در قسمت پایانی یادداشت حاضر بحث استفاده مسیونرهای امریکایی از دولت روس برای تبلیغ و تبشیر مورد بحث و بررسی قرار گرفته و به خوبی نشان داه شده که روسیه در قالب یک قرارداد چتر حمایتی برای شرارت‌های مسیونرهای امریکایی در ایران فراهم کرد.
سال 1854 دولت روسیه به پرنس دالگورکی دستور داد در خلال مذاکرات با دربار ایران، طرح مخفی دولت روسیه را با عنوان فریبنده «ایجاد مناسبات سیاسی و بازرگانی ایران با امریکا» به مرحله اجرا درآوردند. منظور امپراتوری روسیه فقط و فقط برقراری کنسولگری امریکا در ایران بوده تا به میسیونرهای امریکایی مقیم آذربایجان قدرت سیاسی و شخصیت حقوقی اعطا نمایند.
ج. ویلسون، می‌نویسد: بنا به اظهار خانیکف کنسول روسیه در تبریز، میسیونرهای امریکایی تا سال 1856 تحت حمایت دولت روسیه بودند.
در اولین فصل کتاب «بررسی مناسبات ایران و امریکا» آمده است: در نیمه اول قرن 19 م، مبشرین مذهبی امریکایی پیش از ایجاد هرگونه رابطه رسمی، به ایران گام نهادند. گر چه حضور ایشان در ایران دارای اهداف مشخص و معین بود، اما این واقعیت را نیز از نظر دور نباید داشت که ورود ایشان به ایران در راستای سیاست رسمی دولت امریکا نبود.
مسیحیت تبشیری که در اجرای پروژه مسیحی سازی کشور ایران موفقیت چندانی نداشته اکنون به استراتژی تغییر سبک زندگی ایرانیان روی آورده تا از این راه بتواند به اهداف خود دست پیدا کند.
از سال 1393 به بعد جریان نفاق و فرقه مسیحیت صهیونیستی به دنبال ایجاد ارتباطات بیشتری بودند که این تلاش در مواقعی به وحدت نقطه ای هم رسیده است. در قسمت سوم به این نوع از ارتباط دو جریان مزبور پرداخته خواهد شد.
در اغتشاشات دی ماه رسانه‌های مختلف مسیحیت صهیونیستی بر اساس دستورالعمل صادر شده اتاق فکر اغتشاش در کنار رسانه‌های جریان نفاق قرار گرفته و در تخلفی آشکار از مبانی مسیحیت، اقدامات براندازانه را تعلیم و ترویج کردند.
سابقه خرید و فروش مقام پیشتر در دربارها خلاصه می شد اما امروزه این سنت به روندی تکرار شدنی در کلیساهای پروتستان تبدیل شده است و هر کسی پول بیشتری بدهد آش بیشتری می‌خورد.
