برخی از مکاتب و آیین‌ها که اصالت را به لذت گرایی می‌دهند، میل جنسی را یک هدف دانسته و به کامجویی‌های جنسی اصالت داده اند و برخی مکاتب آن را هدف اصلی نمی دانند بلکه مقدمه ای برای استفاده از نظام احسن دانسته و آن را در چارچوب خاصی توصیه می کنند.
از دیدگاه اوشو، کمال‌خواهی و سعادت‌طلبی، همان بهره‌وری کامل از لذت جنسی و هواهای نفسانی زودگذر است که نتیجه‌ای جز هلاکت بشریت را در پی نخواهد داشت...
او افراطی گری غربی ها در لذات را نقد می کند و از سویی در دستوراتش انسان را سریع‌تر از همه‌چیز به‌سوی پوچی پیش می‌برد!
فراموش کردن تاریخ دین به منظور یکه تاز شدن در حوزه دین و عرفان یکی از محکماتی است که در کتب مختلف اوشو می توان مشاهده کرد. در عرفان اوشو تاریخ و مطالعه آن به شدت مذموم است.
در واقع نظریات اوشو در شیوه ای که اسم آن را معنویت و عرفان می نامند! کاملا ضد اخلاق و معنویت است و بر اساس تئوری های او اتفاقا رذایلی چون لواط، زنا، فحشا و بی بندوباری، نابودی روابط اصیل خانوادگی و در نهایت نیست و نابود شدن خانواده، به فضائل اخلاقی و شیوه های سیر و سلوک معنوی تغییر یافته است!!
گفته های متناقض و پراکنده اوشو در مورد خداوند از تصویری مبهم و مشوش در افکار متوهمانه اوشو پرده برمی دارد.
یکی از ملاک‌های حقانیت یک روش و صدق و درستی در مولفه هایی که بناست انسان را رهنمون باشد، خاستگاه آن حرکت و جنبش است و در همین راستا مدعیان دروغین و عرفانهای تقلبی را باید پایش کرد تا به انحراف عقیده آنها بیش از پیش پی برد.
خانواده در فرهنگ ایرانی اسلامی ایران زمین بر خلاف غرب امروز، یک کانون مقدس و مهم به شمار می رود.
