امام هادی علیه السلام: صوفیه جانشین شیطان و ویرانگر پایه و ارکان دین اسلام است.
سران صوفیه برای تنزل جایگاه این اثر ارزشمند، با ارائه ادعاهای دروغین مطرح کردند که نویسنده کتاب شخص مرحوم مقدس اردبیلی نیست و محتوای آن به اشتباه نگارش یافته است. خوشبختانه ، مراجع عظام تقلید و علمای اعلام به کرات با استناد روایی و استدلال های منطقی پاسخ این شایعه را ارائه دادند.
نویسنده عالیقدر این کتاب به صراحت بیان می دارد: این گروه [صوفیه] اظهار زهد مى کردند اعتقاد باطن خود را پنهان مى داشتند و در زیر زمینها با یکدیگر از عقاید باطله خود سخن مى گفتند تا شبلى پیدا شد و بعضى از رازهاى ایشان که افشاى آن را بى صرفه نمى دانستند بر سر منبر بیان کرد. پیش از او بعضى از رؤساى این فرقه به کنایه و رمز، بعضى از اسرار خود را که همه کفر محض بود، در مجالس ادا مى کردند و خود را در آن حالت مست و مدهوش مى ساختند.
حال ، دونمونه از روایت های ذکر شده درباب ریا وتظاهر شیطانی فرق صوفیه که امروز هم شاهد تحرکات انحرافی آنان هستیم را به اختصار بیان خواهیم کرد.
از شخصی به نام محمد بن حسین بن ابی الخطاب نقل شده که می گوید: من با امام هادی (ع) در مسجد النبی بودیم که جمعی از یاران آن حضرت از جمله ابوهاشک جعفری که نزد امام منزلتی داشت، آمدند. پس از اندکی گروهی از صوفیان داخل مسجد شده، دایره وار در گوشه ای نشستند و شروع به تهلیل کردند. در این هنگام امام هادی (ع) فرمودند:
به این فریب کاران توجه نکنید که جانشین شیطان و ویرانگر پایه و ارکان دین اسلام هستند. برای راحت طلبی و تن آسایی ، تظاهر به زهد و پارسایی می کنند و برای شکار چهارپایان شب ها بیدار می مانند. عمری به خود گرسنگی می دهند تا الاغ هایی (توده نا آگاه) را برای پالان نهادن رام می کنند. کلمه "لااله الاالله " جز برای فریب مردم بر زبان نمی آورند و از غذای اندک استفاده می کنندتا ظرف های بزرگ خود را پر از غذا کنند و دل های مردم پست و فرومایه را مجذوب خود سازند.
روایت دیگری در همان کتاب از امام صادق(علیه السلام) نقل شده: که یکى از یاران آن حضرت به خدمتش عرضه داشت در این ایام دسته اى پیدا شده اند به نام صوفیه، درباره آنها چه مى فرمایید؟! فرمود: ایشان دشمنان ما هستند کسانى که به آنها تمایل پیدا کنند از ایشان خواهند بود و با آنها محشور مى شوند؛ و به همین زودى ها دسته اى از اظهار محبت کنندگان به ما، تمایل و شباهت به آنها پیدا مى کنند و خود را به القاب آنها ملقب مى نمایند و سخنان آنها را تأویل مى نمایند؛ کسانى که مایل به آنها شوند از ما نیستند و ما از ایشان بیزاریم و آنهایى که سخنان ایشان را رد و انکار نمایند مانند کسانى هستند که در خدمت پیغمبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) با کفار نبرد کنند!
التماس تفکر