرد. جمع فروش کتاب های چاپ شده آن ها از 70 میلیون نسخه به بیش از 50 زبان مختلف تجاوز می کند.
کریسمس 202 برای رسانه های تبشیری فارغ از نان و آب بود و اقدام شایسته دستگاه قضا در خصوص اعطاء مرخصی به زندانیان مسیحی موجب شد رسانه‌های جریان تبشیر امسال را در سکوتی خبری به سر ببرند و نتوانند به فضا سازی رسانه‌ای علیه جمهوری اسلامی ایران دست بزنند.
مسیحیان صهیونیست این‌گونه پیشگویی می‌کنند که روزی یک یهودی افراطی قدس را منفجر خواهد کرد تا در جای آن معبد سلیمان بازسازی شود، مراسم قربانی یهود از نو آغاز گردد و سپس نوبت به آرماگدون خواهد رسید.
در سال 1642، دانشگاه هاروارد آمریکا اولین مدرک دکتری خود را به یک پایان نامه یهودی اختصاص داد و اولین کتابی که در ایالات متحده انتشار یافت، سفر مزامیر بود.
علی رغم مناقشه موجود بین جمهوری آذربایجان با ارمنستان، مبلغان تبشیری در سایه حمایت صهیونیست جهانی شهرهایی مانند باکو را به مرکز فعالیت خود تبدیل کرده‌اند تا آنجا که شبکه تلویزیونی «ECTV» با هدف بسط مسیحیت در جمهوری آذربایجان احداث شده است.
